Osho geen Ko is een doorbraakhit in het anime-seizoen lente 2023 -- een sprankelende maar tragische dramaserie gericht op de muziekidoolindustrie en de vele leugens die horen bij het zijn van een artiest. In sommige opzichten, Oshi geen Ko is een deconstructie van zowel de idol-industrie als de idol-anime, waardoor het vreemd genoeg thematisch lijkt op de satire idol-anime Zombieland-saga in sommige opzichten.
SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
Terwijl Zombieland-saga is een komische anime En Oshi geen Ko is serieuzer, beide titels tonen duidelijk tragische meisjes die letterlijk sterven voor de idoolindustrie en terugkomen voor een tweede kans op roem, maar met veel verplichtingen. De herboren Ruby Hoshino en de zombie Sakura Minamoto hebben een deal gesloten met de duivel om muziek te maken, en zelfs de dood kan hen niet van hun contract bevrijden - een bijtende opmerking over de werkwijze van de idoolindustrie.
zombie stof hop
Hoe de Japanse idoolindustrie van iedereen zombies maakt
Het is algemeen bekend dat beroemdheden, zoals muzikale artiesten zoals idolen, een persoonlijk leven en een openbaar leven hebben en deze in evenwicht moeten houden. Ongetwijfeld verliezen muziekidolen in plaats daarvan hun hele persoonlijke leven en brengen ze enorme offers om hun idool-zelf volledig te belichamen, tot het punt waarop fans hen kunnen aanvallen als ze een romantische partner hebben of als ze persoonlijke fouten blootleggen. Niemand wil fouten zien in hun ogenschijnlijk perfecte idool, dus idolen wordt effectief gevraagd om te doden wie ze zijn en extern geanimeerd te worden als geliefde publieke figuren. In die zin is elk idool een zombie, die 'sterft' en wordt gereanimeerd als een nieuwe, onnatuurlijke entiteit die iedereen misschien leuk vindt. Dit is alleen metaforisch in het echte leven, maar Zombieland-saga En Oshi geen Ko maak dit proces van dood en reïncarnatie letterlijker.
In Zombieland-saga , alle zeven leden van Franchouchou zijn echte zombies, herrezen om een idoolgroep te creëren in de prefectuur Saga, inclusief hoofdrolspeler Sakura Minamoto. Ze streefde ernaar om in het echte leven een idool te worden, stierf toen toen Truck-kun haar sloeg en werd tien jaar later nieuw leven ingeblazen. Sakura stierf als een wezen van vlees en bloed en als persoon, dus nu is ze volledig herboren van binnen en van buiten, met niets anders dan haar nieuwe idoolcarrière om haar te ondersteunen. Evenzo stierf een jonge ziekenhuispatiënt genaamd Sarina als een megafan van Ai Hoshino, en werd vervolgens herboren als Ai's dochter Ruby, die ernaar streeft zelf een idool te worden en de nalatenschap van haar moeder waar te maken.
Beide hoofdrolspelers, vooral Sakura, zitten vast in de idoolindustrie en hebben hun vroegere identiteit verloren, zodat ze publieke figuren kunnen worden. Ze sloten elk een duister akkoord voor roem en succes, en ze kunnen het niet terugdraaien. De idoolindustrie wordt afgeschilderd als het nemen van de identiteit van deze meisjes in ruil voor macht, vergelijkbaar met de duivel claimt iemands ziel in ruil voor muzikaal talent en roem. Ze zijn als de legende van Robert Johnson, die zogenaamd een afspraak had gemaakt met de Duivel op het kruispunt om een getalenteerde muzikant te worden.
Hoe muzikale idolen hoofdrolspeler anime tropes ondermijnen
Oshi geen Ko En Zombieland-saga beide bevatten hoofdrolspelers die een deal met de duivel sloten om muzikale idolen te worden en grote offers brachten om muzikale sterren te worden, en deze personages trotseerden zelfs de dood zelf om dat te doen. Deze personages worden zombies door hun oude zelf af te leggen om herboren te worden als iets dat niet volledig menselijk aanvoelt, en daarmee zijn ze niet alleen een kritiek op de idoolindustrie, maar ook een grimmige ondermijning van wat het betekent om een anime te zijn. hoofdrolspeler.
Elke anime-serie kan een hoofdrolspeler verbeelden die ernaar streeft te veranderen wie ze zijn om tegen het einde van het verhaal iemand te worden die sterker, gelukkiger, zelfverzekerder of succesvoller is, zoals de meeste fictiewerken doen. Hoofdpersonen in alle genres laten geleidelijk hun oude identiteit los en brengen offers om hun nieuwe zelf op te bouwen, van een ninja die traint om Hokage te worden tot een jongen die wordt een apocalyptische, nationalistische Titan of een magere blonde jongen die tientallen jaren lang het gespierde symbool van de vrede wordt.
Hoewel deze transformatieprocessen inspirerend en opbeurend zijn, Oshi geen Ko En Zombieland-saga beiden nemen het in een grimmige richting om een vertrouwd maar huiveringwekkend verhaal te creëren van muzikaal ingestelde hoofdrolspelers die alles opgeven voor roem. Op die manier, Oshi geen Ko En Zombieland-saga hebben een vergelijkbare verhalende structuur en dynamische hoofdrolspelers in Sakura en Ruby, maar ze bekritiseren ook scherp de idoolindustrie voor het doden van meisjes met sterrenogen en het veranderen van hen in vleespoppen voor de menigte om van te houden, allemaal door de dood van een persoon letterlijk te maken. Het was grappig en ontroerend Zombieland-saga , maar in Oshi geen Ko , het is een sterke herinnering aan hoe ver mensen zullen gaan voor het sterrendom -- en hoeveel de idoolindustrie het mogelijk zal maken, zonder uitweg uit die deal met de muzikale duivel.
het roepende bier
