De grootste criticus van Spider-Man zit vast in zijn eigen persoonlijke hel

In de afgelopen zestig jaar is Spider-Man bijna constant aangevallen. Zelfs lang voordat buitenaardse symbionten of duivelse goblins in zijn leven stapten, werd de Wall-Crawler bij bijna elke beurt in gevaar gebracht door verschillende schurken en lasteraars. Zolang iemand zich kan herinneren, was de enige persoon die het leven van Spider-Man het moeilijkst maakte niemand minder dan J. Jonah Jameson. Natuurlijk zijn de dingen de afgelopen jaren op een aantal belangrijke manieren veranderd, maar niet genoeg voor Jameson om aan zijn verleden te ontsnappen, vooral nu het tot zijn eigen persoonlijke hel is gemaakt.

Terwijl De demonische hordes van Madelyne Pryor verwoesten New York City , kan Peter Parker alleen maar hopen dat de dingen niet zo erg zijn als hij denkt dat ze zouden kunnen zijn. In een poging de aanval af te wenden, werd Peter weggesleept naar Limbo, waar hij samen met J. Jonah Jameson en Robbie Robertson werd opgesloten. Zoals te zien op de pagina's van Geweldige Spider Man #17 (door Zeb Wells, Ed McGuinness, Cliff Rathburn, Marcio Menyz en Joe Caramagna van VC), is hun opsluiting niet helemaal de groteske nachtmerrie die ze verwachtten, maar vooral voor Jameson is het niet zo veel beter .

Spider-Man-strips beïnvloedden de persoonlijke hel van J. Jonah Jameson

Net zoals Peter wordt gedwongen zijn dagen als verslaggever opnieuw te beleven, wordt Jameson gedwongen zijn vroegste dagen opnieuw te beleven door de dreiging die bekend staat als Spider-Man opnieuw te beleven. Vanaf zijn introductie in 1962 De geweldige Spider Man #1 (door Stan Lee en Steve Ditko), straalde Jameson een minachting uit voor Spider-Man die meteen een essentieel onderdeel van zijn karakter werd. Zijn frequente eisen voor foto's van Spider-Man zijn een actuele verwijzing naar zichzelf geworden, terwijl Jamesons algemene houding grotendeels wordt afgeschilderd als openlijk geïrriteerd dankzij zijn obsessie met de Wall-Crawler.

Diezelfde obsessie dreef Jameson tot drastische lengtes in zijn vroege optredens. Niet alleen was Jameson degene achter de transformatie van Mac Gargan in de Schorpioen, hij veroorzaakte ook onbedoeld de transformatie van Richard Deacon in de Menselijke Vlieg. Jameson ging zelfs zo ver dat hij meerdere generaties Spider-Slayers opdracht gaf, allemaal in de hoop dat iets hem de kans zou geven om de man die hij als een snode bedreiging beschouwde, te vangen en te ontmaskeren.

J. Jonah Jameson heeft zijn houding tegenover Spider-Man veranderd

In de jaren daarna is Jamesons ziedende haat voor Spider-Man getemperd door talloze interacties met de held, waardoor de eerste alles in twijfel trok wat hij dacht te weten. Jameson heeft zelfs een oprechte vriendschap met Peter gevonden, en nadat hij zijn geheime identiteit had geaccepteerd, heeft hij die gevonden een diep respect voor Spider-Man ook. Dit maakt het des te pijnlijker voor Jameson dat hij zijn decennia-oude rol als algemene tegenstander opnieuw moet spelen.

Gemaskerde misdaadbestrijders zien red de wereld keer op keer alleen opende Jamesons ogen voor het goede dat helden als Spider-Man kunnen doen, terwijl hij zag dat zijn eigen zoon een van diezelfde helden werd, hem een ​​gevoel van empathie jegens hen gaf. Na de persoonlijke reis die hij in de loop van zes decennia heeft afgelegd, is J. Jonah Jameson allesbehalve de man die hij was toen hij voor het eerst verscheen. Hopelijk stopt hij eerder dan later met doen alsof hij die man is, of in ieder geval eerder Ben Reilly zorgt ervoor dat er geen Spider-Man meer is op de voorpagina te zetten.