Magie: The Gathering is 's werelds eerste ruilkaartspel en zet de toon voor mensen als Yu-Gui-Oh! , de Pokemon CCG en meer. Het werd gelanceerd in augustus 1993 en sindsdien heeft Wizards of the Coast het spel zorgvuldig verfijnd en ontwikkeld tot zijn huidige staat, waarbij het veel lessen heeft geleerd over game-ontwerp. Er is nog nooit een beter moment geweest voor nieuwe spelers om in te springen.
Nieuwkomers kunnen zich in het begin echter geïntimideerd voelen. Dit spel kan ouder zijn dan ze zijn, en de kaartenpool overschrijdt gemakkelijk 15.000 kaarten met zeer diverse vaardigheden en strategische relevantie, of het ontbreken daarvan (niet alle kaarten kunnen sterk zijn). Er zijn ook meerdere formaten, niveaus van concurrentievermogen, de vijf kleuren van mana en randonderwerpen zoals kaarthoezen, deck boxes, dobbelstenen, speelmatten, handelsmappen en meer. Waar te beginnen?
Kaarttypes begrijpen in Magic: The Gathering
Er zijn veel manieren om de kaarten in dit spel te sorteren en te categoriseren, maar de meest elementaire structuur bestaat uit kaarttypes, waarvan er verschillende zijn (en er zijn er een paar toegevoegd nadat het spel al was gelanceerd). Landkaarten zijn de belangrijkste bronnen voor dit spel en ze worden op tafel gelegd en erop getikt (zijwaarts gedraaid) om mana te genereren, de energie die wordt besteed aan het spelen van alle andere kaarten (in het spel bekend als spreuken). Landen zijn geen spreuken, maar ze zijn altijd inbegrepen in het kaartspel en tellen als 'permanente' kaarten (ze gaan niet naar de aflegstapel/begraafplaats wanneer ze worden gebruikt). Op een paar opmerkelijke uitzonderingen na, gebruiken alle kaartspellen landkaarten, die ongeveer 30-40% uitmaken van de totale kaarten van het kaartspel van 60 kaarten.
Wezens zijn een ander belangrijk kaarttype en vergeleken met de jaren negentig Magie , zijn wezens nu sterker en relevanter dan ooit. Het zijn permanenten en spreuken; deze wezens kunnen de tegenstander aanvallen om schade aan te richten, de tegenstander kan zijn eigen wezens sturen om te blokkeren en de wezens zullen strijden. In tegenstelling tot in Pokemon en Yu-Gi-Oh! , wezens vallen elkaar echter niet rechtstreeks aan (hoewel sommige spreuken/vaardigheden ze toestaan om elkaar schade toe te brengen buiten de eigenlijke gevechtsfase van de beurt). Veel decks zijn gecentreerd rond hun wezens, vooral snelle aggro-decks of tribal-decks, zoals een all-elf-deck of een all-merfolk-deck of een vampier-build.
gulden draak 9000 quadruple
Instants en tovenarij zijn geen permanenten; ze worden geworpen en passen hun effecten toe, en gaan dan rechtstreeks naar het kerkhof (aflegstapel). Deze spreuken ondersteunen vaak wezens in het spel, maar speciale bedieningsdecks zal er veel van hebben en weinig wezens.
Betoveringen zijn permanent en zullen ofwel op het slagveld zitten en het hele spel beïnvloeden, of het zijn aura's die gehecht raken aan een permanent (meestal wezens) en invloed hebben op hoe ze werken. Artefacten zijn permanenten die ook het spel wijzigen, en ze kosten meestal geen gekleurde mana om te spelen; mana van welke aard dan ook, inclusief kleurloze mana, kan worden gebruikt om ze te casten. Sommige wezens zijn ook artefacten, van de kleine Memnite tot de enorme Wurmcoil Engine of Darksteel Colossus.
proof hydrometer temperatuur correctie:
Ten slotte zijn Planeswalker-kaarten permanents die kunnen worden aangevallen alsof ze spelers zijn, en ze kunnen speciale vaardigheden activeren waarvoor je niet hoeft te tikken of mana hoeft te betalen. Dergelijke kaarten kunnen een grote impact hebben op het spel, maar ze zijn ook uitnodigende doelen voor de tegenstander, dus ze hebben enige bescherming nodig.
Deckbuilding en archetypen in Magic: The Gathering begrijpen
Hoe doen Magie dekken werken? De mogelijkheden zijn eindeloos en ze belonen creativiteit, maar er zijn enkele basisprincipes die ze allemaal volgen. Decks bestaan over het algemeen uit 60 kaarten, en 20-24 daarvan zullen landen zijn (control decks kunnen tot 27 hebben). Het spel heeft manakosten om sterke versus zwakke kaarten in evenwicht te brengen, wat betekent dat een dure spreuk niet in de eerste paar beurten kan worden uitgebracht en goedkope spreuken later minder effectief zijn. De exacte manakosten variëren, maar ze kunnen allemaal worden omschreven als een getal of de geconverteerde manakosten (CMC). Een spreuk die {2} generieke mana kost en twee blauwe mana heeft bijvoorbeeld een CMC van 4. Spelers zullen willen dat hun deck een verscheidenheid aan CMC's heeft onder de spreuken, wat een vloeiende mana-curve creëert. Met het willekeurig trekken van kaarten in het achterhoofd, zullen decks vroeg toegang willen hebben tot goedkope spreuken en deze willen gebruiken, om later op te schalen naar duurdere spreuken. Een kaartspel heeft over het algemeen meer spreuken met een lage CMC dan dure. Bijvoorbeeld: acht kaarten met CMC 1, acht met CMC 2, acht met CMC 3 en een handvol met CMC 4 en hoger.
