Het is negen maanden geleden, maar de strijd tussen licht en duisternis keert terug naar Image Comics. Geschreven door Scott Snyder , getekend door Tony S. Daniel, gekleurd door Marcelo Maiolo en beletterd door AndWorld Design, nacht # 12 markeert het begin van een nieuwe boog met de titel 'No Brakes.' Het verandert ook de status-quo van de serie door de focus te verleggen naar een nieuwe hoofdrolspeler.
Terwijl de vorige nummers werden verteld vanuit het perspectief van Val Riggs, nacht # 12 wordt gezien door de ogen van haar broer, Em, terwijl de lezer meer over hem en zijn nieuwsgierige verleden leert. Als de gloednieuwe leider van het Sundog-konvooi moet de bemanning een manier bedenken om bij Eos te komen en kijken of ze de gebeurtenissen kunnen terugdraaien. Dit is natuurlijk niet zo eenvoudig als erheen rijden, op de deur kloppen en naar binnen lopen. Bovendien gloort er een nieuwe dreiging aan de horizon.
nacht # 11 was een groot probleem en een instant klassieker met een opwindende climax die alle vakjes aankruiste voor puur stripboekspektakel. Als lezers verwachten nacht #12 om dit voorbeeld te volgen, zullen ze sterk teleurgesteld zijn. De voet is van het pedaal terwijl Snyder het breipakket tevoorschijn haalt en aan de volgende draad begint. Dit betekent teruggaan naar de basis en het uitgangspunt uiteenzetten van wat er gaat komen in plaats van grote actiescènes.
Dat gezegd hebbende, onderstrepen twee momenten van actie met een hoog octaangehalte de opbouw van het verhaal. Hoewel het duidelijk is in welke richting het verhaal gaat, heeft Snyder de neiging om hier te veel uit te leggen - wat in de val loopt van vertellen in plaats van laten zien aan de lezer. De dialoog in dit nummer had met ongeveer 20% kunnen worden ingekort, waardoor sommige panelen niet meer tot de nok gevuld hoeven te worden met tekstballonnen.
Daniel mist geen beat nacht #12. Dit is een wereld die naar zijn beeld is gecreëerd en het is moeilijk voor te stellen dat een andere artiest de stijl nabootst die Daniel hier heeft geperfectioneerd. Het is de perfecte balans tussen post-apocalyptische sci-fi, horror en actie -- zoals gekke max voldoet aan De kronieken van Riddick.
Maiolo keert terug naar kleurtaken voor deze boog en gaat verder met hetzelfde kleurenschema als voorheen. Ondanks dat dit een donker verhaal is - letterlijk en figuurlijk - weet de colorist wanneer hij de helderheid moet verhogen om de schaduwpartijen tegen te gaan. Als gevolg hiervan heeft het boek nog steeds een donkerder palet zonder dat het een schaduw van schaduwen over de ogen van de lezer werpt. AndWorld Design houdt de letters netjes en opgeruimd voor de verhaalopbouwende secties en explodeert met woede en kracht voor de actiescènes.
nacht #12 zou nooit zo intens worden als het vorige nummer. Het doel is om een nieuwe boog te introduceren en de parameters in te stellen voor wat er gaat volgen. Hoewel het in de beste tijden afdrijft in de diepe catacomben van expositie, legt het een solide basis voor wat zeker weer een wilde rit in dit verhaal zal worden.
