Hadden de Elven uit de Lord of the Rings eigenlijk puntige oren?

Snelle koppelingen

• Elfen met puntige oren waren een al lang bestaande traditie

• Mannen en Elfen waren bijna niet van elkaar te onderscheiden

• Bilbo bewees dat puntige oren bestonden in Midden-aarde

Hoewel Elfen al duizenden jaren bestaan ​​in de mythologie en folklore, was dat wel het geval J.R.R. Tolkien 'S In de ban van de Ring dat hun gebruikelijke afbeeldingen in het moderne fantasy-genre populair maakte. In alles van Kerkers en draken naar De hekser , er zijn een paar eigenschappen die Elfen vaak delen : slank frame, lang haar, gladgeschoren gezichten en vooral puntige oren. Toch maakte deze laatste eigenschap – het meest consistente fysieke kenmerk van de Elfen – misschien geen deel uit van Tolkiens visie, in tegenstelling tot aanpassingen zoals Peter Jackson 's filmtrilogieën of Prime Video's The Lord of the Rings: De ringen van macht .

Over De Hobbit , In de ban van de Ring , En De Silmarillion , heeft Tolkien nooit expliciet verklaard dat Elfen puntige oren hadden. Zijn beschrijvingen van Elfen hadden de neiging zich meer te concentreren op hun lengte en hun etherische schoonheid, zoals in het hoofdstuk 'Many Meetings' uit Het gezelschap van de Ring : ' Glorfindel was lang en recht ; zijn haar was van glanzend goud, zijn gezicht mooi en jong en onbevreesd en vol vreugde; zijn ogen waren helder en scherp.' Dit heeft sommige fans ertoe gebracht In de ban van de Ring om zich af te vragen of het leuk is Arwen , Legolas, En Galadriel werkelijk puntige oren had of dat dit slechts een wijdverbreide veronderstelling was. Hoewel de romans geen concreet antwoord gaven, leverden Tolkiens geschriften bewijsmateriaal op dat beide kanten van het debat ondersteunde.

Elfen met puntige oren waren een al lang bestaande traditie

De onsterfelijkheid van elfen is niet de zegen die het lijkt in The Lord of the Rings

Het concept van Elfen met puntige oren bestond al lang geleden In de ban van de Ring . De exacte oorsprong van de trope is onbekend, maar aan het begin van de 19e eeuw was deze al goed ingeburgerd. Elfen en soortgelijke wezens kwamen veel voor in folklore en sprookjes, dus ze waren populaire kunstwerken in het Victoriaanse tijdperk. Bij het uitbeelden van karakters zoals de feeën uit William Shakespeare's Een Midzomernachtdroom gebruikten schilders vaak puntige oren als visuele indicator dat ze niet menselijk waren. Tegen de tijd Tolkien begon te conceptualiseren Midden Aarde in het begin van de 20e eeuw waren elfen met puntige oren ingebakken in de populaire cultuur. De Elfen van Midden-aarde waren echter heel anders dan hun tegenhangers uit de popcultuur.

Vóór de publicatie van In de ban van de Ring , stelden de meeste mensen zich elfen voor als kleine, ondeugende wezens, maar de Elfen van Tolkien waren precies het tegenovergestelde. Hij putte er vooral uit de elf van de Noorse mythologie , en zelfs toen waren er veel geheel originele aspecten aan zijn Elfen. Later in zijn leven merkte hij zelfs op dat hij er spijt van had de term 'Elf' te gebruiken vanwege de connotaties die deze in zijn moderne tijd met zich meebracht. In een brief aan Hugh Brogan uit 1954 schreef hij: 'De rampzalige vernedering van dit woord, waarin Shakespeare een onvergeeflijke rol speelde, heeft het werkelijk overladen met betreurenswaardige tonen, die te veel zijn om te overwinnen.' Omdat de Elfen van Midden-aarde zo sterk verschilden van die uit de popcultuur, was er geen reden om aan te nemen dat ze puntige oren hadden. Maar welk bewijs bestond er in Tolkiens geschriften?

Mannen en Elfen waren bijna niet van elkaar te onderscheiden

Wat zijn de Elfenrijken in The Lord of the Rings?

• In vroege versies van Tolkiens werk gebruikte hij de termen 'fee' en 'kabouter' in plaats van of naast 'Elf'.
• Verder in De Hobbit , noemde Tolkien het land Valinor Faerie.
• In de Gouw ging het gerucht dat de Tooks afstammen van een fee.

In Tolkiens legendarium leken Elfen en Mannen behoorlijk op elkaar, zoals blijkt uit voorbeelden waarin ze voor elkaar werden aangezien. Bijvoorbeeld, Éomer aanvankelijk geloofde Aragorn was een elf toen ze elkaar ontmoetten In de ban van de Ring . Dit impliceerde dat Elfen geen duidelijk kenmerk hadden dat hen van andere rassen onderscheidde. In een verhaal van Onvoltooide verhalen over Númenor en Midden-aarde , een elf genaamd Elemmakil kon dat vertellen Tuor was een Man, maar niet vanwege zijn oren. In het gedeelte 'Over Tuor en zijn komst naar Gondolin' zei Elemmakil tegen een andere elf: 'Je hebt... een sterfelijke man meegebracht - want door zijn ogen zie ik zijn verwanten.' Het kan echter zijn dat Aragorn en Tuor gewoon haar of kleding hadden die hun oren bedekten. In Prime Video's The Lord of the Rings: De ringen van macht , verborg Galadriel doelbewust haar oren om onopvallend te blijven terwijl hij in het Elfenhatende land Númenor was .

