Het verhaal van Natasha Liu Bordizzo kan uiteindelijk de afgunst zijn van beginnende acteurs overal.
Met een achtergrond in vechtsporten maar vrijwel geen ervaring in entertainment, reageerde de 19-jarige Australische studente op een open casting-oproep voor Crouching Tiger, Hidden Dragon: Sword of Destiny in haar geboorteland Sydney, waardoor de wereldwijde zoektocht een halt werd toegeroepen. uitgevoerd door de regisseur van de film, Yuen Woo-ping, de wuxia wireworks maestro voor het origineel van Ang Lee uit 2000.
Bordizzo werd meteen gecast als Snow Vase, een nieuw jong personage dat haar plaats in de epische wereld probeert te begrijpen.
Slechts enkele dagen nadat ze naar Hollywood was verhuisd om te zien of haar geluk zal voortduren, trad de nu 21-jarige Bordizzo toe tot Spinoff Online in de Beverly Hills-kantoren van Netflix, waar de film vandaag debuteert, om te praten over haar buitengewone carrièrepad.
Spin-off Online: Dus, instant filmster …
Natasha Liu Bordizzo: Eh, nee - nog niet! [Lacht]
Dit moest een behoorlijk gekke ervaring voor je zijn, om gewoon in te stappen en te zeggen. 'Hé, hoe zit het met mij?' En ze zeggen: 'Natuurlijk!'
Ja, dat was mijn eerste auditie. Ik bedoel, ik weet niet eens hoe ik dat tegen de gezichten van acteurs moet zeggen. Ik heb zoiets van, 'Ja, 'Crouching Tiger' was mijn eerste auditie. Je haat me nu, nietwaar?' Vooral nu ik auditie doe en het pilotseizoen doe, denk ik: 'Holy crap! Dat was krankzinnig!' Maar dat was mijn eerste auditie. Ja.
goku zal nooit in smash bros zijn
Vertel me, wat was het ding dat je ertoe aanzette om zoiets te doen? Om te zeggen: 'Ik ga auditie doen voor dit ding.'
Om eerlijk te zijn, ik was geduwd. Ik was net aan het studeren en ik zat op de universiteit in Sydney, waar ik vandaan kom. Toen, mijn agent - mijn nu-agent - is ze een boetiekmodel / acteur-agent in Sydney, en ze scoutte me voor modellenwerk. En ik had zoiets van: 'Ik heb het erg druk, ik studeer, ik denk niet dat ik daar tijd voor heb.' En ik had er gewoon niet zoveel zin in.
Toen zei ze: 'Oké, wat dacht je van acteren?' En ze stelde me voor voor deze auditie, en ik ging uit nieuwsgierigheid omdat ik nooit zo van drama heb gehouden. Ik heb plankenkoorts en ben een beetje introvert. Ik hou gewoon niet van die situaties op de middelbare school waar het drama is en iedereen gewoon heel hard probeert te zijn en zo. Dus ik ontdekte dat het vreemde aan film is dat het zo intiem is en dat het niet gaat om groots of dramatisch zijn, het is gewoon een imitatie van het leven. Dus ik viel er gewoon in omdat het gewoon heel goed voelde.
Hoe nerveus was je op die eerste opnamedag?
Vrij nerveus. Maar weet je wat hielp? Mijn eerste week fotograferen bestond eigenlijk uit actiescènes zonder dialoog. Dus ik was niet zo nerveus als ik zou zijn geweest als het een dialoogscène was. Dus ik denk dat ik gewoon probeerde om door de bewegingen te gaan en niet vermoord te worden door Harry in die scène. We filmden die nachtscène waarin we het zwaard proberen te stelen, was onze eerste week filmen.
Geef me een beetje van je geschiedenis met vechtsporten. Hoe vroeg was je er geïnteresseerd in en toonde je er enige echte vaardigheid voor?
Ik begon met taekwondo toen ik 9 of 10 was. Mijn ouders zeiden eigenlijk tegen me: 'Je kunt vechtsporten doen of je kunt dansen - kies.' En ik was altijd een tomboy, dus ik zei natuurlijk dat ik liever vechtsporten deed. Ik dacht: 'Alsjeblieft, ik doe geen ballet.'
Er was een dojo in de buurt van mijn huis, en ik begon te gaan en ik ontdekte dat het een soort uitlaatklep was in mijn tienerjaren, misschien om frustratie te uiten. Het was een ruimte waar veel respect voor discipline was, en het was gewoon heel vormend voor mij als tiener om die ruimte te hebben weg van de middelbare school en alles wat opgroeit tot waar je gewoon echt met respect wordt behandeld en je behandelt anderen met respect.
Het was meer alsof dat mijn leven beïnvloedde waar ik ook van hield. Ik denk in de eerste plaats dat ik nog steeds een acteur ben. Als vechtsporten iets toevoegen aan het verhaal, neem ik dat ook graag mee.
In hoeverre heeft je echte discipline in vechtsporten een rol gespeeld? Of moest je zeggen: 'Oh, je wilt? film vechtsporten.'
Nou, ik denk dat met niet-traditionele Wushu, alleen algemene actie, zoals een algemeen tv-programma, het veel meer nep is, omdat je gewoon iets kunt doen dat er flitsend uitziet, maar dat is het niet echt. Maar met onze film moesten we de meeste bewegingen echt doen. Het is echt moeilijk om het te faken. Wushu heeft een zekere gratie dat het bijna tussen dans en vechtsporten zit. Dus we hebben echt het meeste gedaan van wat er in de film staat. Ik zou zeggen dat ik 80 procent van mijn stunts deed. Het was dus een spoedcursus.
