In 2005 publiceerde cartoonist Matt Furie een strip op zijn Myspace waarin een antropomorfe kikker een plasje deed met zijn broek om zijn enkels. Als zijn vriend vraagt waarom hij plast met zijn broek helemaal naar beneden, antwoordt de kikker: Voelt goed man. In 2017 ligt dezelfde kikker dood in een kist, omringd door zijn vrienden. Pepe de Kikker is dood. Vale Pepe de Kikker.
Het decennium tussen Pepe's geboorte en dood is op zijn zachtst gezegd gecompliceerd. Het panel van Pepe met de uitspraak Feels good man werd een reactiebeeld op Gaia Online-forums voordat het werd opgepikt door 4chan. Van daaruit evolueerde het naar verschillende remixen van de originele grap: Sad Frog, Smug Frog, Angry Pepe. Het begon als een grapje, voordat het in de mainstream terechtkwam, met popsterren Nicky Minaj en Katy Perry die Pepe-memes op Instagram en Twitter plaatsten.
GERELATEERD: Pepe the Frog Is Dead: Creator doodt het door de blanke supremacist gekaapte icoon
sapmachine bier
Op een bepaald moment tijdens de presidentiële campagne van Donald Trump ging er iets heel erg mis. In een surrealistische gang van zaken die niemand had kunnen zien aankomen, werd Pepe gecoöpteerd door leden van de alt-right beweging en blanke supremacisten nadat Trump een zelfvoldane Trump-Pepe had geretweet. De kikker die graag met zijn broek aan zijn enkels plast, werd een haatsymbool.
Dus wat doe je als iets dat je hebt gemaakt iets is geworden dat de Anti-Defamation League definieert als een haatsymbool? In een opiniestuk gepubliceerd in 'Tijd' Furie probeerde het personage terug te winnen. Ik begrijp dat ik er geen controle over heb,' erkende hij, 'maar uiteindelijk is Pepe wat je zegt dat hij is, en ik, de schepper, zeg dat Pepe liefde is.
Fantagraphics, de uitgever die Furie's verzamelde Boy's Club-strips heeft uitgebracht, heeft een verklaring uitgegeven over Pepe's haatsymboolstatus die het vrij goed samenvat.
coors premium bier
Je creatie toegeëigend hebben zonder toestemming is nooit iets wat een kunstenaar wil lijden, maar als je het doet in dienst van zo'n weerzinwekkende haat - en daarmee ook je naam in het gesprek sleept - maakt het aanzienlijk verontrustender.
Het is nu Furie's erfenis, of hij het nu wil of niet. Zelfs de productpagina voor Boy's Club (het verzamelde deel van Furie's strips) op de webwinkel van Fantagraphics verwijst naar het Pepe-fenomeen als een verkoopargument voor het boek.
GERELATEERD: Pepe the Frog Creator spreekt zich uit over karakter dat een haatsymbool wordt
Door Pepe te doden, heeft Furie in wezen zijn handen van zijn creatie gewassen. Pepe is dood en begraven, en dat is dat. Maar wat kon hij anders doen? Het is niet zo dat Furie het internet kan aanklagen voor het toe-eigenen van zijn karakter. Gaat hij door met het maken van strips waarin Pepe is opgenomen, opzettelijk of onopzettelijk op de schande van de kikker? Maakt hij een strip waarin Pepe neonazi's in het gezicht slaat? Of doet hij niets en kijkt hij stilletjes toe hoe zijn creatie steeds verder van zijn oorsprong muteert? Is het wel de juiste zet om Pepe te doden? Door de kikker te doden, geeft Furie zijn nederlaag toe en geeft hij zijn creatie over aan de alt-right hordes? Wat doe je als iets waar je je hart in hebt gestort, wordt gekaapt om te staan voor iets dat objectief verschrikkelijk en verwerpelijk is?
