Marvel Studios heeft veel goeds gekregen in zijn decennium van bestaan. Het Marvel Cinematic Universe is als geheel een doorslaand succes geweest, zowel kritisch als financieel. Het heeft echter een merkbaar zwak punt; Op enkele uitzonderingen na was de omgang met zijn schurken... laten we het maar noemen flauw . Zeker, mensen als Loki, Zemo en Hela hebben indruk gemaakt, maar de algemene kritiek is terecht als je kijkt naar hoe slecht schurken zoals Whiplash, Malekith, Dormammu en de Mandarijn werden afgebeeld.
2014's Bewakers van het Universum , ondanks dat het een onstuimig ruimteavontuur was, viel het ook in deze val. Hoewel het Ronan the Accuser (Lee Pace) en Korath the Pursuer (Djimon Hounsou) al vroeg als bloeddorstige fanatici positioneerde, werden beide eigenlijk steeds minder onheilspellend naarmate de film vorderde. Tegen het einde waren het paar niets meer dan je gewone boosdoeners, gemakkelijk te verslaan, op een gekke manier, waardoor het publiek teleurgesteld achterbleef over het verspilde potentieel.
GERELATEERD: Clark Gregg, Lee Pace en meer zullen verschijnen in Captain Marvel Captain
Nu beide schurken echter zullen verschijnen in Captain Marvel - het oorsprongsverhaal van het superheld-alter-ego van Carol Danvers dat zich afspeelt in de jaren '90 - heeft de MCU, dankzij de sprong terug in de tijd van de film, een kans om zijn genocidaal duo door wat broodnodige diepte aan hun personages toe te voegen. En het zal dit moeten doen, vooral als ze een folie willen zijn voor zo'n superkrachtige held.
In de eerste film van James Gunn verliet Ronan zijn thuiswereld, Hala, nadat het een vredesverdrag had getekend met de naburige planeet Xandar, om zijn persoonlijke heilige oorlog te voeren. Hij zocht de Orb (die de Power Stone bevatte) voor Thanos, in ruil voor de Mad Titan die Xandar en zijn Nova Corps vernietigt. Echter, Ronan gebruikte uiteindelijk de Infinity Stone om zichzelf en zijn Cosmi-Rod van stroom te voorzien, met de bedoeling om de melkweg van zijn vijanden, waaronder Thanos, te 'genezen'.
GERELATEERD: Captain Marvel Set Video bevestigt start van productie
Helaas komt de nukkige radicaal in de finale van de film lachwekkend tekort in het proberen de Guardians te vermoorden, waarbij hij wordt afgeleid door Star-Lord's (Chris Pratt) dansen, alleen om de Power Stone en vervolgens zijn leven te verliezen. Het was een teleurstellende finale voor een despoot die zoveel beloofde. In Captain Marvel hebben de filmmakers echter een kans om dingen recht te zetten door zijn vroege dagen te presenteren als een complexe en intimiderende antagonist die niet iemands loopjongen is, omdat het plot draait om de Kree-Skrull-oorlog.
Als we iets zouden zeggen over Ronans beginjaren, zou hij duidelijk maken hoe hij de aanklager werd en hem, evenals de Kree, veel sinister maken dan de middelmatige weergave van de soort die we tot nu toe in Gekregen en Agenten van S.H.I.E.L.D . Deze trip down memory lane is precies wat de MCU nodig heeft om hem te schilderen, niet alleen als een militante extremist, maar ook als een schurk die een beetje nobel is volgens de strips, waar hij enigszins wordt gezien als een antiheld. Zo'n achtergrondverhaal zou het publiek in staat stellen om Tenslotte meevoelen met Ronan en waarom hij aan zijn ambitieuze kosmische veroveringen wil beginnen.
Kapitein Marvel heeft ook de mogelijkheid om Korath's identiteit als de achtervolger echt te verkennen. Het voelde alsof we nauwelijks met hem aan de oppervlakte kwamen terwijl hij op de Guardians jaagde voor Ronan. Helaas kwam ook hij over als een lakei, iemand die moeilijk serieus te nemen was. Zijn komische openingsgesprek met Star-Lord terwijl beide achter de Orb aan gingen, zette in feite zijn toon voor de hele film, en tegen de tijd dat hij werd vermoord door Drax the Destroyer - een man die Ronan met gemak versloeg - kon je niet anders dan het gevoel hebben dat Korath slechts een vullerschurk was, een typische handlanger in tegenstelling tot een dodelijke Kree-krijger.
GERELATEERD: Infinity War: Zal The Soul Stone daadwerkelijk debuteren in Captain Marvel?
Kapitein Marvel kan ons gemakkelijk doen vergeten hoe Korath uit de hand is gelopen door ook in zijn oorsprong te duiken, wat context geeft over waarom hij in de eerste plaats een van Ronan's loyalisten werd. Nogmaals, dit soort verhaal zou ons helpen om Korath, zijn motivaties, bedoelingen en algemene reis te begrijpen. Zo zouden we in staat zijn om die emotionele band met hem tot stand te brengen die... Gekregen ontbrak. De MCU is daar immers toe in staat, zoals we onlangs zagen bij Black Panther's Killmonger.
Het doel hier is om ons mee te laten voelen met de slechteriken, dus of het nu Ronan is als generaal die een leger leidt, of Korath die een huurling wordt, we geven uiteindelijk op een bepaald niveau om deze schurken. In de Kree-Skrull-oorlog zal het voortbestaan van hun mensen op het spel staan, dus het is het beste voor ons om ze te zien als onzelfzuchtige soldaten die niet alleen maar de bevelen van anderen uitvoeren. In plaats daarvan, als ze gevormd zijn als krijgers die hun soort beschermen, wanneer ze uiteindelijk hun snode en moordende mentaliteit aannemen, zal het feit dat ze gevormd zijn door de belangen van zelfbehoud meer dan genoeg zijn voor ons om van ze te houden.
Geregisseerd door Anna Boden en Ryan Fleck en met het Marvel-personage gecreëerd in 1968 door Roy Thomas en Gene Colan, Kapitein Marvel staat gepland voor release op 8 maart 2019.
