WAARSCHUWING: Het volgende bevat spoilers voor: Dingen gehoord en gezien , die momenteel beschikbaar is om te streamen op Netflix.
James Norton is al geruime tijd een begrip in Groot-Brittannië. Nu, dankzij een paar opvallende rollen in spraakmakende projecten, kunnen degenen onder ons in Amerika eindelijk hun achterstand inhalen. Norton is te zien in de onlangs verschenen Netflix-thriller Dingen gehoord en gezien als George Claire, een professor kunstgeschiedenis die te kampen heeft met zowel een moeizaam huwelijk met Amanda Seyfried's Catherine als een spookhuis, wat hem uiteindelijk op een verschrikkelijk pad leidt. Hij is ook te zien in HBO's de Nevers als de charmante Hugo Swann, een panseksuele elite die een bordeel runt.
Norton sprak met CBR over zijn werk als de complexe, geheimzinnige George Claire in Dingen gehoord en gezien , deel uitmaken van de bizarre wereld van de Nevers en de unieke uitdagingen van beide projecten.
CBR: Hoe zou je George Claire omschrijven?
James Norton: Hij is een beetje een raadsel, oude George. Ik bedoel, wat interessant en uitdagend was, was om uit te zoeken waar het personage George en zijn acties en keuzevrijheid eindigden en hoeveel het soort echo's en de aanwezigheid van entiteiten in het huis het overnamen. De man zelf voordat dat gebeurt, ik bedoel, hij is een verloren ziel. Hij is een trieste, enigszins tragische man die volgens mij deze ouderwetse vrouwenhaat en angst vertegenwoordigt. Het idee dat zijn vrouw meer macht moet krijgen en een eigen carrière moet hebben, is hem totaal vreemd. En hij heeft deze buitengewone druk op zichzelf door zijn familie en, in die tijd en de klasse waar hij vandaan komt, om deze carrière te smeden, waar hij duidelijk niet toe in staat is. En de mengeling van al die dingen -- dat gevoel van ontoereikendheid en druk en zwakte en een diepe vrouwenhaat toevoegen -- leidt in feite tot deze perfecte storm waarin hij gek wordt van zelfhaat, tot het punt waarop hij bereid is de mensen die hij zogenaamd liefheeft in zo'n gevaar. Dus al met al een zeer tragische, tragische man, denk ik.
George heeft een behoorlijk traject van waar hij begint tot waar hij eindigt. Hoe heb je hem ontwikkeld?
Veel van waar ik mee werkte, was kennismaken met de periode, het gebied, ik was nog nooit in dat deel van de staat New York geweest. De Hudson River School of Painters was vrij nieuw voor mij en dat waren echt plezierige onderdelen van het onderzoek om mezelf kennis te laten maken met die ongelooflijke schilders en in een paar weken een soort mini-college kunsthistoricus te worden. Maar wat het personage betreft, je kunt het kwaad van een personage niet aanboren. Het draait allemaal om waar die misleiding en die haat en dat slechte gevoel vandaan komen. En ik denk dat voor mij veel ervan, zoals ik al zei, het gevolg was van de maatschappelijke beperkingen en druk waaronder hij staat.
En ik denk ook dat een deel van zijn familie, we ontmoeten zijn vader en moeder en ze hebben nogal flagrant racistische, bevooroordeelde opvattingen over homoseksualiteit, en ik weet zeker dat dit niet het einde is van het soort discriminerende manieren waarop hij is opgegroeid Dus ik heb het gevoel dat hij deels een product is van zijn opvoeding en de periode waarin hij leeft. En zoals ik al eerder zei, het was een soort beperking die hij voelde, waarmee hij duidelijk worstelde, en dan vooral in het licht van Catherine, die zo'n kracht en zo'n positieve kracht is en zo'n competente en briljante moeder en briljante artiest. En ik denk dat hoe meer ze kan gedijen, hoe meer hij zijn ontoereikendheid voelt. Dus het was gewoon het aanboren van al die dingen.
En wat interessant was, was dat het erg actueel was na #MeToo. Helaas bestaan dit soort individuen duidelijk nog steeds, en hij is het klassieke symptoom van dat pre-#MeToo-gevoel dat een man recht heeft op de carrière en dat de vrouw in relatie tot die man moet leven en de offers moet brengen die nodig zijn in om die man zijn carrière te bezorgen. En het was belangrijk en opwindend om een film te maken die, na #MeToo, tot in de kleinste details en nuanceerde dat soort veronderstelde en ik vermoed endemisch niveau van vrouwenhaat waar de wereld zo lang mee leefde, vooral in die delen van de wereld.
Hoe was het om met Amanda Seyfried samen te werken om die relatie op het scherm op te bouwen?
