Na vorig jaar aanvankelijk gepest te zijn tijdens een Nintendo Direct, Runenfabriek 5 eindelijk een trailer en een voorlopige releasedatum voor 2021 ontvangen tijdens de Partner Showcase van september. De game combineert de landbouw- en simulatie-elementen van geliefde games zoals Oogstmaan en Stardew Valley met de nadruk op het kruipen en vechten in de kerker die die games slechts bagatelliseren.
sigaar stad humidor ipa
Er is geen gebrek aan casual simulatiegames waarbij landbouw wordt gebruikt voor fans die vol spanning wachten op de volgende Runenfabriek spel tussendoor te spelen. Een die echter opvalt, is die van vorig jaar Mijn tijd in Portia . Net als andere games in zijn genre, Mijn tijd in Portia biedt een open gameplay met een verhaallijn die je in je eigen tempo kunt volgen, middelen verzamelen en beheren, en relatieopbouwende elementen waarmee spelers vriendschappen sluiten, daten en trouwen met NPC's. Echter, Mijn tijd in Portia en Runenfabriek beide hebben unieke spins op de true-and-true-formule.
Geen andere boerensim
Net als Runenfabriek verruilt een landbouwfocus voor actie-RPG-elementen, Mijn tijd in Portia laat spelers het spel doorlopen als een bouwer. In plaats van voornamelijk gewassen te planten en te oogsten (hoewel dat een optie is), moeten spelers middelen verzamelen om te gebruiken in verschillende knutselrecepten met als doel de beste bouwer van de stad te worden. Naast hoofdmissies, die vaak tijdgevoelig zijn en resulteren in het ontgrendelen en ontwikkelen van gebieden van de wereld, kunnen spelers ook kleinere verzoeken aannemen om hun werkplaatsrang te verbeteren en relatiepunten te verdienen. De speler zal ook moeten concurreren met in-game rivalen die zich al in de handel hebben gevestigd.
Middelen verzamelen betekent ook naar kerkers en mijnen reizen, gereedschappen en wapens hanteren om middelen te vinden en monsters uit te schakelen. Dit is waar het spel het meest op lijkt Runenfabriek , hoewel Mijn tijd in Portia 's gevecht is veel beperkter en niet de focus van het spel.
Dynamische relaties
De stad Portia en de omliggende gebieden zijn gevuld met mensen die spelers kunnen leren kennen, en misschien wel het meest interessante aspect van het spel is hoe dynamisch karakterrelaties zijn. In de meeste games zoals deze kunnen spelers vriendschap sluiten met iedereen als ze dat willen, zonder gevolgen, ongeacht wat verschillende NPC's canoniek over elkaar denken. Echter, in Mijn tijd in Portia , personages behoren tot verschillende relatienetwerken op basis van hun familie en vrienden.
Hoewel niet iedereen met iedereen verbonden is (de meeste personages hebben maar één of twee connecties), biedt dit wel realistische gevolgen voor het vriendschap sluiten met een personage wiens werk of overtuigingen in strijd zijn met dat van een ander. Als je bijvoorbeeld bevriend raakt met Petra van het Research Center, verdien je punten met haar mentor en vriendin Merlijn, maar het zal ook een negatieve invloed hebben op je relatie met Church of the Light-predikant Lee en missionaris Nora, omdat de twee organisaties vaak op gespannen voet staan met één een ander. Het vermogen om vrienden (en vijanden) te maken in combinatie met het feit dat deze invloed hebben op hoe anderen in de wereld je zien, geeft het echt het gevoel dat de bouwer deel uitmaakt van een levende gemeenschap.
Plus, voor de liefhebbers Runenfabriek en soortgelijke games vanwege hun romantische opties, zijn er tal van personages voor spelers om te daten en te trouwen. Er zijn 28 huwelijkskandidaten (18 vrijgezellen en 10 vrijgezellen), en bijna alle NPC's die geen kinderen, ouderen of al getrouwd zijn, kunnen door de speler worden geromantiseerd, ongeacht het geslacht. Verschillende echtgenoten hebben unieke voordelen, zoals winkelkortingen, hulp in de werkplaats van de speler en extra Gols, waardoor elk zich anders voelt.
lil sumpin sumpin
Verborgen geheimen
Je zou het niet kunnen zien als je ernaar kijkt, maar Mijn tijd in Portia is eigenlijk een post-apocalyptisch spel. Honderden jaren voordat de speler naar Portia verhuisde, zorgde een reeks rampzalige gebeurtenissen ervoor dat de mensheid kelderde van de hoogten van technologische vooruitgang tot de vernietiging van zo ongeveer alles, van steden tot beschaving tot kennis zelf.
Vanaf het begin van het spel impliceren mysterieuze gebouwen en ruïnes dat iets is hier gebeurd en dat Portia niet de generieke kleine stad is van de meeste games zoals deze. Tijdens het doorlopen van de hoofdverhaalmissies leren spelers meer over het verleden en de samenleving die is ontstaan uit de Age of Darkness. Deze geschiedenis helpt bepaalde elementen van de wereld te verklaren, zoals de vijandigheid tussen de kerk en de wetenschappers, en benadrukt het belang van de speler als bouwer in een wereld die aan het herbouwen is.
Maar ondanks de duisternis in zijn overlevering, is de game zelf nog steeds kleurrijk, gastvrij en optimistisch. Net zo Runenfabriek ervoor deed, Mijn tijd in Portia behoudt de charme, stijl en plezier van andere casual simulatiegames, terwijl het zijn eigen onconventionele wendingen aan het genre geeft die het tot een unieke ervaring maken.
