De mobiele strategie van Nintendo is grotendeels gebaseerd op het verkrijgen van bekendheid voor de franchises voor thuisconsoles van het bedrijf. Niantic komt eraan Pikmin game is hier een duidelijk voorbeeld van, en een gok die hopelijk zijn vruchten zal afwerpen. Er is echter een manier om de mobiele ruimte te benutten op een manier die verder gaat dan transparante marketing. Nintendo zou de smartphonemarkt moeten gebruiken om franchises nieuw leven in te blazen die elders nergens op slaan, zoals Kururin .
Voor wie niet bekend is, Kururin is een grotendeels vergeten, grotendeels Japanse exclusieve Nintendo-serie. Zijn eerste inzending, Kuru Kuru Kururin , die begin jaren 2000 in Japan en Europa werd uitgebracht voor de Game Boy Advance in Japan en Europa, voordat hij uiteindelijk in Noord-Amerika verscheen in de Wii U eShop. Zowel het GBA-vervolg, Kururin-paradijs , en zijn GameCube-opvolger, Kururin Pompoen! waren exclusief voor Japan. Dit is teleurstellend, aangezien de beperkte releases leidden tot een beperkte betrokkenheid, waardoor een inventieve puzzelreeks werd begraven.
In wezen is de Kururin games zijn een soort hybride tussen Super Monkey Ball en de precieze, bewegingsgestuurde stadia van Super Mario Galaxy . De speler bestuurt Kururin in zijn helikopter, de Helirin, en leidt hem door doolhofachtige fasen van bovenaf. Het nadeel is dat de bladen van de Helirin automatisch roteren en dat ze door tegen de muur stoten beschadigd raken. Dit betekent dat spelers de lay-out van een podium moeten leren en zorgvuldig door de vallen moeten navigeren. Het is een spannende ervaring die net zo vaak gebaseerd is op doordachte planning als op arcade-reflexen.
Natuurlijk gaat de ervaring op hoog niveau over het opnieuw bezoeken van deze fasen, niet met het oog op voltooiing, maar met snelheid. Met gedurfde snelheden door deze cursussen razen voor betere tijden nadat je hun fijne kneepjes onder de knie hebt, is een lonende metagame. Er is een magie om naar bekwaam te kijken Kururin spelers route deze uitdagingen.
Tegelijkertijd is er een eigenzinnigheid om de game op elk niveau te bekijken vanwege de art direction. Kururin en zijn wereld zijn charmant eenvoudig en belichamen dezelfde ontwerpprincipes als de hoofdcast van Nintendo. Dit maakt zeker deel uit van het succes van de serie en het helpt de gameplay-ervaring een andere dimensie van leven te geven.
De som van Kururin 's onderdelen is een charmante en verrassend doordachte ervaring. Het is echter ook een die niet veel zin heeft in de huidige markt. Zelfs Nieuwe Pokémon Snap , dat leek te putten uit de ontwerpfilosofie uit de jaren 90, werd fundamenteel veranderd door hedendaagse verwachtingen. Het zou moeilijk zijn om mee te nemen Kururin 's tactiele, simplistische arcade-ontwerp naar de Switch. De serie gedijt op die eenvoud, en dat vliegt de retail anno 2021 niet voorbij.
Hoewel er misschien ruimte is voor een digitale eShop Kururin revival lijkt de smartphonemarkt beter te passen. Ten goede en ten kwade zou de structuur van het spel zich perfect lenen voor een gratis te spelen strategie voor het genereren van inkomsten. Er kunnen meer pogingen worden gekocht nadat de Helirin te vaak is gecrasht, en er kunnen ook cosmetische vleugelontwerpen worden gekocht.
De gameplay-systemen kunnen ook organisch worden aangepast. Omdat de uitdaging van de serie is afgeleid van het constant draaien van de bladen en de voortdurende dreiging van obstakels, niet noodzakelijkerwijs beweging zelf, kunnen aanraakbedieningen gemakkelijk worden geïmplementeerd. Het zou natuurlijk zijn om met je vinger te slepen om de Helirin te leiden. Bovendien zou de eenvoud van het doolhofconcept een getalenteerde ontwikkelaar in staat kunnen stellen een consistente reeks nieuwe fasen uit te brengen, misschien zelfs degenen waarvan de esthetiek aansluit bij aankomende Nintendo-titels .
Met Kururin's uitnodigende persona in de voorhoede van het pakket en Nintendo's naam achter de game, zou de serie een haalbare propositie zijn in de App Store - en het zou niet ten koste gaan van de kernspelers. Integendeel, het zou een passende kans zijn voor de hardcore om zich opnieuw aan te sluiten bij een serie die elders nergens op slaat.
Dit is waar de mobiele games van Nintendo naartoe zouden moeten gaan in plaats van naar advertenties. In plaats daarvan zou het moeten evolueren naar het samenstellen van ervaringen die het consolepubliek bevallen door iets aan te bieden dat niet in de hardcore-ruimte past - iets dat een crossover-aantrekkingskracht heeft op het informele publiek. Er is verdienste aan dit concept, en Kururin zou die lading moeten leiden.
