In 'Reden om opgewonden te raken' belicht ik dingen uit moderne strips waarvan ik denk dat ze de moeite waard zijn om enthousiast over te worden. Ik bedoel dingen die specifieker zijn dan 'deze strip is goed', weet je? Meer als een specifiek stukje van een schrijver of kunstenaar dat indruk op me maakte.
Vandaag kijken we naar 'Hoe teken je een paard' door Emma Hunsinger, het korte stripverhaal dat verscheen in de New Yorker die onlangs de Eisner Award voor Beste Korte Verhaal verloor. Het was een erg sterke categorie dit jaar en ik was een grote fan van het winnende verhaal ('Hot Comb' van Ebony Flowers), maar ik was zo onder de indruk van het verhaal van Hunsinger dat ik dacht dat ik 'How to Draw a Horse' een beetje hier.
lagunitas kerstbier
Een van de leukste dingen aan 'Hoe een paard te tekenen' is dat het je in feite laat zien hoe je een paard moet tekenen, of het gaat in ieder geval zeker in op enkele van de dingen die nodig zijn om te leren hoe je een paard moet tekenen . Zoals je misschien wel of niet weet, zijn paarden berucht onder kunstenaars omdat ze erg moeilijk goed te tekenen zijn. Zoals Hunsinger al vroeg in het verhaal opmerkt, zijn paarden zo moeilijk dat als je goed wilt worden in het tekenen van paarden, je ze goed MOET tekenen. En, zou je het niet weten, Emma had een heel specifieke behoefte om paarden goed te leren tekenen. Er was een meisje in haar klas waar ze geobsedeerd door raakte en het enige dat Emma ECHT wist, was dat ze van paarden hield.
En dus zijn we op weg om paarden te tekenen. Het is duidelijk dat, zoals je kunt zien, dit niet echt gaat over het tekenen van paarden (ook al leer je in deze strip WEL hoe je paarden moet tekenen), maar eerder over het soort dingen dat een jonge kunstenaar drijft. Hunsinger's eerstejaars afstudeerproject bij The Centre for Cartoon Studies heette Brok , en het gaat over een groep universiteitsartiesten en hun verschillende ongemakkelijke romantische verwikkelingen en Hunsinger brengt veel van die prachtig ongemakkelijke energie ook in 'How to Draw Horses' ('Horse' dateert van vóór Chunk, geloof ik, maar let alleen op de vergelijkbare energie in het werk, zonder te zeggen dat Chunk een directe invloed had op 'Horse'). Ik noem dit meer om op te merken dat je Chunk zowel als 'Hoe teken je een paard' moet lezen, maar ook om te benadrukken hoe goed Hunsinger de frisse energie van onhandigheid weet vast te leggen. Hoe cool je ook bent, er is altijd een klein deel van jou dat zich op de een of andere manier ongemakkelijk voelt (luister maar naar Henry Winkler die praat over zijn hoogtijdagen als Fonzie, en er was niemand cooler dan Henry Winkler als The Fonz) en Hunsinger verbindt naar dat universele deel van onszelf met 'Paard'.
Op veel manieren besluipt ze je echter met HOE oprecht het verhaal is, omdat het duidelijk is ingebed in de technische delen van, nou ja, je weet wel, hoe je een paard moet tekenen. Langzaam maar zeker wordt echter duidelijk hoe zij de trektocht verbindt met haar eigen leven. Sommige zijn duidelijk, andere zijn subtieler. Een van mijn favoriete sequenties in het boek is dat Hunsinger onderzoekt hoe paarden lopen en hoe paarden rennen...
hoe lang moet je het vuurembleem verslaan?
Dit is erg lastig en daarom is het animeren van paarden nog lastiger dan ze gewoon te tekenen, omdat de galop van een paard erg verwarrend kan zijn als je het in beweging probeert te brengen. Zie de pagina zoals vermeld door Hunsinger hierboven. Zie je hoe ingewikkeld en complex het is? Het is gek om te proberen om dat soort dingen vervolgens te animeren.
En dan zien we de overgang, waarbij de studie van hoe het paard beweegt naar een studie van hoe Emma zelf loopt, omdat ze zo geobsedeerd is geraakt door haar klasgenoot dat het haar manier van lopen beïnvloedt.
Een van de beste dingen die Hunsinger met dit verhaal doet, is het te doorspitten met bekende momenten, zoals een zusje dat probeert toegang te krijgen tot de gezinscomputer, terwijl Emma in de zevende klas aan haar paardentekeningen probeert te werken of gewoon praat met haar verliefdheid. Deze interacties zijn bijna een secundaire taal voor mensen, omdat ze zo vertrouwd zijn dat we precies weten wat elke referentie is, maar je zou bijna dom voelen om het aan iemand anders te definiëren. Weet je, 'Het is dat gevoel wanneer je met je geliefde op de computer praat wanneer je zus de computer probeert te gebruiken.' Het klinkt gek, maar het is een universeel gevoel, misschien specifiek voor een bepaald punt in de tijd, qua technologie. Je zou die emotie waarschijnlijk kunnen overbrengen op, laten we zeggen, een kind in 1985, een telefoonsnoer in een kast slepen voor privacy wanneer hun broer of zus de telefoon wil gebruiken.
Even universeel is Emma's zevende leerjaar in het reine te komen met haar gevoelens voor haar klasgenoot. Ze wil beste vrienden met haar zijn, maar dat is niet echt wat ze wil. Ze wil meer dan dat, maar het is niet iets dat de jonge Emma goed kan uitdrukken, dus in plaats daarvan richt ze zich op het tekenen van paarden. En dan, in een absoluut verbluffende afwerking, zien we Emma's ware gevoelens aan het licht komen, terwijl ze blijft proberen ze letterlijk te beplakken met tekeningen van paarden. Het is het soort dynamische verhalen vertellen dat je eigenlijk alleen in de vorm van een stripboek kunt doen en het is gewoon briljant slim.
d&d 5e bloedjager
Wat een slimme manier om de strip te beëindigen en wat een kracht en emotie stroomt er door die pagina's. 'How to Draw a Horse' is een krachtig werk dat tot ieders ziel spreekt en de stripvorm op verrukkelijke manieren gebruikt. Ik kan niet wachten om te zien wat Hunsinger nog meer doet in de rest van haar stripcarrière.
Oké, deze functie is iets minder lezer-interactief, omdat ik alleen dingen in de schijnwerpers zet in moderne strips die specifiek indruk op MIJ hebben gemaakt, maar ach, als je toch wat suggesties wilt sturen, hebben jij en ik misschien dezelfde smaak! Het is zeker niet onwaarschijnlijk dat iets wat jij cool vond, iets is dat ik ook cool zou vinden, dus stuur gerust ideeën naar brianc@cbr.com!
