Is Jurassic Park de beste dinosaurusfilm ooit?

Aan bijna iedereen die ook maar enigszins bekend is met films: Jurassic Park is de enige echte dinosaurusfilm. Steven Spielbergs baanbrekende bewerking van de gelijknamige roman van Michael Crichton veranderde het filmmaken en de popcultuur toen deze voor het eerst in première ging in 1993, en de invloed ervan is in de decennia sindsdien niet afgenomen. Jurassic Park's De wurggreep op de popcultuur is zo absoluut dat zelfs vandaag de dag alle nieuwe afbeeldingen van dinosaurussen worden afgemeten aan de in het laboratorium gemaakte dinosaurussen van Isla Nublar. Hetzelfde gold voor allemaal Jurassic Park's sequels en heroplevingen, die er allemaal niet in slaagden de visie en impact van de originele film te overtreffen of zelfs maar te evenaren.

Maar zoals bij elke film van meer dan tien jaar oud, Jurassic Park werd onderworpen aan retroactieve of tegendraadse analyses. Misschien Jurassic Park werd overschat en dankte zijn hoge lof meer aan nostalgie en spektakel dan aan iets anders. Of misschien wierp het zo’n onontkoombare schaduw op de popcultuur dat het aantoonbaar meer kwaad dan goed deed. Naarmate de tijd verstrijkt, vragen sommigen zich meer af of dat wel het geval is Jurassic Park echt de beste dinosaurusfilm uit de geschiedenis is, of dat het om te beginnen een goede film was. Jurassic Park's invloed valt niet te ontkennen, maar dit betekent niet dat het boven kritiek of erger stond.

Sam Smith Taddy Porter

Jurassic Park was niet de eerste dinosaurusfilm

• Een van de meer herkenbare toepassingen van dinosaurussen is te vinden in het tv-programma: Het land van de verlorenen .

Sid en Marty Krofft leverden 20 jaar vóór Jurassic Park dinosaurussen af

Jurassic Park is verre van de eerste film waarin een dinosaurus voorkomt. Hoewel dit een algemeen aanvaarde waarheid is, is de manier waarop Jurassic Park is verheven wekt vaak de indruk dat het de eerste film was waarin het publiek een live-action Tyrannosaurus Rex liet zien. Historisch gezien zijn filmwetenschappers het er algemeen over eens dat de eerste dinosaurusfilms in 1914 uitkwamen. Dit waren de korte animatiefilms Gertie de dinosaurus en de live-action short Brute kracht. het zou genoteerd moeten worden dat Gertie de dinosaurus En Brute kracht worden momenteel beschouwd als de eerste dinosaurusfilms, omdat ze tot de enige behoren die ooit zijn opgenomen vanwege de slechte archivering van films die vóór de jaren dertig zijn gemaakt.

Nog geen twee decennia later, De verloren wereld, King Kong, En Onbekend eiland hit bioscopen en werden de de facto dinosaurusfilms van het klassieke Hollywood-tijdperk. De verloren wereld En Die van King Kong interpretatie van dinosaurussen inspireerde talloze navolgers. Al snel werden dinosaurussen een steunpilaar in monster- en sciencefictionfilms van klasse B, maar ze werden zelden (of nooit) serieus genomen. Aankomst van Godzilla in 1954 veranderde de manier waarop dinosaurussen in films werden afgebeeld en liet zien hoe dinosaurussen (en, bij uitbreiding, alle filmmonsters) op zichzelf staande personages konden zijn. Dat gezegd hebbende, waren de bekendheid en invloed van Godzilla grotendeels gelokaliseerd in Japan. Godzilla werd een begrip dankzij de osmose van de popcultuur, maar hij brak pas in de jaren 2010 door de mondiale mainstream. Het was pas tot Jurassic Park dat Hollywood dinosaurussen als een grote trekpleister aan de kassa beschouwde.

Het beperkte aantal dinosaurusfilms dat vóór 1993 werd gemaakt, werd, niet verrassend, veroorzaakt door het ontbreken van meer geavanceerde speciale effecten. Destijds konden filmmakers het beste een acteur een rubberen dinosauruskostuum laten dragen, of dure speciale effecten gebruiken, zoals stop-motionpoppen. Naast praktische beperkingen, zoals de tijdrovende aard van speciale effecten, waren filmdinosaurussen moeilijk serieus te nemen. Op enkele uitzonderingen na werden oudere dinosaurusfilms goedkoop gemaakt, zagen hun dinosaurussen er raar uit, en sommige films gingen zelfs door verhalende hoepels om de dinosaurussen helemaal niet te laten zien, alleen maar om hun budget te sparen. Er is een reden waarom Godzilla, zijn medemonsters, en zelfs een klassieke Amerikaanse kaiju zoals King Kong werden door de reguliere popcultuur decennialang als gekke punchlines behandeld. Jurassic Park veranderde het spel door een van de eerste dinosaurusfilms te zijn met een serieus blockbuster-budget en een filmmaker zo getalenteerd als Steven Speilberg die de film aanstuurde. In tegenstelling tot zijn voorgangers, Jurassic Park gebruikte de ultramoderne visuele computereffecten van zijn tijd en praktische speciale effecten van het hoogste niveau, zoals levensgrote animatronics, om zijn dinosaurussen tot leven te brengen.