We hadden een heel, heel goede tijd. We hebben veel in de pers gedrukt en veel ervan werd besteed aan het beschrijven van hoeveel plezier we hadden, en ik denk dat veel mensen verwachtten dat we een heel slopende tijd zouden hebben, omdat de inhoud van het materiaal duidelijk was. En soms is dat het geval. Het lijdt geen twijfel dat je soms het materiaal en het gewicht ervan echt voelt. Maar ik denk dat je met dat heel zware, zware materiaal vaak een soort van compenseert met gewoon veel plezier. En Amanda is helemaal blij. We konden het gewoon heel goed met elkaar vinden. Wij klikken. Ik denk dat we het misschien iets te goed met elkaar konden vinden, de regisseurs moesten ons soms zo ongeveer straffen als twee basisschoolkinderen.
En voor mij was het een avontuur, want ik was in Kingston, in de staat New York. [Ik ben] er nog nooit geweest. Het is een mooi deel van de wereld. We waren daar tijdens de bladpiepperiode, wanneer de mensen over de hele wereld komen en kijken naar alle bladeren die draaien. Dus dat was heel bijzonder. We zouden gaan wandelen. Ze woont daarboven. Het waren dus gewoon heel leuke, heel speciale maanden. Ik heb veel liefde voor haar en ik hoop dat we samen aan iets vrolijkers zullen werken. [ lacht ]
De film geeft een vrij uniek perspectief op de spirituele wereld, gebaseerd op het werk van mysticus Emanuel Swedenborg, maar je karakter maakt duidelijk dat hij geen gelovige is. Hoe heeft dat uw prestaties beïnvloed?
Het is interessant omdat hij duidelijk een cynicus is en toch is hij waarschijnlijk het meest -- behalve Catherine -- het meest getroffen door die wereld, die Swedenborg-wereld. Het was dus een interessant soort instant conflict om te spelen: de cynicus versus de gekwelde. Persoonlijk ben ik geen groot voorstander van dat soort denken, dus het was voor mij gemakkelijker om de cynische soort aan te boren in plaats van de gelovige. En dan denk ik dat Amanda eigenlijk een beetje meer het tegenovergestelde is. Dat is heel mooi dat we de respectieve standpunten over de kwestie hebben kunnen vertegenwoordigen. Het was leuk. […]
Voor mij was de echte aantrekkingskracht van het hele stuk de relatie tussen Catherine en George en de manier waarop het werd geschreven en de manier waarop [medeschrijvers en mederegisseurs Robert Pulcini] en Sherry [Springer Berman] dat lieten doorschemeren. Op de pagina was het zo sterk. En dat zijn voor mij de meest opwindende dingen om te filmen.
Het is grappig, als je ooit de mythe van horror wilt doorbreken of het zelfs minder eng wilt maken, kom dan rondhangen op een horrorfilmset, want de stukjes die zo gedeconstrueerd zijn, en zoals je zou verwachten, vereisen alle speciale effecten en al het soort speelgoed en het lawaai, het zijn de stukjes waar je het meest bang voor moet zijn, maar het zijn de leuke stukjes van het themapark om te filmen. [Dus] Ik werd niet bijzonder bang. Hoewel dat gezegd hebbende, was het huis waarin we aan het filmen waren raar. En als niet-gelovige in geesten moet ik het zeggen, ik zou daar 's nachts niet alleen geslapen hebben [...]. Het was een rare plek. Ik denk dat we veel op het huis projecteerden.
bier rode streep
Wat maakte het raar?
Nou, het was deze boerderij in de buurt van de grens met Connecticut. Ik denk dat het al jaren niet was aangeraakt, maar het voelde alsof het echt niet aangeraakt wilde worden. Het had duidelijk een enorme renovatie nodig en stond op het punt een enorme opknapbeurt te ondergaan en het had deze verbazingwekkende oude botten. Ik bedoel, dat is van iemand die zijn hele leven in het VK heeft gewoond en [omringd is door eeuwenoude kastelen], en deze plek was niet zo oud, maar het voelde erg krakend en erg sfeervol en had een oude bessenboerderij op de achterkant en is in het midden van nergens. En ook in dat deel van de wereld is het weer zo extreem. Er kwam een gekke sneeuwstorm binnen en dat was behoorlijk dramatisch.
Ik vond het geweldig. Zoals ik al zei, het deel van deze film waar ik het meest van genoten heb, was het [ontdekken] van het werk van de Hudson River School, omdat je deze schilderijen bestudeert, ze zijn zo mooi, en dan besef je dat je eigenlijk in de locatie waar ze daadwerkelijk hebben geschilderd. Je kunt de werkelijke gezichtspunten bezoeken van de schilderijen van [George] Inness. We waren er echt in de mooiste tijd van het jaar, dus dat was wel heel bijzonder. Maar het maakte het huis behoorlijk griezelig en afgelegen.
peche n brett
Je bent momenteel ook te zien in de HBO-serie de Nevers . Hoe was het om deel uit te maken van die show?
Ik bedoel, heel anders dan Dingen gehoord en gezien , zoals u zich kunt voorstellen. Een heel andere rol, heel andere sfeer. Het is een geweldige ervaring geweest. Het was frustrerend vanwege de aard van de manier waarop we moesten fotograferen en de tijd die het kostte, want het was duidelijk een heel onrustige opname, met de COVID van dit alles. We hadden eerst de ene vertraging na de andere, en nu zijn we nog maar zes afleveringen bezig en we hadden onze 12 afleveringen echt moeten afmaken. Maar de daadwerkelijke tijd besteed [om het te maken] was echt leuk. Het is de grootste show met de meeste sterren voor zover het geld, budget en speelgoed betreft, en ik had nog nooit iets voor HBO gedaan, en dat is altijd heel leuk en eye-openend. Prachtige cast.
