De wereld heeft nodig Superman . Terwijl Jon Kent de schoenen van zijn vader vult en minnelijke oplossingen zoekt voor gespannen situaties zonder een klap uit te delen, Kal-El leidt een revolutie om de mensen van Warworld te bevrijden uit de klauwen van de tiran Mongul. Nadat hij zijn vijand had overwonnen, Man of Steel keert terug naar huis met een grote verrassing voor zijn eigen familie en de hele wereld. Geschreven door Phillip Kennedy Johnson met artwork van Riccardo Federici, kleuren door Lee Loughridge en brieven van Dave Sharpe, Actiestrips #1047 begint een nieuw hoofdstuk in het leven van Superman terwijl het aftellen naar nummer #1050 begint.
Actiestrips #1047 begint een week voor het hoofdverhaal als een jonge vrouw haar broer ontmoet, een gevangene op Stryker's Island. Hij is geen gewone veroordeelde, aangezien zijn lichaam wordt beschermd door een cybernetische schil. Het verhaal snijdt dan weg naar een enorme buitenaardse planeet die de atmosfeer van de aarde binnenkomt. Superman heeft Warworld naar de aarde gebracht om zijn burgers te helpen rehabiliteren en ze veilig naar huis te sturen. Maar wereldleiders zijn niet overtuigd en eisen dat Superman zelf uitleg geeft. Terwijl de Man van Morgen voor de VN verschijnt, een week na het verschijnen van Warworld, maakt Lex Luthor een heimelijke reis in de satelliet om bewapende technologie te vinden. Hij vindt de gewaardeerde weesdoos , die hij van tevoren naar de cyborg-gevangene brengt.
gouden carolus cuvee van de keizer blauw
Actiestrips #1047 verwelkomt Superman thuis met een spervuur van kogels en lasers. Hij antwoordt door de nevenschade tot een minimum te beperken, aangezien hij met de grootste zorg kleine levens redt. Johnson vat perfect de geest van Superman in dit nummer. Of hij nu een opzwepende toespraak houdt over het belang van acceptatie of bange kinderen troost, Kal-El steekt met kop en schouders boven iedereen uit. Johnson begint het verhaal los van het hoofdspektakel en geeft het een sombere ondertoon zonder specifieke details te onthullen. Alleen door toedoen van de gezworen vijand van de Man of Steel smelten de twee verhalen samen en beginnen de puzzelstukjes op hun plaats te schuiven.
sierra hop jager
Het opvallende aan de kunst van Riccardo Federici is zijn ruimtelijk inzicht in de pagina. Hij geeft moeiteloos diepe emoties weer terwijl hij een gedetailleerd portret van de personages geeft. Zijn arceringslijnen voegen volume toe aan elk zorgvuldig geplaatst element in de omgeving. Federici's beste werk komt wanneer Superman's lichaamstaal zijn innerlijke gevoelens weerspiegelt, waardoor het boek een eigen intensiteit krijgt. Colorist Lee Loughridge kleurt meesterlijk en mengt verschillende tinten van dezelfde kleur om schaduwen en highlights te creëren. Maar hij zorgt er ook voor dat de potloodlijnen door het hele boek heen zichtbaar zijn. Deze samensmelting werkt wonderbaarlijk omdat het een korreligheid geeft aan het strakke kunstwerk waardoor alles er surrealistisch uitziet.
Actiestrips #1047 is de stilte voor de storm, waarbij de juiste balans wordt gevonden tussen het tonen van de hand om de lezer geboeid te houden en de spanning te laten gisten voor de volgende delen. Phillip Kennedy Johnson begint deze nieuwe fase met een voelbare spanning en bouwt langzaam op ondanks het steeds groter wordende mijlpaalprobleem. Superman steelt de schijnwerpers in elke scène hij doet mee, deels vanwege het artwork en deels vanwege het script dat alles bij elkaar houdt. Actiestrips #1047 is misschien niet zo spannend als de vorige paar nummers, maar het is niettemin een boeiend begin van iets nieuws.
