Het is niet ongebruikelijk dat mensen aannemen dat Alleen in het donker of Resident Evil de aftrap van het horrorspelgenre. Dit is echter niet het geval. Een weinig bekend spel genaamd Sweet Home van de Famicom introduceerde de wereld in survivalhorror in 1989, jaren eerder Alleen in het donker of Resident Evil ooit uitkwam. Hoewel het spel nooit buiten Japan is uitgebracht, wordt het wereldwijd geprezen om zijn revolutionaire gameplay-mechanica. Sweet Home was zijn tijd ver vooruit en liet gamers kennismaken met veel survival-horror-elementen die nog steeds in de meeste moderne horrorspellen te vinden zijn.
Sweet Home is eigenlijk een videogame-aanpassing van een Japanse horrorfilm met dezelfde naam. De game volgt losjes het verhaal van de film, maar neemt enkele vrijheden om de gameplay te verbeteren. Spelers besturen vijf documentairemakers terwijl ze een spookhuis verkennen in de hoop het verloren werk van een kunstenaar te vinden. Een boze geest genaamd Lady Mamiya terroriseert de filmmakers terwijl ze de mysteries ontdekken die zich in het landhuis verbergen.
De game speelt als een typische RPG, maar bevat veel survival-horror-elementen, zoals het oplossen van puzzels en voorraadbeheer. Elk speelbaar personage heeft zijn eigen unieke item om hen te helpen alle obstakels te overwinnen die Lady Mamiya op hun weg werpt. Deze items omvatten een aansteker, stofzuiger, medische kit, lockpick en een camera. Spelers moeten goed letten op de statistieken van elk personage, omdat ze permanent zullen sterven als hun gezondheid nul bereikt. Sweet Home heeft vijf verschillende eindes, afhankelijk van hoeveel personages overleven tot het einde van het spel.
nieuwe glarus framboos
Resident Evil en Sweet Home delen meer dan een paar overeenkomsten. Capcom wilde oorspronkelijk Resident Evil een ... zijn remake van Sweet Home voordat het zijn eigen spel wordt. Beide games spelen zich af in een griezelig landhuis vol gruwelijke geesten en slimme puzzels. Sweet Home en Resident Evil gebruik ook deuranimaties voor het laden van schermen wanneer spelers nieuwe kamers betreden. Zelfs de unieke karakteritems in Sweet Home is te zien in het origineel Resident Evil spel. Chris Redfield heeft de aansteker, Jill Valentine bestuurt de lockpick en Rebecca Chambers fungeert als hospik. Hoewel dit allemaal toevallig kan zijn, zijn er veel te veel overeenkomsten tussen de twee Capcom-spellen om te negeren.
Sweet Home verzamelt een aantal enge momenten ondanks dat het een 8-bits spel is. Sommige vijanden zijn voor die tijd ongelooflijk grotesk. Veel van de gevechtsscènes bevatten bloederige afbeeldingen die het origineel zouden kunnen geven Mortal Kombat (die drie jaar later uitkwam) een run voor zijn geld, en spelers kunnen tijdens het spel afgehakte lichaamsdelen en rottend vlees verwachten. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom de game nooit buiten Japan is uitgebracht, aangezien zoveel grafisch geweld in een videogame destijds in het Westen ongehoord was.
Sweet Homes is ongetwijfeld een van de belangrijkste horrorspellen in de geschiedenis, en zijn invloed reikt zelfs verder dan het horrorgenre. Sommige mensen geloven zelfs dat Nintendo de Poltergust 3000 heeft gebaseerd op Luigi's Mansion op de stofzuiger in Sweet Home . Hoewel het misschien maar een gerucht is, zou het niet verwonderlijk zijn.
Fans kunnen nu spelen Sweet Home buiten Japan dankzij een fanvertaling die in 2000 werd uitgebracht. De game wordt nog steeds beschouwd als een van de beste horrorgames ooit gemaakt, maar het is jammer dat zo'n opmerkelijke en revolutionaire game nog relatief onbekend is, ondanks dat het de weg vrijmaakt voor de toekomst horror titels.
