Wanneer er discussies zijn over diversiteit in de media, zijn er altijd tegenstanders die beweren dat zelfs het hebben van deze discussies er niet toe doet. Diversiteit is dat niet slecht , zullen deze mensen zeggen, maar dat het 'zinloos' is en dat je je 'gewoon op het verhaal moet concentreren'. misdadiger , het speelfilmdebuut van de Indonesische regisseur Randolph Zaini, is een interessante case study en een tegenargument voor deze gedachtegang. Zonder zijn diversiteit zou het een volledig generieke en vergeetbare gangsterfilm zijn. Door echter kwesties van handicap en seksualiteit aan deze formule toe te voegen, is dit potentieel vermoeide verhaal interessanter dan het anders zou zijn geweest.
De handicaps zijn vanaf het begin van de film duidelijker. De hoofdpersoon Sandi is een dove gangster en alleenstaande vader die zijn zoon probeert te beschermen tegen zijn bazen. Omgaan met zowel geïnternaliseerd als geëxternaliseerd bekwaamheid geeft Sandi een duidelijk persoonlijk conflict dat verder gaat dan de standaard 'goede kerel die slechte dingen doet'-karakterisering. In de meest opwindende vechtscène van de film gebruikt Sandi zijn doofheid als een troef, neemt hij het op tegen ongeveer drie dozijn vijandige gangsters en doodt minstens een kwart van hen door ze te overweldigen met geluid.
Minder voor de hand liggend vanaf het begin, maar nog interessanter zijn de vreemde wendingen in het verhaal. Al vroeg speelt dit in de vorm van spelen met verwachtingen van machismo: een gigantische getatoeëerde schurk blijkt een liefhebber van muziektheater te zijn, een kapper snijdt de keel van een homofoob door. De grootste en meest betekenisvolle ontwikkeling van het queerplot vormt een spoiler, maar het volstaat te zeggen dat het de laatste 20 minuten van de film emotioneler maakt dan de hele film tot dan toe. Dit had een veel interessantere film kunnen zijn als ze vanaf het begin met deze onthulling hadden geleid.
De beschrijving van het Seattle International Film Festival van: misdadiger vergelijkt het met Gareth Evans' De overval films, maar behalve dat het Indonesische misdaadfilms zijn met vechtsportscènes van Pencak silat, hebben ze niet veel gemeen. De overval is alle actie de hele tijd, terwijl misdadiger is meer een drama met adempauzes tussen gevechten. Het vader-en-zoon verhaal voelt meer als Weg naar verderf Dan iets anders. Er zijn ook andere afgeleide elementen van de film, waaronder nog een andere imitatie van Goodfellas 'nachtclub duurt lang en sommige erg Will Graham -achtig speurwerk.
misdadiger is een degelijk gemaakte film, ook al mag duidelijk zijn dat het met een beperkt budget is gemaakt. Sommige beelden in de actiescènes en in de rustigere, meer naturalistische momenten zijn opvallend, hoewel soms de kleurcorrectie overdreven is en de verhalend klinkende maar ronduit dwaas uitziende fursuit-droomsequenties voelen als een geval van ambitie die de middelen overtreft. misdadiger is een allegaartje, maar het is opmerkelijk hoeveel de diversiteit het verbetert.
misdadiger is streamen op het Seattle International Film Festival tot en met 18 april. Geregisseerd door Randolph Zaini, de filmsterrenKhiva Iskak, Muzakki Ramdhan, Kiki Narendra, Salvita Decorte, Revaldo, Putri Ayudya, Gilbert Pattiruhu en Egi Fedly.