En heel weinig daarvan helpt je als je op een draadtuig zit en ronddraait, zoals Harry Shum me net vertelde. Al zijn dansdiscipline deed het echt niet --
Nee, niets helpt je.
een stuk voor en na timeskip
Het helpt je niet met de zwaartekracht.
Niets helpt je met zwaartekracht, behalve oefening. Het draadwerk, het ziet er gemakkelijk uit, het lijkt alsof je vederlicht bent en je vliegt gewoon rond. Het is niet. Het is alsof je je hele lichaam moet aanspannen om gewoon recht te blijven. Om de een of andere reden wil je dit altijd doen. Dus het draadwerk is eigenlijk heel uitdagend. Ik heb dubbel zoveel respect voor het kijken naar de actiescènes die ik heb van acteurs aan de draad, want nu besef ik hoe moeilijk het is.
Wat is de gekste situatie waarin je je bevond terwijl je aan kabels bungelde?
O mijn God. Er was één scène bij de pagode, waar ik vecht tegen de schurk Hades Dai. Ik moest backflips en al het andere doen voor een menigte van ongeveer 100 extra soldaten. En er was gewoon zoveel … Jason Scott Lee, die Hades Dai speelt, hij is angstaanjagend van karakter. Hij rent als een volle spier op je af en stopt niet. De angst was echt. Er was geen acteren in die scène. Dus dat was een behoorlijk gekke hele reeks daar.
Van alle andere fysieke dingen waarmee je vertrouwd moest raken om de rol te spelen, wat heb je meteen gedaan - zoals: 'Hé, ik ben is goed Op deze?' En wat was het lastigste om onder de knie te krijgen?
Ik denk dat ik, voorspelbaar, beter was in de scène waar geen wapens bij betrokken zijn, en dat is die met Harry waar we 's nachts gewoon een beetje worstelen en slaan. Gewoon vechten. Maar ik denk dat ik misschien probeer te denken aan de exacte scène waarmee ik het meest worstelde. Wapens in het algemeen waren nieuw voor mij.
Peroni Nastro Azzurro
Dus ik denk dat het een dagelijkse taak voor mij was om mijn vaardigheden aan te scherpen tot het punt van goedkeuring van Master Yuen [Woo-ping], die een legende is. Ja. Zijn goedkeuring is niet gemakkelijk. Als hij je dit aandoet [ knippert een ingehouden 'OK'-gebaar ], weet je dat je het verbazingwekkend goed hebt gedaan. Dat is alles wat hij je zal geven.
Vertel me eens, fysiek terzijde, wat intrigeerde je aan het personage? Wat vond je zo leuk aan rondlopen in haar schoenen?
Toen ik het script voor het eerst las, was ik echt verbaasd over het feit dat het deze jonge, impulsieve vrouwelijke krijger is die cruciaal is voor veel van het verhaal. Ik denk dat ze uit een eenzame opvoeding komt, omdat ze heel erg is opgevoed als een krijger, een student, in plaats van als een dochter. Ze voelt zich vaak een beetje misplaatst.
Ze is een beetje bewaakt, maar ze is op zoek naar liefde en begeleiding, en dat is een beetje wat ze krijgt van Yu Shu Lien, het personage van Michelle Yeoh. Ik vind het gewoon geweldig dat er zoveel lagen bij betrokken zijn. Ze is geheimzinnig. Ze heeft dit verleden. Ze is stiekem, maar ze wil begeleiding, maar ze is op haar hoede, maar ze is vurig en temperamentvol. Ze heeft gebreken en ze is een echt persoon.
Waar kwam de originele film in je leven? Was het iets uit de kindertijd of heb je het onlangs ontdekt?
Nee, ik was 5, denk ik, toen het origineel uitkwam, en ik heb het nooit gezien. Ik denk dat ik er stukjes van heb gezien toen mijn ouders ernaar keken in de woonkamer, misschien, soms. Maar ik heb hem voor het eerst gezien als voorbereiding op deze film. Sindsdien ben ik veel meer gedoken in de Chinese kant van mijn cultuur en alleen Wushu en Hong Kong cinema in het algemeen.
Ik denk dat, omdat mijn generatie in die zin een beetje afgesneden is van die film, waar we gewoon te jong zijn om het te hebben gezien toen het uitkwam en een groot ding was, ik denk dat we deze film meer zien als een daardoor op zichzelf staand. Ik denk dat mijn vrienden de eerste ook niet echt hebben gezien. We misten het gewoon een beetje vanwege die kloof. Ze zijn hier enthousiast over als een nieuw, fris project.
Hoe ziet de universiteit er nu uit? Ga je terug?
Dat is al lang voorbij. Ik stop; Ik ben net afgevallen. Er is een periode geweest waarin ik beide een paar maanden probeerde te doen, en het werkte gewoon niet. Je moet een soort van honderd of niets doen met acteren. Ja, misschien later in het leven, maar ik ben erg gefocust.
Ben je verslaafd? Heb je het gevoel van 'Dit is mijn ding dat ik al die tijd had moeten doen'?
Vast en zeker. Ja, het was raar. Ik had nooit gedacht... weet je, het is een van die dingen. Het lot, ik weet het niet. Is dat een te sterk woord? Alles wat ik leuk vond, is een beetje versmolten met acteren. Ik hou van fotografie, ik hou van schrijven, ik hou ook van film. Maar ik had nooit gedacht dat ik echt in de films zou spelen. Maar ja, ik ben erg gepassioneerd.
