Point-and-click-games zijn vooral bekend om hun grappige verhalen en cartoonachtige kunststijlen. Games zoals Het geheim van Apen eiland , Grim Fandango en Sam & Max geef gamers leuke avonturen vol cartoononheil en zijdelingse humor. Niet alle point-and-click-games zijn echter uit hetzelfde hout gesneden. Sommige pakken extreem donkere thema's aan, waardoor spelers harde maar boeiende game-ervaringen krijgen. Een van de meest verontrustend fascinerende wezens Ik heb geen mond en ik moet schreeuwen .
Ik heb geen mond en ik moet schreeuwen geeft spelers een kijkje in een donkere, dystopische wereld waar geavanceerde AI goden worden met een extreme haat voor de mensheid. Nadat Rusland, China en de Verenigde Staten complexe supercomputers hebben gebouwd om hun dominantie als mondiale supermachten te laten gelden, begint de technologie een eigen wil te worden. Zodra de Allied Master Computer zowel de Chinese als de Russische supercomputers inhaalt, groeit er een ongetemde haat tegen het menselijk ras.
De supercomputer, nu gewoon bekend als AM, begint een massale genocide in de hoop de hele mensheid te doden. AM spaart echter het leven van 5 personen, zodat hij ze voor eeuwig kan martelen. De supercomputer laat de gevangenissen een leven lang lijden en plaagt ze met het idee van vrijheid.
Elk personage heeft zijn eigen verhaal dat draait om hun ergste angsten en angsten. Spelers begeleiden hen terwijl ze door demente niveaus reizen die hun mentale kracht op de proef stellen. Een personage lijdt aan een extreme depressie omdat hij zijn vrouw jaren voor de ineenstorting van de wereld in een psychiatrisch ziekenhuis heeft opgenomen. Zijn verhaal draait om het overwinnen van zijn depressie en het loslaten van het verleden.
Het overwinnen van mentale uitdagingen is een terugkerend thema in het spel, waarbij elk personage een soort trauma uit het verleden moet overwinnen. Sommige verhalen zijn extreem zwaar en nemen spelers mee in helse emotionele achtbanen. De game is niet voor bangeriken en kan emotioneel schokkend zijn voor spelers die zo'n troosteloze ervaring niet verwachten.
Als deprimerend en verdrietig Ik heb geen mond en ik moet schreeuwen is, het is nog steeds een zeer boeiend spel. Het is ongelooflijk uniek en behandelt ruige onderwerpen die de meeste andere games volledig vermijden. Spelers vormen relaties met elk personage, wat hun desolate reis nog emotioneler maakt. Er zullen meerdere gelegenheden zijn waarbij spelers moeilijke beslissingen moeten nemen die hun moraal in twijfel trekken. De game straalt emotie uit en zal zelfs de sterkste gamer aan het hart gaan.
Ik heb geen mond en ik moet schreeuwen is een van de meest emotionele en hartverscheurende games uit de jaren negentig. Het duikt in controversiële thema's die voor sommige spelers emotioneel uitputtend kunnen zijn. Ondanks de sombere tinten en de neerslachtige aard, geeft het spelers nog steeds een fascinerende ervaring die hen lang na het einde van het spel zal bijblijven. Het zal veranderen hoeveel gamers videogames bekijken terwijl ze onderwerpen onderzoeken die vandaag nog steeds taboe zijn. Ik heb geen mond en ik moet schreeuwen is niet voor iedereen, maar vastberaden fans van videogames willen het misschien eens proberen.
