We hebben het eerder gehoord: er wordt een ambitieus Kickstarter-project gelanceerd dat belooft een genre nieuw leven in te blazen door het gebruik van genrebepalende makers en een snufje nostalgie. Zeker, sommigen zijn erin geslaagd, met games zoals Schop Ridder en ToeJam & Earl: Back in the Groove die jeuk krabben terwijl ze hun gameplay-elementen in de moderne tijd brengen, en de beloften van verheven crowdfundingdoelen waarmaken.
Maar hoe zit het met Met bloed bevlekt: Ritual of the Night, vorige recordhouder voor 'best gefinancierde Kickstarter-game', met de legendarische Koji Igarashi op sleeptouw? Na bijna vijf jaar wachten, Met bloed bevlekt ritueel van de nacht zit comfortabel tussen de hoge en lage successen van de Kickstarter-rage, met snelle gameplay en veel inhoud die toevallig in een game zit die stottert, stopt en traag presteert op alle platforms.
wordt schmidtbier nog gebrouwen
First things first: er is een ontelbare hoeveelheid liefde en zorg ingestoken Bebloed. Hoewel het spel constant het gevoel heeft dat het vecht tegen zijn 2.5D-kunststijl en subtiele cel-shading, druipt het van karakter. De hoofdrolspeler van de game, Miriam, is goed geacteerd en een welkome afwijking van enkele van de meer recente Castlevania hoofdrolspelers, ook al voelt haar verhaal alsof het in de pas loopt met de Belmonts. Bijpersonages zijn meestal ingesproken, met het bezorggevoel alsof het afkomstig is van een afgedankt vervolg op Kasteelvania: Symfonie van de nacht, de eerste van vele tekenen dat Ritueel speelt niet terughoudend met zijn invloed -- het is duidelijk. Dit is een Igarashi Castlevania spel door en door, en daar is het goed in.
De belangrijkste mechanica zijn er allemaal, van een glijbaan en terugduiken tot diverse wapens en vaardigheden. Wapenklassen omvatten korte zwaarden, dolken, bijlen, geweren, zwepen en laarzen. Elk heeft een plus en min in wanneer en waar het moet worden gebruikt, maar je kunt het meestal bij één klas houden als je eenmaal de stroom van het spel hebt geleerd. Wapenschade wordt aangevuld met: Ritueel 's Shard-systeem, waarin vijanden die je willekeurig doodt, je belonen met speciale vaardigheden die zijn geïnspireerd door die vijanden. Deze kunnen overal worden verbeterd en geüpgraded en zijn onderverdeeld in actieve en passieve categorieën, waarbij zes op elk moment kunnen worden uitgerust. Deze kunnen baasgevechten maken of breken waarbij een vijand je verbluft met een bewaker of kunnen helpen bij het beheersen van vervelende vleermuizen of wolven door een demon op te roepen.
In een pauze van enkele van de meer klassieke Castlevania elementen, Ritueel is een moeilijk en soms frustrerend spel, maar het is nooit meedogenloos. Save- en warp-kamers zijn verspreid over de door experts ontworpen kaarten, dus je zult alles willen verkennen, zodat je geen urenlang gamen op een 'Game Over'-scherm hoeft te spelen. En de kaart is waar Ritueel krijgt zijn bonuspunten, waarbij elke kamer aanvoelt als een puzzel die moet worden opgelost, of het nu is om scherven te verzamelen en te vermalen of om vijanden te ontwijken terwijl je je een weg baant door gebieden die je al hebt verkend. Igarashi heeft hier het 'levende kasteel'-gevoel genageld, en daarom is het zo hetzelfde dat game technisch op een aantal niveaus worstelt.
beste d & d-avonturen 5e
Als je de game op Nintendo Switch speelt, wordt de gameplay snel onderbroken door lange laadtijden in en uit de game, evenals tussen kamers. Zelfs kenmerkende kamerovergangen, zoals omhoog springen en naar links of rechts om verder te gaan, worden verbroken, wat er vaak toe leidt dat Miriam weer naar beneden valt, waardoor een ander laadscherm wordt geforceerd. De game stottert ook regelmatig, waardoor het moeilijk is om aanvallen te timen, niet alleen in baasgevechten, maar ook in regelmatige ontmoetingen met vijanden. Het helpt niet dat schade-annulering dit versterkt, wat een frustrerende ervaring oplevert als je in een bijzonder verticale kamer bent. Spelers hebben soortgelijke problemen gemeld op andere platforms, waaronder PlayStation 4, Xbox One en pc.
Hoewel het ontwikkelingsteam de problemen zeker heeft erkend en zal proberen ze te repareren, is het een beetje onaangenaam voor degenen die zo lang hebben gewacht tot de game hiertegen moet vechten. Het is zelfs nog onaangenaamer omdat het soms de duidelijke passie in dit project kan overschaduwen, tot in de kleine details van karakterportretten en boekenkasten.
Het is dus spijtig om te zeggen dat het na vijf jaar wachten waarschijnlijk de moeite waard is om nog even te wachten om door te spelen Bloodstained: Ritual of the Night. Maar de game is zeker niet onspeelbaar, en dankzij de aanwezigheid op de Nintendo Switch kun je hem oppakken en een paar kamers opruimen tijdens woon-werkverkeer of tijdens het reizen, en gemakkelijk back-to-back luisteren Castlevania klassieker op de Game Boy Advance en Nintendo DS. Maar als je de game op een groter scherm wilt spelen, kijk dan naar de console- of pc-tegenhangers daarvoor.
miller lite bier recensie
Als pakket, Bloodstained: Ritual of the Night voelt de vraagprijs waard als je als nieuwe speler binnenkomt. Het zit boordevol inhoud en een levende wereld om te verkennen, kleurrijke, emotionele personages en uitgebreid vijandelijk ontwerp, zelfs als de grafische stijl een beetje uitgespeeld aanvoelt. Als je echter hebt gewacht sinds de aankondiging, is het begrijpelijk dat je een beetje teleurgesteld bent.
Waar je ook staat, het is geruststellend om te weten dat dit genre, aan de basis, nog steeds kan leven en ademen in 2019. En als je er doorheen raast Ritueel en wil je iets meer, is er het nog-klassiekere-gevoel Bloodstained: Curse of the Moon daar ook.
Bloodstained: Ritual of the Night is nu beschikbaar op Nintendo Switch, PlayStation 4, Xbox One en pc.
