De MechWarrior PC-gamingfranchise is een geliefde serie gevechtssimulators waarbij de speler het bevel voert over gigantische gepantserde robots die vechten op futuristische slagvelden. Dit zijn geen gewone arcade-shoot-em-ups; de MechWarrior games vereisen zorgvuldig tactisch denken en aandacht voor detail -- en hetzelfde geldt voor het bordspel waarmee de hele franchise werd gelanceerd, Klassieke BattletTech .
Speelt zich af in hetzelfde universum als de pc-games, de Klassieke BattleTech bordspel is een strategiespel met miniatuurminiaturen, ongeveer vergelijkbaar met Warhammer 40.000 en elke variëteit van burgeroorlog of Tweede Wereldoorlog miniatuur spelletjes. Catalyst Game Labs produceert regelmatig nieuwe starterssets voor beginnende spelers, en rookies kunnen zelf oefenen om hun vaardigheden aan te scherpen in dit diepgaande spel.
Het BattleTech-spel uitpakken
Nieuwkomers in dit game-universum zullen alles vinden wat ze nodig hebben om een gevecht aan te gaan wanneer ze een startersbox openen. Het spel is opgesplitst in een paar belangrijke componenten. Alle spellen van Klassieke BattleTech worden gespeeld op kaartbladen, die het slagveldterrein vertegenwoordigen, en deze kaarten zijn volledig gekleurd en bevatten graslanden, rivieren, heuvels, kloven, gebouwen en meer. Ook, in tegenstelling tot de Alpha Strike versie van het spel (die apart staat), Klassieke BattleTech kaarten zijn bedekt met een hex-raster, wat spelers kan herinneren aan: De beschaving van Sid Meier eigen kaartsysteem.
Een game kan op slechts één kaart worden gespeeld om de zaken klein te houden, of spelers kunnen kaarten combineren en hun hexen uitlijnen om een groter slagveld te maken. Ervaren spelers kunnen zelfs willekeurig een paar kaarten uit hun verzameling selecteren om onvoorspelbare slagvelden te creëren en het spel fris te houden. Starterkits worden geleverd met slechts een paar kaarten, maar spelers kunnen nieuwe kaarten zoeken of afdrukken.
waarom verliet nina dobrev vampierdagboeken in seizoen 6
Het spel maakt ook gebruik van miniatuurmodellen die de 'Mechs' voorstellen. In de pc-games worden spelers rechtstreeks in de cockpit van een 'Mech' geplaatst (compleet met een gedetailleerde HUD), maar in deze game kijkt de speler van buitenaf op alle 'Mechs' neer, een beetje zoals in een realtime strategiespel. Een team kan een willekeurig aantal 'Mechs' hebben, en een speler kan de waarde van het hele team bepalen als ze dat willen.
jojo deel 2 is de beste
De vitale statistieken voor deze 'Mechs' worden bijgehouden op registratiebladen, zoals een lijst van de 'Mech's wapens en munitie, loopsnelheid, speciale uitrusting, koellichamen en, belangrijker nog, zijn bepantsering en interne structuurwaarden. Als een 'Mech' vuur neemt, markeert de speler de cirkels op zijn pantserdiagram, en de 'Mech kan stuk voor stuk uit elkaar vallen naarmate het spel vordert.
Wat betreft hulpbenodigdheden, Klassieke BattleTech is niet te veeleisend, ondanks zijn complexiteit. Een gewoon potlood is prima om pantserpunten te markeren of beschadigde apparatuur op het registratieblad te markeren, en twee zeszijdige dobbelstenen regelen het vuur en worp van de 'Mech'-wapens voor het initiatief bij elke beurt. De speler kan nog een paar dobbelstenen van verschillende kleuren toevoegen om de bewegingen van elke 'mecha' bij te houden om verwarring te voorkomen.
Klassieke BattleTech oefenen: alleen of met een partner
Zelfs wanneer de basisregels in gebruik zijn, in tegenstelling tot het enorme toernooireglement, Klassieke BattleTech is een zeer gedetailleerd en redelijk complex spel, waarbij de wil van Monopoly schamen. Het is een geweldig idee voor een beginnende speler om een paar basisoefenspellen te spelen om te wennen aan de spelregels, van 'mecha-bewegingen op de kaarten tot het bepalen van de te raken regels voor wapenvuur en het volgen van interne schade op de' mechs.
brooklyn aas bier
Idealiter heeft de speler een of twee partners om het andere team te besturen (er moeten precies twee teams zijn), maar Klassieke BattleTech is verrassend de moeite waard om solo te spelen. Als de speler dat wil, kunnen ze zelf een klein spel opzetten en beide teams besturen, waardoor ze een gevoel krijgen voor de stroom van het spel.
Het helpt dat Klassieke BattleTech , in zijn eenvoudigste vorm, maakt geen gebruik van verborgen informatie, zoals kaarten. In plaats daarvan is alles in de openbaarheid en hoeft de solospeler niet te doen alsof hij niet weet wat zijn tegenstander doet. De speler kan het spel ook in zijn eigen tempo spelen, omdat hij gewend is aan de regels en gameplay-mechanica voordat hij met een team gaat spelen. Het beste van alles is dat de reikwijdte van de game instelbaar is. Veel bordspellen hebben een specifiek bord met dezelfde kenmerken en lay-out, wat betekent dat het spel niet eenvoudiger of complexer kan zijn dan het bedoeld is.
Daarentegen, Klassieke BattleTech is in hoge mate aanpasbaar, van schermutselingen op één kaart tot vier kaarten samen voor een enorme strijd. De solospeler kan zelfs de ene 'Mech-mini' tegen de andere opnemen en vervolgens naar 2v2, dan 3v3 enzovoort gaan, allemaal zonder de regels op enige manier te beïnvloeden. Dankzij deze flexibiliteit kunnen spelers zo veel of zo weinig tijd besteden aan futuristische oorlogsvoering als ze willen, waardoor het een geweldige manier is om een paar uur of de hele middag door te brengen. Een oefensessie kan slechts een paar mini's bevatten, en wanneer de speler vertrouwd is met de regels, is het tijd voor een totale strijd met vrienden.