Een andere reden om aan te nemen dat Elfen geen puntige oren hadden, was dat het weglaten van een dergelijk feit heel anders zou zijn geweest dan Tolkiens gebruikelijke schrijfstijl. In De Hobbit En In de ban van de Ring , hij beschreef de andere rassen van Midden-aarde tot in detail, waarbij speciale aandacht wordt besteed aan de eigenschappen waardoor ze zich onderscheiden. In de teksten werd uiteengezet dat hobbits ongeveer half zo groot waren als mensen in de echte wereld, dat ze de neiging hadden een dikke buik te hebben en dat krullend haar op de bovenkant van hun voeten groeide. Op dezelfde manier maakten ze duidelijk dat dwergen kleiner waren dan mannen, maar iets groter dan hobbits, en dat ze lange baarden hadden. Als Tolkien zulke levendige beschrijvingen van zijn niet-Elvenpersonages schilderde, waarom zou hij dan nagelaten hebben de oren van de Elfen te noemen?

Bilbo bewees dat puntige oren bestonden in Midden-aarde

Waarom er geen Elvenkinderen verschijnen in Lord of the Rings

• Gemiddeld waren Elfen iets groter dan mannen.
• Hoewel het uitzonderlijk zeldzaam was, konden Elfen in Midden-aarde gezichtshaar laten groeien; Tolkien schreef dat de scheepsbouwer van Círdan de Elven een lange baard had.
• In het hoofdstuk 'The Lay of Leithian' uit De liederen van Beleriand , beschreef Tolkien Ork-oren als groot en 'afschuwelijk'.

Helaas waren op geen van Tolkiens kunstwerken duidelijk Elvenoren afgebeeld, maar een van zijn brieven aan de illustratoren van Houghton Mifflin Company wierp enig licht op het debat. Dat merkte hij op Bilbao 's oren waren 'enigszins puntig en 'elvenachtig'. Dit gaf aan dat hobbits puntige oren hadden en dat Elfen zelfs puntiger oren hadden, maar de beschrijving was niet zo duidelijk als het leek. Sinds Tolkien legde Bilbo's uiterlijk uit aan een illustrator die er misschien niet bekend mee was In de ban van de Ring , had hij kunnen verwijzen naar de elfen van de popcultuur in plaats van naar de Elfen van Midden-aarde. Het feit dat Tolkien het woord 'elven' tussen aanhalingstekens zette, gaf gewicht aan de interpretatie dat hij zijn eigen Elfen niet gelijkstelde met puntige oren. Het weerlegde op zijn minst het eerdere argument tegen elfen met puntige oren, aangezien Tolkien in zijn romans ook nooit de puntige oren van hobbits vermeldde.

De sterkste aanwijzing dat Tolkiens Elfen puntige oren hadden, was etymologisch. In de Elfentaal van Quenya is het woord voor ‘oor’ stem , en het woord voor 'blad', lasso , kwam van hetzelfde grondwoord. Dit kwam omdat Elfen vonden dat oren en bladeren een vergelijkbare vorm hadden. Tolkien maakte dit nog duidelijker in een van zijn definities van The Lost Road en andere geschriften , waarin Elfenoren werden beschreven als 'puntiger en bladvormig' in vergelijking met menselijke oren. Deze verklaring werd echter niet tijdens zijn leven gepubliceerd, dus de canoniciteit ervan was discutabel. Christoffel Tolkien , die samenstelde en redigeerde De verloren weg , wist niet eens zeker of hij het handschrift van zijn vader correct had gelezen. Misschien wel, net als het lot van de Blauwe Tovenaars , veranderde Tolkien in de loop van de tijd van gedachten over de vorm van Elfenoren. Midden-aarde was een steeds evoluerende setting waar Tolkien zijn hele leven over schreef, dus zijn woorden waren niet in steen gebeiteld. Ongeacht zijn bedoelingen zijn alle grote aanpassingen van zijn werk het erover eens geworden dat Elfen puntige oren hadden, en net als de schilderijen uit het Victoriaanse tijdperk heeft dit het concept van elfen in de popcultuur gevormd.

In de ban van de Ring

The Lord of the Rings is een serie epische fantasy-avonturenfilms en televisieseries gebaseerd op de romans van J.R.R. Tolkien. De films volgen de avonturen van mensen, elfen, dwergen, hobbits en meer in Middle Earth.

maui bikini blond bier

Gemaakt door

J.R.R. Tolkien

Eerste film

De Lord of the Rings: Gemeenschap van de Ring

Nieuwste film

The Hobbit: De strijd om de vijf legers

Aankomende films

The Lord of The Rings: De oorlog van de Rohirrim

Eerste tv-programma

De Lord of the Rings De ringen van macht

Nieuwste tv-programma

De Lord of the Rings De ringen van macht

Uitzenddatum eerste aflevering

1 september 2022

Vorm

Elijah Wood, Viggo Mortensen, Orlando Bloom, Sean Astin, Billy Boyd, Dominic Monaghan, Sean Bean, Ian McKellen, Andy Serkis, Hugo Weaving, Liv Tyler, Miranda Otto, Cate Blanchett, John Rhys-Davies, Martin Freeman, Morfydd Clark, Ismael Cruz Cordova, Charlie Vickers, Richard Armitage

Karakter(en)

Gollem, Sauron