[Hoofdacteur] Laura Donnelly is duidelijk onze generaal en is geweldig. Ik vind het heerlijk om deel uit te maken van zo'n bizarre, waanzinnige show die dit soort genre-buigende, door vrouwen aangestuurde Victoriaanse steampunk is. Bij elke bocht word je verrast, waar ik van hou. Dus het is leuk geweest. En mijn rol is duidelijk gewoon gek en gewoon een genot. Ik bedoel, het wordt om de meeste hoeveelheid plezier en spel te hebben en belachelijk te zijn. En ook niet te veel druk hebben, weet je. Ik sta niet in Laura's schoenen, dus ik kan veel plezier hebben, wat ik echt heb, dus het is geweldig.
Je personages uit Dingen gehoord en gezien en de Nevers zijn heel verschillend, maar er zijn enkele parallellen. Ze zijn allebei erg charmant, en ze zijn allebei een beetje moreel twijfelachtig.
Dit is waar, dit is waar. Ze zijn eigenlijk niet zo verschillend, toch? Ik hoop dat ik niet getypecast wordt [als] deze enigszins dubieuze, freaky individuen. Het is geen reflectie op mij, dat beloof ik.
Wat waren de grootste uitdagingen voor elke rol?
Er waren, denk ik, bepaalde praktische uitdagingen met: Dingen gehoord en gezien met het accent en dat ik geen Amerikaan was, dat was iets waar ik tijd aan moest besteden. De rol van de Nevers , Ik bedoel, de uitdaging daarvan is denk ik, de snelheid van het schrijven en het soort dans, het ritme dat het vereist is zo snel. En ook mijn karakter is best grappig, weet je, dus ik had nooit echt veel gedaan in dat soort comedy-ruimte en ik heb er echt van genoten. En ik heb altijd al meer willen doen. Ik heb veel comedy gedaan op de universiteit en het is heel leuk om de rol te spelen met deze fantastische oneliners. Daarmee komt ook de uitdaging waarbij je weet dat, omdat er een grap is, je hem echt moet pakken om het recht te doen en dat is een soort extra druk. Maar met geweldige regisseurs, geweldig schrijven had ik het gevoel dat het personage werd geleverd op de manier die ik wilde, wat geweldig was. Maar ja, verschillende uitdagingen, maar het varieert ook altijd. Er is een beetje een cross-over met dat soort ietwat dubieuze, charmante, maar moreel twijfelachtige mannen, maar ze zijn ook heel anders. En voor mij gaat het erom het gevarieerd en vers te houden.
Wat komt er hierna voor je?
Goed, de Nevers gaat volgens mij begin juni weer in productie, wat geweldig zal zijn om te zien waar die verhaallijnen heen gaan. En wat op dit moment echt opwindend voor me is, is dat we momenteel in de pre-productie zijn van een film [ Achtervolger Freegard ] die ik produceer. Het is de eerste keer dat ik heb geproduceerd, en ik heb een productiebedrijf genaamd Rabbit Track, dat we ongeveer anderhalf jaar geleden hebben opgericht en dit is onze eerste film die we in productie hebben. En het is echt spannend. Het is een soort psychologische thriller over een waargebeurd verhaal, een oplichter in de jaren negentig en jaren '90 die erin slaagde een verzameling mensen te hersenspoelen en al hun geld af te persen en hun leven te verwoesten. Het draait allemaal om controle. Ik bedoel, een heel rare meester-manipulator. Nogmaals, een charmante man met een twijfelachtig moreel kompas, waarvan ik niet wist dat het een thema was.
Er komt nog een film uit in juli, waar ik erg trots op ben, genaamd Nergens speciaal . Dat is helemaal de andere kant van de medaille. Hij is geen charmeur, hij heeft absoluut een geweldig moreel kompas en het is een film van Umberto Pasolini die ik net daarvoor heb opgenomen. Dingen gehoord en gezien en waar ik erg trots op ben. Dus stukjes en beetjes komen eruit, stukjes en beetjes om te filmen.
Met Amanda Seyfried, James Norton, Rhea Seehorn, Natalia Dyer, Alex Neustaedter, Jack Gore, James Urbaniak, Ana Sophia Heger en F. Murray Abraham, Dingen gehoord en gezien is nu beschikbaar op Netflix.
Gemaakt door Joss Whedon, The Nevers sterren Laura Donnelly, Olivia Williams, James Norton, Tom Riley, Ann Skelly, Ben Chaplin, Pip Torrens, Zackary Momoh, Amy Manson, Nick Frost, Rochelle Neil, Eleanor Tomlinson en Denis O'Hare. Nieuwe afleveringen worden zondag om 21.00 uur uitgezonden. ET/PT op HBO.