Aggro-decks hebben veel kaarten met CMC 1 of 2, en ze kunnen veel spreuken per beurt uitspreken en proberen de tegenstander te overweldigen voordat ze zelfs maar de kans krijgen om zich te stabiliseren met hun grotere spreuken of tijdens de poging te sterven. Midrange-decks zijn gematigde, die in het begin een beetje traag zijn, maar echt schitteren in het middenspel, met een gezonde verscheidenheid aan spreuken in termen van kosten en effect. Dit zijn generalistische decks zonder specifieke zwakheden, maar ze missen specialisatie. Besturingsdecks hebben een paar 'finisher'-spreuken met een hoge CMC. Ze bevatten veel niet-wezenlijke spreuken (of zelfs landen) die de tegenstander vertragen, zoals het doden of verbannen van hun wezen, hun spreuken tegengaan, extra kaarten trekken en de tegenstander zijn beste kaarten laten afleggen. Combo-decks zijn snel en proberen het spel te winnen met een oneindige lus, waarbij 3-4 bepaalde kaarten op een specifieke manier tegen elkaar spelen om het spel te winnen.
De kleuren van Mana In Magic: The Gathering
De mana van de game is er in vijf kleuren, maar ook in kleurloos, en de vijf kleuren gedragen zich op verschillende manieren in de game die hun algemene filosofieën weerspiegelen.
Witte mana is verdeeld tussen verdedigende kaarten/effecten, agressie in het vroege spel waarbij de nadruk ligt op teamspel tussen wezens, en verwijderings-/controle-effecten die meestal grote of agressieve wezens in het bijzonder (of permanenten van ballingschap) straffen. White mana, als het geen 'white weenie aggro' gebruikt, is vrij traag.
Blauwe mana is de controlekleur, in staat zijn om extra kaarten te trekken (een krachtig effect), wezens terug te brengen naar de hand van hun eigenaar zonder ze te vernietigen, kaarten te tikken zodat ze niets kunnen doen en de spreuken van de tegenstander tegen te gaan voordat ze van kracht kunnen worden op alle. Blauw is de onmisbare kleur voor controledecks en kan worden gecombineerd met een of twee andere kleuren.
Zwarte mana gaat over 'macht tegen elke prijs', en het kan kijken naar de hand van de tegenstander en hen dwingen hun beste kaart weg te gooien. Of zwarte mana kan een wezen onvoorwaardelijk doden of verzwakken, en zwarte mana kan ook leven betalen om kaarten te trekken (vaak een sterk effect).
noordkust oud 38
Rode mana is de snelste, en het is de sleutel voor agressieve decks. Het kan spreuken uitspreken om schade toe te brengen aan doelen of artefacten te vernietigen, en rode wezens hebben vaak een hoge schade-output en kunnen eerder aanvallen dan de meeste niet-rode wezens. Rood kan ook vijandelijke blokkers uitschakelen, maar heeft zelf weinig verdedigingen.
Groene mana is traag maar sterk, en meer dan welke andere kleur dan ook, kan het extra land en andere manabronnen krijgen om grotere spreuken te spelen dan de andere vier kleuren. Groen werkt sterk samen met landkaarten, grote wezens en mana, wat vaak artefacten en betoveringen vernietigt. Het worstelt echter tegen vijandige bedrog en weinig groene wezens kunnen vliegen (in tegenstelling tot blauw).
Magie: de benodigdheden en community van The Gathering
De kaarten kunnen op veel manieren worden verzameld: door boosterpacks te kopen (dit is het beste voor booster draft Limited-toernooien), startersdekken (meestal gericht op nieuwe spelers), deckbuilder's toolkit-producten, vetpakketten en, natuurlijk, individuele kaarten kopen van een gameshop (dit is de meest prijsefficiënte methode). Spelers kunnen zelfs secundaire markten bezoeken om enorme verzamelingen voorzichtig gebruikte, diverse kaarten van ervaren spelers te kopen en honderden of zelfs duizenden kaarten te krijgen voor een onmiddellijke verzameling.
stella artois licht bier
Ondertussen kunnen nieuwe spelers ook (als ze dat willen) een speelmat kopen voor games, die er niet alleen mooi uitziet, maar ook hun kaarten beschermt tegen het oppervlak van de tafel en een schoon oppervlak maakt om op te spelen (en de grens van hun spelzone te definiëren in drukke gebieden). Kaarthoezen beschermen niet alleen kaarten; ze zien er goed uit, en ze maken het schudden veel gemakkelijker, en ze maken het voor spelers gemakkelijker om hun kaarten en stapels uit elkaar te houden. Deck boxes kunnen veilig een deck bevatten, en retailers bieden zelfs complete plunjezakken of rugzakken die zijn ontworpen voor het vervoeren van deck boxes, dobbelstenen en meer. Spelers worden aangespoord om dobbelstenen of potlood en papier te gebruiken om levenstotalen te markeren, en ze kunnen dobbelstenen gebruiken om tellers in het spel te markeren of verschillende hoeveelheden bij te houden (en te rollen om te bepalen wie als eerste mag in een spel). Ten slotte bevatten binders met harde kaft doorzichtige plastic pagina's met vakjes erin, waar kaarten in kunnen worden geplaatst voor weergave. Spelers kunnen een speciale 'handelsmap' hebben waarvan de kaarten allemaal beschikbaar zijn om met andere spelers te ruilen, en het is gebruikelijk dat spelers die elkaar ontmoeten om handelsmappen uit te wisselen en op zoek zijn naar nieuwe kaarten voor kaartspellen die ze willen bouwen. Dergelijke ordners passen in de meeste rugzakken of plunjezakken en moeten zorgvuldig worden bewaakt.
