'The Last of Us: American Dreams' #1 door Neil Druckmann en Faith Erin Hicks is een komische spin-off van de survival-horror/actie-avonturengame 'The Last of Us', ontwikkeld door Naughty Dog Games voor Playstation 3. karakter van het spel is Ellie, een jong meisje dat haar wegjaagt door een Amerikaans post-apocalyptisch landschap, vele jaren nadat een schimmelziekte een groot deel van de bevolking heeft uitgeroeid.
De game ligt pas in juni 2013 in de schappen, dus in tegenstelling tot de meeste spin-offs, moet 'The Last of Us: American Dreams' #1 echt op zichzelf staan, ook al zou het ook moeten functioneren als een prequel voor het spel. Het verhaal van Druckmann en Hicks is een goede introductie tot Ellie en de setting van 'The Last of Us', maar het is ook vooral opzet en langzame karakterisering.
Sinds het enorme succes van Suzanne Collins' 'The Hunger Games'-trilogie, zijn post-apocalyptische settings in zwang en grenzen aan overbelichting. 'The Last of Us', met zijn setting en vrouwelijke tienerhoofdpersoon, is een duidelijk onderdeel van die trend, maar de hoofdpersoon is jonger, iemand die me meer aan oude Beverly Cleary-boeken deed denken dan aan Suzanne Collins.
'The Last of Us: American Dreams' #1 begint met een woordeloze expositie van drie pagina's, en Hicks' gezichtsuitdrukkingen en achtergronddetails laten de lezer veel zien over Ellie's gemoedstoestand en de toestand van de wereld waarin ze leeft. Het is een ongewone zet om het verhaal te beginnen zonder dialoog of info-dumps in tekstvakken, en Druckmann en Hicks pakken het netjes aan.
Hicks' cartoonachtige, vrolijke lijn en stijl staan haaks op de grimmige setting, maar de sombere kleuren van Rosenberg zijn perfect voor horror en voor de gotische omgeving van de militaire prep school. Aan de andere kant past de kunst van Hicks goed bij de ware sjabloon of vorm van het onderliggende verhaal, als de lezer eenmaal onder de façade van post-apocalyptische attributen kijkt.
Het verhaal zelf is eigenlijk een klassiek 'new kid'-schoolverhaal, inclusief het doel om de school uit te sluipen, pestkoppen af te weren en vrienden te maken. Het is zelfs waar om in te typen hoe bestaande studenten groter worden en de nieuwkomer letterlijk 'new kid' noemen. 'The Last of Us: American Dreams' #1 voelt uiteindelijk meer als een verhaal op een middelbare school dan als horror of actie/avontuur, maar de laatste pagina wijst Ellie terug naar een grotere wereld, dus het is onwaarschijnlijk dat de serie in de genre van het schoolverhaal.
Het debuutnummer van 'The Last of Us: American Dreams' is boeiend genoeg, maar is ook bijna geheel afgeleid. 'The Hunger Games' zelf was echter buitengewoon afgeleid, in de voetsporen van 'Battle Royale', Stephen's 'The Long Walk' en daarvoor, een lange traditie van gladiatoren- of one-survivor-plots. Wat 'The Hunger Games' onderscheidde, was de geweldige spanning en het tempo en in mindere mate de versmelting van de realityshow met gevechten tot de dood.
In 'The Last of Us: American Dreams' #1 is de dialoog van Druckmann en Hicks boeiend, hun personages zijn sympathiek en het verhaal verloopt plezierig en soepel. De details dragen bij aan een goede ervaring, maar tot nu toe is het verhaal niet memorabel of uitzonderlijk. Dat kan in toekomstige uitgaven veranderen, omdat het plot dichter bij de onbekende, toekomstige gebeurtenissen van de videogame komt.
