Het is een nieuw hoofdstuk voor de kosmische helden van Marvel in Bewakers van het Universum #13 terwijl ze samenwerken om de intergalactische bedreigingen het hoofd te bieden die geen enkele held zou kunnen weerstaan. Het nummer is geschreven door Al Ewing met kunst van Juan Frigeri, kleuren van Federico Blee en brieven van Cory Petit. Ewing's eerste jaar op bewakers zag het team op mystieke reizen van zelfontdekking gaan, therapie zoeken en vechten tegen letterlijke goden om zichzelf als superhelden te versterken. Bewakers van het Universum #13 introduceert het vernieuwde team en de nieuwe status-quo. De grote ideeën zijn leuk en er zijn emotionele karaktermomenten die voortbouwen op eerdere nummers, maar een uitgestrekte cast en matte kunst houden het explosieve potentieel van het nummer tegen als een opwindend startpunt.
Murphy's Iers rood
Na hun nederlaag van de Olympische goden zijn de Guardians of the Galaxy, nu met bijpassende jassen, de helden van het universum. Wanneer de troonwereld van de nieuwe Kree/Skrull-alliantie wordt aangevallen door een oud en gigantisch ras genaamd de Progenitors, met keizer Hulking en Wiccan de enige verdediging, racen de Guardians om de dag te redden. Ondertussen zoekt een andere tak van het team naar een vermiste scoutingploeg op een nieuw ontdekte planeet. Beide brengen bedreigingen aan het licht die de nieuwe galactische orde zouden kunnen ondermijnen.
Dit nummer werkt effectief om een nieuwe missieverklaring voor het boek vast te stellen. Terwijl het eerste jaar tijd besteedde aan het deconstrueren en vervolgens machtigen van de hoofdpersonages, met name Nova en Star-Lord, positioneert dit nummer die personages als galactische zwaargewichten. De reis van deze groep ragtag-outcasts naar een team van echte superhelden blijft een thematische doorlopende lijn en zorgt voor een grootse en opwindende reikwijdte. De uitgestrekte cast maakt het echter moeilijk om te investeren in elk nieuw idee hier, dat wordt verergerd door matte kunst.
De kunst is vooral teleurstellend na de spectaculaire en inventieve vertoning van Juan Cabal de afgelopen maanden. Frigeri's personages emoten of bewegen niet zozeer over de pagina, maar pose en gezichten lijken zo op elkaar dat het bij de frequente strakke close-ups soms moeilijk is om te volgen wie er aan het woord is. De kunst beperkt de epische reikwijdte van Ewing. De zogenaamd massieve Progenitors krimpen bijvoorbeeld op de achtergrond terwijl karakters van menselijke grootte dezelfde hoeveelheid ruimte op de voorgrond innemen. Frigeri's schetsmatige lijnen en grimassen geven het boek een hard randje dat niet past bij het verhaal en de psychedelische kleuren die kenmerkend zijn geweest voor bewakers worden vervangen door gedempt grijs en bruin van Blee.
Hoewel Ewing geweldig werk heeft verricht om zijn kernteam op te richten en hen een holistisch gevoel voor geschiedenis te geven, was zijn voorliefde voor het ontginnen van oude verhalen om op te bouwen een tweesnijdend zwaard. Deze aanpak heeft een schitterend effect gehad in Onsterfelijke Hulk maar is overal minder consistent succesvol geweest successful bewakers . Als zodanig, voor al zijn hoogtepunten, Ewing's bewakers is nooit nieuw-lezervriendelijk geweest. Dit probleem is gastvrijer, hoewel er wordt verwezen naar wijzigingen in het personage van Star-Lord zonder uitleg. Ervan uitgaande dat er verder op wordt voortgebouwd, zouden nieuwe lezers het moeten kunnen bijbenen en behoudt Ewing's Star-Lord genoeg guitige charme zodat mensen die van films houden maar niet bekend zijn met de strips het personage nog steeds zullen herkennen. Gelukkig is Groot teruggekeerd naar zijn iconische vorm, en hij is hier een hoogtepunt.
Voor degenen die voor het eerst in Marvel Cosmic willen beginnen, is dit een spannend probleem om op te springen, maar je zou er baat bij hebben om Ewing's vorige in te halen bewakers verhalen om enkele van de kleinere momenten te waarderen. Er zijn hier tal van interessante plagen geïntroduceerd met het soort grote concepten waar Ewing bekend om staat en een prikkelende laatste pagina. De serie zou baat hebben bij een strakkere focus op minder personages, maar als Ewing hoopt deze kosmische personages te positioneren als volwaardige superhelden, en niet als een groep ongelijksoortige sci-fi-ideeën, kan de grote cast zijn vruchten afwerpen. Verrassende verschijningen en nieuwe mysteries en concepten zullen lezers waarschijnlijk enthousiast maken voor het volgende nummer, maar hopelijk zal de kunst verbeteren en het boek er echt net zo groots uit laten zien als die ideeën.
