WAARSCHUWING: het volgende bevat spoilers voor seizoen 1 van DOTA: Dragon's Blood, nu gestreamd op Netflix.
DOTA: Drakenbloed is de nieuwste Netflix-anime om een videogame aan te passen aan animatie. De fantasy-anime heeft het beter gedaan dan vele andere als het gaat om het balanceren van actie, drama en karakterisering. De acht afleveringen zijn echter zo dicht opeengepakt dat het plot en de personages beperkt kunnen aanvoelen.
Sommige sleutelelementen, zoals Davions bloedvloek en Terrorblade, worden opzij geschoven om de geheime complotten tussen de Invoker en Selemene , evenals Coedwig en de Dark Moon Order. Met alle wereldopbouw die nodig was om deze afzonderlijke threads tot stand te brengen, deed DOTA: Drakenbloed meer afbijten dan het zou kunnen kauwen?
miss kobayashi's drakenmeisje leeftijdsclassificatie
Het plot en de personages zijn bijna volledig gescheiden
DOTA: Drakenbloed Het centrale conflict van Selemene is dat de bloemen van Selemene worden gestolen en als gevolg daarvan oorlog uitbreekt. Desondanks hebben de kernpersonages pas in de laatste twee afleveringen echt interactie met de oorlog, waardoor de gevechten heel anders aanvoelen dan waar de personages mee te maken hebben.
De Elvendief Fymryn, wiens acties er in wezen voor zorgden dat de oorlog uitbrak, blijft aan de rand van het eigenlijke conflict. Prinses Mirana besteedt de eerste helft van de serie aan het zoeken naar de lotusbloemen, terwijl ze niet betrokken is bij, en zelfs niet op de hoogte is, dat er een oorlog gaande is tussen de Dark Moon Order van haar volk en de anders onschuldige elfjes van Coedwig.
ballastpunt grapefruit sculpin
Als resultaat, DOTA: Drakenbloed worstelt om de boog van Mirana en Fymryn in evenwicht te brengen met het grotere conflict van het verhaal . De twee worstelen om de tijd, waarbij beide helften zich onthecht voelen. We zien niet echt hoe een van hun acties de oorlog tot het einde beïnvloedt, en we begrijpen ook niet volledig de personages die bij de oorlog betrokken zijn, omdat ze geen concrete ontwikkeling krijgen. Wat is bijvoorbeeld de deal van Luna? Het verhaal stelt vast dat ze loyaal is aan Selemene en ooit een vreselijk angstaanjagende huurling was, maar verder wordt er weinig over haar onthuld. Luna is naar DOTA 2 karakter, maar in de context van Boek 1 is ze gewoon een bloeddorstige vechter.
Davion speelt nauwelijks iets mee
De hoofdpersoon van DOTA: Drakenbloed is Davion, de Drakenridder die eindigt met de ziel van een echte draak in zijn hart. Dankzij de Invoker weten we dat deze vloek op een dag Davion zal doden. We weten ook dat Terrorblade een rol speelt in de wraak van de Invoker en zijn plannen tegen Selemene. Ondanks dat hij de hoofdpersoon is, doet Davion echter niets dat het primaire conflict beïnvloedt.
De eerste aflevering introduceert Davion als een ongelooflijke drakendoder. Dat talent komt pas in de zevende aflevering weer naar boven, en zelfs dan speelt het alleen een rol bij het stabiliseren van de onstabiele alliantie tussen Mirana en Fymryn. Bijna onmiddellijk nadat Davion is vervloekt, wordt het onderwerp buitenspel gezet. Drie afleveringen richten zich op het conflict van Davion, maar geen van hen speelt rechtstreeks een rol in het kernconflict van de burgeroorlog.
Het voelt alsof Davions plot, hoewel meeslepend en cruciaal voor de stabiliteit van de wereld, volledig losstaat van alles wat er met de oorlog gebeurt. Zijn enige rol in de finale is om Mirana en Fymryn te laten ontsnappen. Daarna wordt hij gevangengenomen door andere Drakenridders. Hoewel dit duidelijk zal bijdragen aan het grotere conflict van DOTA 2 , het voelt alsof Davion dit eerste seizoen een non-entiteit was.
dubbele chocoladeportier
Wat is de oplossing?
uiteindelijk, DOTA: Drakenbloed De goed afgeronde personages spelen nauwelijks een rol in de plot, terwijl de plot nauwelijks een rol speelt in de personages. Dit wordt steeds erger als je bedenkt hoe weinig de hoofdpersoon in dit alles is verwerkt. Dus wat is de oplossing?
In theorie had Boek 1 zich op het ene plot moeten concentreren terwijl het de basis had gelegd voor het andere. Wijs op de vloek die Davion omringt terwijl je je concentreert op de oorlog tussen de Dark Moon Order en Coedwig. Als alternatief had het kunnen leunen op Davions jacht op zijn vloek, terwijl het hintte naar de groeiende oorlog. Terwijl de eerste boog van DOTA: Drakenbloed meeslepende fantasie is, had een grotere focus misschien geholpen om de overlevering in evenwicht te brengen met de plotontwikkeling.