Het probleem met het gebaar van Furie is dat het er uiteindelijk niet toe doet, omdat het niets zal veranderen. Pepe de Kikker is dood, maar Pepe de Meme niet. De laatste kan niet worden gedood, want zo werken memes niet. Pepe heeft het auteurschap van Furie overstegen en behoort nu tot het internet. Het is gehakt en veranderd en opnieuw gemixt tot het punt dat het nauwelijks lijkt op het origineel. Het is een meme geworden en zoals elke meme is het door replicatie in iets anders getransformeerd. Het is zeker een kikker genaamd Pepe, maar het is niet Pepe de Kikker.
Voor deze verkiezing heeft Pepe the Frog jarenlang online gemuteerd in de veelzijdige Mickey Mouse God van het internet, schreef Furie voor 'Time'. Het kikkergezicht heeft duizenden door gebruikers gemaakte internetincarnaties doorgemaakt en uiting gegeven aan woede, zelfvoldaanheid, geweld, geluk, koelte en vooral verdriet. Voor ontelbare mensen, voornamelijk kinderen, tieners en studenten, betekende het veel dingen, maar meestal was het een grote grap.
hacker pschorr oktoberfest
Furie is niet de eerste artiest die hun creatie uit hun handen ziet gerukt en getransformeerd in iets waar ze geen controle over hebben (zij het in veel minder extreme omstandigheden). Je bent ongetwijfeld de alomtegenwoordige Calvin van Bill Watterson's 'Calvin and Hobbes'-roem tegengekomen die urineert op een of ander logo, of cartoonist KC Green's Dickbutt and Question Hound (de hond die zegt: Dit is prima! Terwijl alles om hem heen brandt) in een of andere vorm, maar je zou geluk hebben als je een maker-tegoed aan memes vindt. Het is jammer, maar zo werken internetmemes nu eenmaal. Misschien wel het ergste is dat je niet weet wat het volgende zal zijn waar mensen aan vastklampen en eindeloos remixen. Green wist niet dat een man met een lul die uit zijn kont groeit, dat zou zijn de iets waar mensen mee zouden rennen, en niemand had kunnen weten dat dit is waar Pepe zou eindigen.
priming suiker rekenmachine bier
Ik heb medelijden met Matt Furie. Het is balen dat een gekke grap die hij in 2005 maakte, meer dan een decennium later is gecoöpteerd en omgevormd tot een haatsymbool. Het is klote dat elk interview dat we nu voeren draait om de vraag: hoe vind je het dat je cartoon wordt gecoöpteerd en omgevormd tot een haatsymbool? aangezien zijn daadwerkelijke artistieke output tot een bijzaak wordt geregeld. Het is klote dat hij voor altijd bekend zal blijven als The Guy Who Created Pepe, hoe ver hij ook verwijderd is van de noodlottige kikker.
In oktober 2016 publiceerde Furie een nieuwe strip met Pepe at de Nib . Daarin is de eens zo gelukkige kikker nu somber en transformeert hij in het gezicht van Donald Trump voordat hij een griezelige horror wordt die de apocalyps veroorzaakt. Pepe ontwaakt uit dit nachtmerriescenario in een koud zweet... net voordat hij door zijn bed wordt omhuld. Het is moeilijk om niet aan te nemen dat Furie zo over Pepe denkt, een groteske nachtmerrie waar hij maar niet uit kan ontwaken, wat hij ook probeert.
Pepe op zijn eigen voorwaarden beëindigen is een krachtige zet namens Furie; hij zuivert zich eindelijk van de tekenfilmkikker. Hij realiseert zich dat hij hem niet meer kan terugvorderen, en de beste zet is om er voorbij te gaan. Ik hoop op zijn minst dat hij 's nachts beter kan slapen, wetende dat zijn creatie en zijn connectie ermee dood en begraven zijn. Maar op de lange termijn verandert het niets. Pepe staat synoniem voor haatzaaien, en dat is een vlek die je niet gemakkelijk kunt uitwassen. Furie kan Pepe de Kikker een miljoen keer doden, maar Pepe de Meme zal nooit sterven.
Voelt slecht man.
