DC's Superman en De Autoriteit waren erop uit om de inwoners van Warworld te bevrijden van de tirannie van Mongul, maar in een speling van het lot werden ze zelf gevangenen, geketend en gebruikt als kanonnenvoer in de Warzoon-gevechtskuil. Nu de helft van zijn bondgenoten zich tegen hem keert, moet Clark een zware strijd leveren om te winnen van Monguls barbaarse macht. Gelukkig is de revolutie die hij wilde ontketenen eindelijk begonnen, terwijl de stukjes op hun plaats beginnen te vallen voor de helden, ondanks zware verliezen. Superman heeft eindelijk de mythische Olgrun's Flame in handen totdat een van zijn naaste Phaelosian adviseurs hem verraadt. Superman: Warworld Apocalypse #1, geschreven door Phillip Kennedy Johnson met artwork van Brandon Peterson, Will Conrad, Max Raynor, Miguel Mendonca en Lee Loughridge met letters van Dave Sharpe, brengt de Oorlogswereld Saga tot een eind.
De Phaelosians, geleid door Midnighter, Manchester Black, Enchantress en Natasha Irons, botsen met Monguls leger. Degenen die nog steeds aan de kant van Superman staan, doen hun best om hun voormalige bondgenoten neer te halen zonder ze pijn te doen, aangezien de grote man zelf diep in Warworld's Necropolis bezig is. Het verraad van Kryl-Ux verblindt Superman, die het bloedbad ontdekt dat de Phaelosian op zijn eigen verwanten had aangezet om Mongul's gunst te winnen. Ik wil het Olgrun-blad , lanceert Mongul een brute aanval op de Kryptonian en de twee kinderen onder zijn bescherming, en de hel breekt los.
Zowel het momentum als de inzet verhogen, Superman: Warworld Apocalypse #1 opent pal in het midden van een woedende oorlog die het lot van het universum zal bepalen. Elke uitloper van de verhaallijn voelt aan als een op zichzelf staand verhaal met zijn eigen reeks uitdagingen en tragische resultaten. Zoals alle oorlogen heerst overal chaos, wat het razende tempo van de gebeurtenissen bepaalt, waarbij de eb en vloed de dramatische wendingen van het verhaal bepalen. Maar als laatste nummer van de Oorlogswereld saga , haast schrijver Phillip Kennedy Johnson zich naar het einde - waarvan de tekenen overal in het boek duidelijk zijn. En hoewel de personages vaak voor de hand liggend zijn, is er geen saai moment omdat de actie ervoor zorgt dat de motoren op warpsnelheid blijven draaien. Pas na het sluiten van de climax komt de kwestie tot rust om de schade te beoordelen.
Veel van het tempo van Superman: Warworld Apocalypse #1 komt van zijn wereldschokkende artwork. De standvastige bedrijven Brandon Peterson, Will Conrad, Max Raynor en Miguel Mendonca geven het boek elk hun kenmerkende look. Maar ergens in het heetst van de strijd komen de verschillende stijlen samen en vormen het hart en de ziel van het verhaal. Van een meer dan levensgrote Superman met een zwaard en schild in de hand tot dreunende gevechtsscènes die in ingewikkelde details zijn getekend, de illustraties dragen een zwaar gewicht op hun schouders. De kleuren van Lee Loughridge zijn het cement tussen de stenen dat alles intact houdt, terwijl de onomatopeeën van Dave Sharpe het geluid dragen van botsend staal en brekende botten met verve.
Gezangen van waarheid en gerechtigheid klinken overal Superman: Warworld Apocalypse #1 terwijl Superman rechtop staat en zelfs zijn meest cynische teamgenoten, zoals Manchester Black, inspireert om in zijn voetsporen te treden. Phillip Kennedy Johnson doet er goed aan te laten zien dat zelfs zonder zijn superkracht, De echte kracht van Clark is om de lat hoger te leggen voor iedereen om hem heen. De laatste strijd tussen Superman en Mongul is zo brutaal als je je kunt voorstellen, maar dat geldt ook voor de andere die in het boek worden afgebeeld terwijl het spel zijn einde bereikt. Terwijl er nieuwe sinistere roerselen aan de horizon zijn, Superman: Warworld Apocalypse #1 eindigt met een gepassioneerde reünie waar fans op hoopten.
