Annuleercultuur is een krachtige en ingrijpende kracht geworden binnen de media. Naarmate mensen zich meer bewust worden van racistische en onverdraagzame tropen in shows en films, is er een gezamenlijke inspanning geweest om veel geliefde eigendommen opnieuw te evalueren en te zien waar bepaalde verhaallijnen of personages mogelijk grenzen hebben overschreden die niet langer acceptabel zijn. Veel shows zijn geannuleerd vanwege de inhoud van de show of de echte acties van de creatievelingen erachter. Maar naarmate mensen gevoeliger worden voor aanstootgevende humor, is één show erin geslaagd dit tijdperk ongeschonden te overleven, ondanks zijn aanstootgevendheid - Het is altijd zonnig in Philadelphia .
Het is altijd zonnig... draait om de Gang, een groep ontaarde mensen die een bar hebben in South Philly. Mac, Charlie, Frank, Dee en Dennis zijn simpelweg de slechtste mensen die je ooit op tv zult zien. Maar op de een of andere manier is deze show over vreselijke mensen die andere mensen vreselijk behandelen erin geslaagd om 15 jaar in de lucht te blijven, met het komende seizoen om het record te breken voor de langstlopende sitcom in de televisiegeschiedenis. Op het eerste gezicht lijkt dit verbijsterend, gezien hoe enthousiast mensen zijn om verbeteringen in de media te zien.
Maar de reden voor Het is altijd zonnig... ’s aanhoudend succes is niet zo moeilijk uit te leggen - de schrijvers verheerlijken de bende niet voor hun vreselijke gedrag, ze straffen ze. Elke aflevering is een oefening in leedvermaak, waarbij de kijkers kijken hoe de bende een half gespannen, gevaarlijk en bijna altijd aanstootgevend plan probeert te bedenken, maar het in hun gezicht ontploft. Seizoen na seizoen worden de oneindige plannen van de personages verijdeld door de functionerende leden van de samenleving die universeel worden afgewezen door de bende.
Het is de bedoeling dat we om de Bende lachen, niet met hen en de schrijvers maken dat volkomen duidelijk. Dat wil niet zeggen dat de show nooit te ver is gegaan. Schrijver en ster, Glenn Howerton heeft spijt betuigd over het gebruik van laster tegen verstandelijk gehandicapten. Tijdens de aflevering The Gang Does a Clip Show was het enige woord dat werd gecensureerd die smet, elke andere godslastering kwam erdoorheen.
De show had ook al vroeg een aantal problematische homofobe verhaallijnen met een transgender-personage. Ze hebben echter grote stappen ondernomen om dit recht te zetten - met hoofdpersoon, Mac die een periode van meer dan een decennium doormaakt waarin hij zijn homoseksualiteit confronteert en uiteindelijk accepteert ondanks zijn verwarrende en tegenstrijdige religieuze overtuigingen.
gaat Ronnie dood in de flits?
Mac die naar zijn vader kwam via een dansroutine in de finale van seizoen 13 was een schokkend oprecht en aangrijpend moment in een show die een aflevering bevat met de titel Who Pooped the Bed? Mac's acteur en maker van series, Rob McElhenney, werd opgevoed door lesbische moeders en is zich zeer bewust van de problemen waarmee LGBTQ-mensen worden geconfronteerd. Hoewel aanvankelijk niet gepland voor het personage, heeft Mac's boog veel gedaan om de fouten uit het verleden van de show op dit gebied recht te zetten.
Evenzo heeft de show de ongebreidelde vrouwenhaat die de bende tentoonspreidt, geconfronteerd, en hoewel de personages misschien niet veel zijn veranderd, roepen de schrijvers ze zeker op hun gedrag aan. Dennis is lange tijd afgeschilderd als een seksueel roofdier (en mogelijke seriemoordenaar), die in de loop van de serie alleen maar minder succesvol is geworden bij vrouwen omdat zijn soort gedrag nu vaak wordt belachelijk gemaakt. Nog sympathiekere personages zoals Charlie zijn bestraft voor zijn obsessieve en opdringerige stalking van de serveerster.
De show legde op briljante wijze het seksisme van de bende bloot in de aflevering Time's Up for the Gang, waar zelfs Dee, het enige vrouwelijke lid van de bende, werd uitgekozen. Ze misbruikte het slachtofferschap van andere vrouwen door mannen valselijk te beschuldigen van intimidatie door dingen te doen die zo triviaal zijn als in de rij staan. Ze opereerde ook in de valse veronderstelling dat vrouwen geen mannen kunnen verkrachten, maar kwam erachter dat ze Charlie ooit had verkracht.
Frank, gespeeld door Danny DeVito, blijft het meest onbeschaamde en aanstootgevende personage in de show. Niet alleen heeft hij in 14 seizoenen bijna niets geleerd, maar het personage streeft er actief naar om zoveel mogelijk gedegenereerd te worden. Hij is geciteerd en zei dat ik niet weet hoeveel jaar op aarde ik nog heb, maar ik ga er heel raar mee worden. Zijn karakter is op alle mogelijke manieren onverdraagzaam en toont een bijzondere minachting voor joden en vrouwen. Maar zelfs voor de rest van de bende is Frank veel te veel. Naarmate de serie vordert, probeert de bende voortdurend Frank te corrigeren op zijn ongelooflijk aanstootgevende gedrag, maar zonder succes.
Het feit dat de schrijvers duidelijk maken dat zowel zij als het publiek voor wie ze schrijven intelligenter en zorgzamer zijn dan de bende, is al lang de reddende genade van de show. Maar dat is niet gebleven Het is altijd zonnig... om af en toe te ver te gaan, vooral met betrekking tot racen.
Veel shows hebben intrekkingen en excuses gezien na de protesten tegen het gebruik van blackface, iets? Het is altijd zonnig... maakt zich er ook schuldig aan. Twee afleveringen met blackface zijn van streamingdiensten gehaald: Dee Reynolds: Shaping America's Youth en The Gang Makes Lethal Weapon 6. Hoewel veel van de andere shows met afbeeldingen van blackface onbedoeld aanstootgevend waren, was het gebruik van blackface in Het is altijd zonnig... was doelgericht en werd gebruikt om te laten zien hoe verknoeid de praktijk van blackface is. Dat overschaduwt nog steeds niet helemaal de lelijkheid van het gebruik van blackface in de eerste plaats.
Die afleveringen lieten ook zien dat niet alleen blackface een probleem was. Toen Dennis van rol wisselde met Mac nadat hij bezwaar had gemaakt tegen zijn gebruik van blackface, had hij misschien een blanke huid, maar hij sprak in een racistische imitatie van de stem van een zwarte man. De show heeft vooruitgang geboekt om het ras vanuit een meer inclusieve hoek te benaderen met afleveringen als The Gang Turns Black waarin de Gang een dag in Philadelphia ervaart waarin zwarte mensen hun hele leven worden gediscrimineerd.
Sinds de show begon, Het is altijd zonnig in Philadelphia heeft op knoppen gedrukt, niet bang om humor te vinden in de lelijkheid van de acties van de bende. Maar de show heeft nooit uit het oog verloren dat deze personages verschrikkelijk zijn en op geen enkel moment hebben ze ze in een heroïsch of ambitieus licht gepresenteerd. Hun vermogen om de lijn van offensief maar toch inzichtelijk te volgen, is een groot deel van wat de show 15 jaar lang in de lucht heeft gehouden en wordt meestal hoog gewaardeerd door hun kijkers.
