The Elder Scrolls V: Skyrim veroverde de gamingwereld stormenderhand toen het in 2011 uitkwam en stelde vervolgens vast hoe een succesvolle open wereld eruit zag. Als vervolg op Skyrim , doken er veel meer open-wereldgames op, waarbij verschillende probeerden te repliceren wat het heeft bereikt. Echter, de 2017-release van een open-wereldgame The Legend of Zelda: Breath of the Wild zet meteen een nieuwe standaard.
Beide zijn geweldige games in de open wereld op hun eigen manier: Zelda heeft meer een avontuurlijke focus en Skyrim heeft een RPG-focus. Er zijn echter enkele overlappende aspecten van de twee games waarbij: Breath of the Wild superieur is.
dos equis pils alcohol
Het doel van een open wereld is in theorie om de speler in staat te stellen te doen wat hij wil en naar hartelust te verkennen. Echter, in Skyrim het doorkruisen van de kaart lijkt meer op reizen dan op verkenning. Om naar de volgende bestemming te gaan, moeten spelers de locatie op de kaart markeren en vervolgens een navigatiebalk volgen, in plaats van het volgende interessante punt te ontdekken door middel van verkenning. Spelers kijken vaker wel dan niet naar hun HUD terwijl ze bewegen en missen daarbij alle kleine details van de ingewikkeld ontworpen wereld in een haast om de volgende locatie te bereiken.
Breath of the Wild vermijdt dit bestemmingsgerichte reizen door de wereld te ontwerpen om ontdekking en waardering van de reis aan te moedigen. In plaats van dat er kaartlocaties worden verstrekt, moeten spelers het gebied onderzoeken en beslissen over een interessante locatie om te onderzoeken. Het spel kan zelfs worden voltooid als de HUD is uitgeschakeld, omdat er altijd NPC's zijn om hints te geven die helpen bij het ontdekken zonder hand vast te houden, iets dat zelfs Skyrim zijn voorganger, Morrowind , goed gedaan ondanks de release een decennium eerder.
In plaats van een saaie, realistische wereld te hebben zoals Skyrim , Breath of the Wild neemt vrijheden en laat absurde maar interessante dingen uit de horizon opduiken of rondslingeren in het midden van nergens, de spelers aansporend om op onderzoek uit te gaan. Op een vreemde manier, Breath of the Wild voelt zelfs meer meeslepend dan de meer geaarde wereld van Skyrim vanwege kleine details: het dragen van metaal tijdens een storm kan leiden tot elektrocutie, muren zijn glad om te beklimmen als het regent en koude terreinen dwingen Link zich gepast te kleden.
Een andere factor die bijdraagt aan onderdompeling, ligt in de manier waarop de twee titels traversal benaderen. In Breath of the Wild , is het leuk om de kaart te doorkruisen. Er zijn opties om te klimmen, klauteren, paardrijden of zelfs skiën op het schild. In Skyrim , is traversal vervelend, vooral als spelers geen paard hebben.
Met een grotere focus op het gaan van het ene zoektochtpunt naar het andere, voelen spelers zich vaak gedwongen om te vertrouwen op het snelle reismechanisme in plaats van zich onder te dompelen in de open wereld. Breath of the Wild heeft ook snel reizen, maar spelers voelen zich misschien meer gedwongen om een berg te beklimmen en vanaf de top te glijden dan om de onderdompelingsbrekende functie te gebruiken.
melvin hubert mpa
Nog een pluspunt van Breath of the Wild is de meerdere oplossingen die het biedt voor problemen. Spelers kunnen een rivier oversteken door een boom om te hakken om een brug te vormen, er doorheen zwemmen of in plaats daarvan een berg beklimmen. Ze kunnen een vijand verslaan door een rotsblok naar ze toe te gooien of door hun kamp in brand te steken terwijl ze slapen. Het biedt spelers niet alleen vrijheid voor: wat doen -- zoals Skyrim -- maar ook hoe om het te doen. Deze elementen creëren een prachtige en rijke wereld die de spelers overtuigt om elke hoek ervan te verkennen en deze ook te verdedigen tegen Ganon.
In sterk contrast, Skyrim 's wereld voelt esthetisch saai en niet iets dat de moeite waard is om van Alduin te redden. Echter, terwijl Skyrim voelt wel als een sleur tijdens de tussentijd van de ene quest naar de andere, de quests zelf zijn fantastisch en zoiets Breath of the Wild is onderontwikkeld in. Terwijl Skyrim 's speurtochten leiden spelers naar het ontdekken van boeiende subplots of overleveringen, Breath of the Wild is bijna onvruchtbaar op deze afdeling. Veel van zijn speurtochten leiden tot weinig inspirerende beloningen, zoals een Korok-zaadje of een breekbaar nieuw wapen. Hoewel beide titels moeite hebben om een hoofdverhaal te vertellen dat het waard is om te spelen, Skyrim 's zijverhalen zijn zeker enkele van de hoogtepunten van het spel.
Ondanks dit gebrek aan NPC-verhalen en wereldopbouwende kennis, zou het oneerlijk zijn om te bellen Zelda 's wereld leeg van inhoud. Natuurlijk zijn er minder missies, NPC's en dorpen in vergelijking met Skyrim -- hoewel de eerste groter is -- maar de enorme omvang van het spel in vergelijking met de inhoud dient een ander, maar zeer belangrijk doel, namelijk het gevoel van ontzag en avontuur.
Als de Breath of the Wild vervolg kan dat gevoel behouden terwijl het nog steeds meer kennis en zijverhalen voor speurtochten biedt - iets zijn voorganger, Majora's masker , deed het uitstekend -- het zou zelfs kunnen overtreffen Breath of the Wild . The Elder Scrolls VI , aan de andere kant, kan er baat bij hebben minder op de HUD-elementen te vertrouwen en meer op het creëren van onzichtbare richtingen binnen het ontwerp van zijn wereld. Het lijkt erop dat beide games iets hebben dat ze van de andere kunnen leren.
