De Marvel Cinematic Universe-serie op Disney+ biedt verhalenvertellers en acteurs de tijd en middelen om personages te verkennen op manieren die de films niet doen. Dit is wat Kate Herron's maakte Loki een doorslaand succes ondanks enkele spoilers van beroemdheden : door Loki te bevrijden van de grotere verhalende machinaties en ensembleverhalen, stelde de show Herron en Tom Hiddleston in staat om de emotionele diepten van het personage op fascinerende nieuwe manieren te ontginnen. Heerlijk, She-Hulk: Advocaat geeft deze zelfde luxueuze en met diepte gevulde schijnwerper aan de Hulk zelf.
Hulk heeft een gecompliceerde geschiedenis in de MCU. Hoewel De ongelooflijke Hulk was de tweede aflevering ooit in de franchise, de film werd uitgebracht voor gemengde kritische en commerciële ontvangst in 2008. Dit, in combinatie met enkele langdradige juridische complicaties met Universal Studios, leidde ertoe dat het het enige debuut was van een MCU-personage dat zal 'nooit' een vervolg krijgen, althans volgens Mark Ruffalo in Verscheidenheid . Toen Hulk weer opdook in De Wrekers in 2012 was het op zijn best met een herschikte acteur en zwakke connecties met zijn solofilm. Als gevolg hiervan heeft Hulk weinig tijd alleen gehad.
Terwijl De Wrekers maakte Ruffalo's herhaling van het Bruce Banner/Hulk-personage iconisch, het was erg in de context van een ensemblefilm. Zo geweldig als Ruffalo in de rol was, De Wrekers gebruikte Hulk als een plot-aandrijvend apparaat: een MacGuffin in een film vol MacGuffins. Terwijl De ongelooflijke Hulk en De Lee's Hulk voor het waren gecharmeerd van het beschrijven van Bruce's interne strijd, worstelden ze met het publiek. De Wrekers veranderde Hulk in een scène-stealer en verdiende op grote schaal de goedkeuring van de kijkers.
Avengers: Age of Ultron probeerde wat dieper in de complexiteit van het personage te graven, maar balanceerde scènes van Bruce en Natasha Romanoff (die She-Hulk hoofd schrijver Jessica Gao gooide ook voor ) worstelen met het feit dat ze niet konden bedenken met de meer traditionele vier-kwadrant blockbuster-vereisten was een beetje te uitdagend. Dit resulteerde in het feit dat de MCU grotendeels wegstuurde van deze kant van Bruce / Hulk, waarbij alle emotionele diepten werden vermeden ten gunste van een gemakkelijker verteerbare, vrolijke karakterisering. Thor: Ragnarok nam een van Hulk's meest moreel dubieuze stripverhaallijnen ( de onlangs herziene Planet Hulk ) en veranderde het in een openlijk maf verhaal dat Hulk karakteriseerde als een vierjarig kind en Bruce als komische opluchting uit het water.
Avengers: Infinity War zag Bruce en Hulk interne meningsverschillen hebben die zich manifesteerden in Hulk die weigerde naar buiten te komen na verlies van Thanos in de opening van de film - maar met name sneed wat cruciale emotionele contextuele scènes zouden zijn geweest, zoals Bruce's laatste actgesprek met Natasha om de zaken lichter te houden . Avengers: Eindspel zag dat Bruce en Hulk hun meningsverschillen buiten het scherm hadden opgelost en samenwerkten om 'Smart Hulk' te worden, een versie van het personage die nog verder weg stuurde van elke schijn van intern conflict of verdriet.
Dit is precies waar de oude Hulk-acteur Lou Ferrigno zich tegen uitsprak om te volgen Avengers: Eindspel 's release, vertellend Bioscoopmix dat 'Ik hield niet van de manier waarop het [Hulk] afbeeldde. Het nam die schoonheid weg, die kwaliteit van de Hulk.' Te midden van alle verhaalvereisten en toonverschuivingen waaraan Bruce Banner en Hulk moesten voldoen in grotere ensemblefilms, kreeg het personage het kortste eind, ondanks de voortdurende voorbeeldige uitvoering van Ruffalo.
Dit is wat maakt She-Hulk: Advocaat zo'n verademing voor het personage. Na meer dan een decennium te zijn gereguleerd tot een plot-aandrijvende monteur in de verhalen van andere personages, kan Hulk eindelijk op zichzelf staan. Jennifer Walters van Tatiana Maslany is de ster van de show, maar in de eerste aflevering 'A Normal Amount of Rage' laat de serie al zijn serieuze benadering zien van het verkennen van Bruce en Hulk als een personage. Bij het coachen van Jennifer door haar transformatie in She-Hulk ,,Bruce brengt duidelijk veel onverwerkte trauma's naar boven. Fans zien hem voor het eerst in jaren worstelen met de last van zijn vloek, en kunnen eindelijk zien hoe het leven door de afgelopen jaren van MCU-verhalen hem persoonlijk heeft beïnvloed.
Jennifers vragen over Het seksleven van Steve Rogers worden gespeeld om te lachen, maar er is een plechtige berusting onder Bruce's eerste afschrikkende reactie van 'Je hebt het over mijn vriend en collega.' Steve is technisch gezien misschien niet dood, maar hij is uit het leven van Bruce verdwenen en het verlies weegt duidelijk op hem. Evenzo is het Mexicaanse strandlab waar hij Jennifer heeft meegenomen, gebouwd tijdens een 'goede tijd in een slechte tijd' met Tony Stark, en Bruce's verontwaardiging over Jennifer die verschillende delen van het laboratorium en de bar tijdens de aflevering vernielde, dienen als duidelijke indicaties van hoeveel Tony's dood heeft hem geraakt.
Terwijl Bruce de noodzakelijkheden van het bestaan van een Hulk vertelt, zegt Jennifer dat het 'eenzaam' klinkt (een veelzeggende knipoog naar het iconische thema van de tv-serie uit de jaren 70, 'The Lonely Man') en hij is het met haar eens. Voor het eerst in jaren erkent een MCU-project niet alleen dat Hulk's bestaan door ontwerp pijnlijk en isolerend is, maar onderzoekt het ook oprecht wat dat betekent voor het personage en alles wat hij heeft meegemaakt.
She-Hulk: Attorney at Law streamt donderdag op Disney+.