Zelfs als ze maar vijftien minuten speeltijd hadden in een film van twee uur en zeven minuten, Jurassic Park's Dinosaurussen versterkten snel hun plaats als de ultieme filmdinosaurussen. Ze zagen er niet alleen geweldig uit op het grote scherm, maar deze dinosaurussen waren ook personages die een groter thematisch doel dienden Jurassic Park's verhaal. Deze dinosaurussen eisten serieus genomen te worden, en het publiek en de critici reageerden dienovereenkomstig. Het is moeilijk om niet te zien waarom en hoe Jurassic Park werd de te verslaan dinosaurusfilm en de basis voor bijna alle moderne interpretaties van dinosaurussen gemaakt na 1993.

prairie artisanale ales kerstbom

Het succes van Jurassic Park opnieuw creëren was vrijwel onmogelijk

De engste dinosaurus ter wereld had bijna angstaanjagende concurrentie

Een van de meest verrassende dingen over Jurassic Park's Het succes was hoe snel en definitief het zijn navolgers verpletterde en hen in de vergetelheid bracht. Zoals bij elke populaire filmtrend geldt Jurassic Park's dinosaurussen brachten talloze navolgers en afgeleide dinosaurusfilms voort. Het was echter vrijwel onmogelijk om dit te reproduceren Jurassic Park's succes. In tegenstelling tot de eenmanslegers die het actiegenre van de jaren 80 domineerden of een liefdesteam bestaande uit de populairste sterren die er waren, waren overtuigende dinosaurussen die zowel ontzagwekkend als angstaanjagend waren, niet gemakkelijk of goedkoop te imiteren. Niet helpend was hoe bijna elke filmmaker en studio die hun eigen film wilde hebben Jurassic Park miste het grotere punt van de dinosauriërs en zag ze alleen als wezens om naar te gapen. Hierdoor zijn er dinosaurusfilms gemaakt Jurassic Park's wake waren voornamelijk direct-to-video-voer dat teruggreep naar de B-filmwortels van het subgenre. Dergelijke schlocky dinosaurusfilms omvatten die van Roger Corman Carnosaurus serie, Toekomstige oorlog , En Tammy en de T-Rex. Standaard, Jurassic Park versloeg gemakkelijk zijn goedkopere maar nog steeds vermakelijke klonen.

Jurassic Park's grootste uitdager was die van Roland Emmerich Godzilla remake. Behalve dat het een van de ergste misverstanden was over het karakter en de nalatenschap van Godzilla, leek de remake een poging om de wereld te verslaan. Jurassic Park in zijn eigen spel. Godzilla's advertenties waarop schoten werden gelost Jurassic Park en bijna elke creatieve keuze die nodig was (zoals Godzilla laten handelen als de T-Rex) maakte de richting ervan overduidelijk. De remake was ook meer een generieke monsterfilm over een gigantische hagedis die tekeer gaat, geen Godzilla-verhaal of zelfs maar een echte dinosaurusfilm. Godzilla verdiende zijn budget terug en kreeg een cultstatus, maar het had simpelweg geen schijn van kans Jurassic Park. Waar Jurassic Park was bij iedereen geliefd, Godzilla het tegenovergestelde ervaren. Het werd verstoten door sommige van de makers ervan, en – het ergste van alles – de makers van Godzilla in Toho verachtten het. Tot op heden de 1998 Godzilla was Jurassic Park's enige waardige concurrentie, maar werd zo beslissend verpletterd dat geen enkele andere studio of filmmaker zo lang nog een dinosaurusfilm durfde te maken Jurassic Park bloeide in de tijdgeest. Zelfs vandaag de dag worden de weinige originele dinosaurusfilms die wel een eerbetoon en/of parodie worden gemaakt Jurassic Park , of ze deden hun best om afstand te nemen Jurassic Park om elke vergelijking voortijdig te vermijden. Voorbeelden van gevallen, de zwaar onderschatte Dinosaurus , Die van Peter Jackson Koning Kong remake, de verfilming uit 2009 van Land van de verlorenen , en meer.

