The Promised Neverland 's ' Zuster Krone is een gecompliceerd personage - in elke zin van het woord. Zwarte karakters zijn notoir lastig geweest voor anime en manga en hebben om verschillende redenen controverse gewekt. Vanwege deze vlekkerige staat van dienst zal elk willekeurig zwart personage zelfs de meest onverschillige zwarte kijkers alert maken. Zuster Krone is zeker geen uitzondering, sterker nog, zij is misschien wel het uithangbord voor dit hele nummer. Het is dus logisch dat casting voor de Beloofd Nooitgedachtland live-action film, die vorige week werd uitgebracht, zou willen voorkomen dat er op Krone geschreeuwd wordt. Helaas, de manier waarop ze besloten om dat te doen, brengt meer problemen met zich mee dan de verantwoordelijke waarschijnlijk zag aankomen, waardoor de middelmatige film uiteindelijk geen gunsten kreeg.
In de serie, net als in de film, wordt zuster Krone geïntroduceerd als een schurk, binnengebracht door de sluwe moeder Isabella om te intimideren en te verdrijven de Grace Field-kinderen die plannen maken om te ontsnappen het weeshuis.' Wat kleine schurken betreft, is Krone een geweldige: slim, slim en met een leuke persoonlijkheid die iedereen - inclusief kijkers - scherp houdt. Ze is komisch en angstaanjagend en, zoals een recent bonushoofdstuk heeft uitgelegd, op zichzelf tragisch. Het bestaan van Krone in het verhaal is perfect indicatief voor de vicieuze cirkel waarin iedereen zich bevindt Beloofd Nooitgedachtland zit vastgebonden. Ze is niet slecht omdat ze dat wil, maar omdat ze voelt dat er geen andere keuze is - een complexe antagonist als die er ooit was.
21e amendement ipa
Maar hoewel het goede van Krone geweldig is, is het slechte zeker... frustrerend. Als schurk is Krone om verschillende redenen intimiderend. Alleen al haar aanwezigheid is een groot probleem voor Emma en haar gezelschap, maar haar scherpzinnigheid, gecombineerd met een torenhoge figuur en onnatuurlijke kracht, maken haar tot een schijnbaar ontembare tegenstander. Een lange, supersterke vreemdeling in je nek laten ademen om ervoor te zorgen dat je de is al angstaanjagend genoeg, maar seriekunstenaar Posuka Demizu wilde dat begrijpelijkerwijs ook visueel overbrengen.
Helaas besloten ze dit te doen door de raciale kenmerken van Krone te overdrijven. Krone's verschuivingen naar 'enge modus' worden vaak gekenmerkt door kraalvormige ogen en haar lippen die positief worden reusachtig. Het is een oneerlijke manier om zo'n goed geschreven personage af te schilderen, en een ronduit respectloze manier om een zwarte persoon in het algemeen af te schilderen. Het is geen blackface, maar het is ook niet bepaald uit de marge.
Fans die de live-action-aanpassing bekijken, zullen merken dat Krone wordt gespeeld door de beroemde comedienne en modeontwerper Naomi Watanabe. Watanabe lijkt natuurlijk absoluut niet op Krone, maar het is typisch voor een Japanse film om een volledig Japanse cast te hebben, zelfs als de personages dat niet zijn, zoals bij Aanval op titanen live-action aanpassingen. Maar zelfs met dat in gedachten is de casting van Watanabe nog steeds een probleem.
kasteelbier Zuid-Afrika
Ten eerste zijn er genoeg zwarte Japanse actrices die Krone hadden kunnen spelen. Zeker, geen enkele heeft de naamsbekendheid van de Naomi Watanabe, maar Japanse zwarte mensen bestaan en handelen . Ten tweede, als het doel was om de controverse van Krone te vermijden door haar niet zwart te maken, dan faalt de film ook in dat opzicht. Sommigen zouden beweren dat het niet hebben van een zwarte kroon de betere oplossing is, gezien de racistische aspecten van het personage. Maar totale verwijdering zou niet de oplossing moeten zijn als verbetering een optie is. Een goede zwarte kroon had het antwoord van de film moeten zijn op de twijfelachtige kroon van de manga.
Verder worden zwarte mensen maar al te vaak gecast als schurken met één noot en hoewel Krone dit vermijdt door goed geschreven te zijn, is het begrijpelijk dat sommigen met hun ogen zouden rollen nadat ze haar hoofdrol in het verhaal hadden geleerd. En hoewel Watanabe niet zwart is, is ze... is een grotere vrouw, en dikke mensen worden ook constant als antagonisten gecast. Zuster Krone is gedrongen, maar opvallend niet dik. Als je naar Watanabe in de film kijkt, kan je niet anders dan het gevoel hebben dat de casting ervoor heeft gekozen om de ene visuele steno voor 'slecht' in te ruilen voor een andere. In fictie is groter zijn vaak bedoeld om een soort verborgen moreel falen van het personage aan te duiden (American Horror Story: Freakshow) komt in je op) , ondertussen wordt Blackness vaak gebruikt als een signaal voor achterdocht (letterlijk elke politiefilm). In plaats van het laatste te vermijden, tuimelde het gieten gewoon halsoverkop in het eerste.
Het Beloofde Nooitgedachtland film is, zoals alle live-action anime-films, op zijn best goed. Het past de eerste grote boog van de manga aan, doet het goed, maar niet veel anders. De vreemde casting gaat verder dan alleen Krone - Emma en de anderen zijn allemaal in de leeftijd van tieners geweest - en eerlijk gezegd lijdt de film eronder. Beloofd Nooitgedachtland scheen omdat het zo was kinderen die erin slaagde twee volwassenen te slim af te zijn en ondanks alles te leven. Hoewel het klinkt als een muggenzifter, is het zonder hen gewoon niet hetzelfde. Maar de behoeften van de franchise wegen zwaarder dan het verlangen naar kwaliteit, dus de film vermeed alles waardoor het zou kunnen opvallen, en speelde op veilig zodat het zijn geld terug kon verdienen. Natuurlijk verwachtte niemand dat een zwarte vrouw zou worden gecast, maar het is dat ze het niet eens hebben geprobeerd dat het meest pijn doet.
