Final Fantasy X is een favoriet bij fans in de beroemde RPG-franchise, vanwege de unieke setting en enkele belangrijke veranderingen in de traditionele gameplay van de serie. Het heeft echter één kritische narratieve fout. Ondanks alle moeite die het spel in zijn wereldbouw steekt, waardoor het land van Spira als een samenhangende plek aanvoelt, besteedt het helaas niet zoveel aandacht aan zijn tegenstander.
Zoals veel verleden Final Fantasy schurken, zoekt Seymour Guado de ultieme macht om de wereld te beëindigen. Wat hem echter onderscheidt van hen, is zijn motivatie. Seymour was het slachtoffer van discriminatie omdat hij een kind van gemengd ras was, en zijn frustraties met de samenleving zijn een groot deel van de reden waarom hij er tegen uithaalt. Hoewel het niet de meest originele schurk is, had Seymour meer kunnen zijn dan de som van zijn delen als de game dat achtergrondverhaal had uitgebreid.
Seymour is half mens, half guado, waardoor hij een hybride is van twee rassen die ogenschijnlijk spanningen tussen hen hebben. Echter, Final Fantasy X geeft die spanning nauwelijks weer. Het wijst op zijn status van gemengd ras en probeert parallellen te trekken met de eveneens biraciale heldin Yuna, maar het verklaart niet waarom dit een probleem zou zijn. Er zijn geen tussenfilmpjes in het hoofdverhaal die laten zien dat een van deze rassen de andere vervolgt, en beide worden afgeschilderd als fervente aanhangers van de Yevon-religie. Dit kan ertoe leiden dat veel spelers aannemen dat het conflict gewoon niet bestaat, vooral omdat hij leden van beide rassen tot zijn volgelingen rekent.
Terwijl Final Fantasy X toont wel een flashback naar Seymour en zijn moeder, en de speler kan met de eerste praten over haar spijt, deze scènes gaan niet genoeg uit over het lijden van beide personages. De meeste belangrijke details over de vervolging van de guado door de mensheid en hoe beide rassen worstelden om de gemengde status van Seymour te accepteren, worden gedegradeerd naar de Ultimania Omega gids boek. Het is daarom moeilijk om de game een interessante schurk te schrijven als het grootste deel van zijn geschiedenis achter aanvullend materiaal zit.
Wat dit bijzonder verbijsterend maakt, is dat: Final Fantasy X doet uitstekend werk door de discriminatie van de mensheid tegen de Al-Bhed te laten zien. Dit ras schuwt het geloof van Yevon ten gunste van wetenschap en technologie en wordt verafschuwd als heidenen. De game heeft veel sympathie voor de Al-Bhed en beschrijft ze als net zo veelzijdig als mensen. Het komt er over het algemeen op neer dat ze gebrekkige maar uiteindelijk goedbedoelende mensen zijn die de minachting die ze krijgen niet verdienen. Het is dan ook teleurstellend dat de guado geen vergelijkbare behandeling heeft gekregen.
stenen ruïne 10
Nu de Al-Bhed gehaat wordt als afvalligen, hebben Yuna en haar metgezellen legitieme zorgen dat haar heimelijk biraciale status aan het licht komt. Seymour heeft ogenschijnlijk de discriminatie meegemaakt die ze vermeed door deze helaas noodzakelijke misleiding, en zijn ervaringen zijn de rechtvaardiging die hij geeft voor zijn genocidaal nihilistische ambities. Nu Yuna wanhopig vecht om het leven op Spira te redden, zelfs ten koste van haar eigen leven, had de game de perfecte gelegenheid om een tragische reeks rivalen te creëren. Helaas beroofde Seymour's gebrek aan ontwikkeling het van die kans, een probleem dat de HD-remaster totaal niet kon oplossen.
Het is tegenwoordig niet ongebruikelijk dat ontwikkelaars nieuwe versies van oude games verbeteren met nieuwe inhoud. Square Enix heeft hier zelf een lange geschiedenis van. Ze hebben niet alleen verschillende nieuwe versies van oudere titels uitgebracht, ze updaten ook games zo recent als Final Fantasy VII-remake via Intergrade . Final Fantasy X 's HD-remaster had iets soortgelijks moeten doen. Het had kunnen verhelpen wat het origineel had gebroken door spelers meer van de botsingen tussen mens en guado te laten zien, waardoor Seymour's misantropie meer context kreeg. Helaas had het geen ambitie om het verhaal op een zinvolle manier uit te breiden. Als gevolg hiervan bleef een potentieel interessante antagonist onontwikkeld en onsympathiek.
Square Enix heeft een betrouwbare staat van dienst in het remasteren en opnieuw uitbrengen van hun oude games, dus het is zeer waarschijnlijk dat Final Fantasy X zal in de toekomst nog een update ontvangen. Als dat gebeurt, moet het bedrijf absoluut de tijd nemen om de schrijfproblemen van Seymour te corrigeren. Zoals hij momenteel bestaat, is het personage een van hun minst indrukwekkende schurken. Zijn doel is niets nieuws en in vergelijking met de onvoorspelbare Kefka of de manipulatieve Sephiroth heeft hij niets om hem te laten opvallen. Een sterker achtergrondverhaal plaatst Seymour niet noodzakelijkerwijs op hun niveau, maar het kan hem iets opleveren dat het bespreken waard is. Het zou spelers op zijn minst de kans geven om de pijn te zien waar hij het altijd over heeft.