Het beste waar iemand op kon hopen als het ging om dinosaurusfilms die daarna werden gemaakt Jurassic Park was meer van hetzelfde. Dit betekende ofwel meer Jurassisch park, of meer Godzilla. De Jurassic Park sequels en hun zachte reboot-trilogie, Jura wereld, ze voldeden allemaal niet aan de gouden standaard van het origineel. Jurassic Park's sequels en heroplevingen waren te veel gebonden aan de erfenis ervan en waren tevreden met het herhalen van wat eerder was gebeurd. Ondanks enkele bizarre maar welkome veranderingen, zoals de introductie van sciencefiction-dinosaurussen zoals de Indominus Rex of de bevestiging van het klonen van mensen in Jurassic World: Gevallen Koninkrijk, hoe later Jurassic Park films bleven nog steeds vasthouden aan hun nostalgische comfortzone. Godzilla daarentegen bloeide door alles te vermijden Jurassic Park en de remake uit 1998 deed dat ook. Of het nu in Amerika of Japan is gemaakt, het nieuwe Godzilla films waren moderne kaiju-films in plaats van dinosaurusfilms in de trant van Jurassic Park . Zelfs als de Jurassic Park franchise gaat een nieuwe fase in en terwijl Godzilla blijft genieten van zijn grootste heropleving tot nu toe, is het onwaarschijnlijk dat een gloednieuwe dinosaurusfilm de uitdaging zal aangaan Jurassic Park in de nabije toekomst.

Jurassic Park is de enige dinosaurusfilm die het waard is om te onthouden

• Jurassic Park's het succes is nog steeds voelbaar, vandaar dat er in 2025 een nieuwe inzending in de bioscoop zal verschijnen.

Jurassic Park ging nooit echt over dinosaurussen

Jurassic Park is niet de beste dinosaurusfilm alleen maar omdat er geen waardevolle concurrentie was, maar omdat het echt een moderne klassieker is. Jurassic Park vond de perfecte balans tussen de menselijke karakters, reflecties op de gevaren van ongecontroleerde ambitie en hebzucht, en dinosaurusspektakel. Als Jurassic Park waar van alles de schuld kon worden gegeven, verwaterde het de hardere aanvallen van het boek op het kapitalisme via de eigenaar en oprichter van het park, John Hammond. Was hij in de films een naïeve maar uiteindelijk goedbedoelende grootvader, in het boek was Hammond een amoreel en hebzuchtig monster. Door Hammond vriendelijker te maken, Jurassic Park verzwakte zijn waarschuwingen over hoe hebzucht en ego de wetenschap kunnen en zullen corrumperen.

lagunitas supercluster

Het is een bewijs van Jurassic Park's kwaliteit dat, zelfs als het thematische punt van Crichtons roman ging bij de aanpassing verloren kon niemand zelfs maar een fractie van de kwaliteit en het succes ervan reproduceren. Elke andere dinosaurusfilm verbleekte in vergelijking met Jurassic Park en werd vrijwel onmiddellijk vergeten. Jurassic Park's sequels, hoewel financieel succesvol, kwamen nooit in de buurt van wat het origineel deed. Er is een reden waarom velen dat geloven Jurassic Park had nooit mogen worden uitgebreid tot een franchise. Jurassic Park's De absolute heerschappij over de popcultuur, plus de weigering van filmmakers en fans om andere dinosaurusfilms een kans te geven, is vermoeiend, maar doet geenszins afbreuk aan de kwaliteit en het erfgoed van de film. Bovendien veranderde geen enkele andere dinosaurusfilm de popcultuur en het filmmaken schijnbaar van de ene op de andere dag Jurassic Park deed. Het is niet onmogelijk voor een geheel originele dinosaurusfilm om de verbeelding van het publiek te boeien en zich te verankeren in het populaire bewustzijn , maar het zal nog lang duren voordat het zover is Jurassic Park zal een waardige rivaal tegenkomen.

Jurassic Park

Een pragmatische paleontoloog die een bijna compleet themapark op een eiland in Midden-Amerika bezoekt, krijgt de taak een paar kinderen te beschermen nadat een stroomstoring ervoor heeft gezorgd dat de gekloonde dinosaurussen van het park loslopen.

Datum van publicatie

9 juni 1993

Regisseur

Steven Spielberg

Vorm

Laura Dern, Sam Neill, Jeff Goldblum, Richard Attenborough

Looptijd

2 uur 7 minuten

Hoofdgenre

Science fiction

Schrijvers

Michael Crichton, David Koepp

Productiebedrijf

Universal Pictures, Amblin Entertainment