In een interessante wending werd het laatste paneel van de Emerald City Comicon 2017 het eerste komische congrespaneel dat ooit werd ervaren door zijn aanbevolen gast, Vincent D'Onofrio.
In het laatste uur van de conventie op zondag sprong de acteur energiek het podium van de grote zaal op om zijn lange carrière te bespreken en te praten over zijn recente rol als Kingpin in de Marvel/Netflix-serie Daredevil. Actrice Clare Kramer (Buffy the Vampire Slayer) modereerde het panel en hield de zaken op dreef.
lang leve beverbier
Om te beginnen vroeg Kramer de acteur wat hij van zijn eerste congreservaring vond. D'Onofrio antwoordde: Als je aan het werk bent, weet je dat mensen genieten van wat je doet, maar je ziet ze als een massa mensen. Als je hier bent, krijg je de individuele mensen te zien, en hoor je hun verhalen en hoe ze zijn in wat je doet, en het individualiseert het voor jou en geeft je een beter gevoel over het werk dat je doet. Ik waardeer het echt.
De moderator volgde dit door hem te vragen naar de complexiteit van het spelen van een personage als Kingpin. Hij legde uit dat Wilson Fisk slechts een bal van emotie is - hij kan soms een baby zijn ... maar hij kan ook een monster zijn.
Een van D'Onofrio's bekendste rollen is Robert Goren in Law & Order: Criminal Intent, die hij bijna tien jaar speelde. Om die reden vroeg Kramer of er enige aarzeling was om terug te gaan naar de tv voor Daredevil. De acteur reageerde dat er nog veel mooie shows en rollen op televisie te zien zijn; hij vindt echter dat streaming tv een iets ander dier is.
Als je een streamingshow doet, is het alsof je een gigantische film maakt. Het is op een zeer filmische manier opgenomen. En met bedrijven als Netflix en Marvel zorgen ze er echt voor. Er zijn geen slouches op die shows. Iedereen is echt top en weet wat ze doen.
De acteur had ook hoge lovende woorden voor acteur Charlie Cox en schrijver Steven S. DeKnight. Hij gaf aan dat hun inspanningen echt hebben geholpen om de show naar een hoger niveau te tillen en er iets speciaals van te maken.
Kramer verplaatste de discussie vervolgens naar een vroeg deel van D'Onofrio's cv - Stanley Kubrick's Full Metal Jacket, waar de acteur zijn eerste hoofdrol kreeg als soldaat Leonard 'Gomer Pyle' Lawrence. Hij legde uit dat hij als clubuitsmijter werkte toen hem de baan werd aangeboden. In die tijd was hij bevriend met collega-acteur Matthew Modine (ook in de film), die voorstelde dat D'Onofrio een monoloog op een videoband naar Kubrick zou sturen. Dat deed hij en de directeur belde hem op nadat hij het pakket had bekeken.
Helaas hing D'Onofrio meteen op met Kubrick, omdat hij dacht dat een vriend hem voor de gek hield. Toen de regisseur echter terugbelde, luisterde de acteur gretig. Kubrick stuurde hem verschillende pagina's met script om op video uit te voeren, wat hij deed en terugstuurde. Dit gebeurde twee keer en de acteur werd uiteindelijk aangenomen op basis van deze video's zonder de regisseur zelfs maar te ontmoeten.
Als onderdeel van de Full Metal Jacket-rol moest D'Onofrio veel aankomen. Door deze verandering in uiterlijk wilde hij daarna niet meer acteren totdat hij die kilo's kwijt was. En de rol die hij uiteindelijk aannam, had niet meer kunnen verschillen dan Private Pyle. Het was in zekere zin ook zijn eerste ontmoeting met het spelen van een Marvel-personage: D'Onofrio werd gecast als Thor in de komedie Adventures in Babysitting.
Een andere rol waar de acteur alom bekend om staat, is die van Edgar, de antagonist van de film Men in Black. Deze rol werd hem aangeboden door regisseur Barry Sonnenfeld, zonder zelfs maar een auditie te hebben gedaan. D'Onofrio was een grote fan van de Sonnenfeld-film Get Shorty, dus hij was enthousiast over het aanbod, maar er was een hapering. Zoals hem werd uitgelegd toen hij werd gebeld, praat Barry niet graag over acteren, en hij is bang dat je over acteren gaat praten en dat wil hij niet doen. Hij wil gewoon weten of je het wilt doen.
De acteur stemde ermee in om naar het script te kijken en was natuurlijk verrast door wat hij aantrof. Ik lees het en ik denk: 'Hij wil dat ik een gigantische bug speel die uit de ruimte komt, iemands lichaam steelt en zo de hele film rondloopt, en ik mag er niet met hem over praten? '
Het is duidelijk dat D'Onofrio besloot het te doen. Hij bekeek bugdocumentaires als onderzoek, maar vond ze buitengewoon saai. Uiteindelijk vond hij zijn weg naar de rol door de frustratie van zijn personage te gebruiken om de uitvoering in te kaderen. Wat betreft de andere opvallende elementen van Edgar, de acteur bedacht zijn manier van lopen met behulp van ducttape en kniebeugels, en hij vormde de stem van het personage naar twee opmerkelijke individuen: regisseur John Huston's gebruik van lange klinkers en acteur George C. Scott's staccato ritme van spreken.
Meest recent was D'Onofrio te zien in theaters in Magnificent Seven van Antoine Fuqua als Jack Horne en op televisie in Emerald City (een nieuwe kijk op The Wizard of Oz) als de Wizard. Hij was blij met de manier waarop beide rollen uitpakten en was vooral trots op de nieuwe afbeelding die ze voor de Wizard hadden gemaakt.
We gebruikten het gordijn als metafoor voor zijn psychologie. Hij is deze persoon in het leven die lijdt aan waardeloosheid en voelt dat hij het goed moet maken ... Hij is een van de meest zielige mensen die ik ooit in mijn leven heb gespeeld. Hij genoot ook van de ervaring omdat het hem herenigde met zijn regisseur van The Cell, Tarsem Singh. In feite noemt hij Singh de belangrijkste reden dat hij het project wilde doen. Dit leidde tot een bespreking van verschillende ervaringen die D'Onofrio tijdens zijn filmcarrière heeft gehad.
Toen hem werd gevraagd naar zijn mentaal meest uitdagende rol, zei de acteur dat het de seriemoordenaar was die hij speelde in The Cell for Tarsem. Tot op de dag van vandaag is dat een van de donkerste delen die ik ooit heb gespeeld. Ik heb nog steeds nachtmerries over sommige dingen die ik voor die film heb onderzocht.
Wat betreft zijn fysiek meest veeleisende rol, ging hij terug naar de rol die hij speelde in Full Metal Jacket. Toen hij werd geworpen, wist hij dat hij moest aankomen, dus hij kwam 30 pond aan voordat hij naar Engeland vloog om te filmen. Toen hij hem voor het eerst persoonlijk zag, dacht Kubrick dat hij er gewoon bleek uitzag, niet te zwaar. Uiteindelijk kreeg D'Onofrio 80 pond voor de rol. Dit gewicht leidde er ook toe dat hij zijn knie uitblies, en hij moest geopereerd worden terwijl ze nog aan het fotograferen waren. Kortom, zei hij, ik veranderde van een uitgehongerde acteur in een beest.
gaat Tony Stark dood in de strips?
Ten slotte brengt de moeilijkste vaardigheid die D'Onofrio heeft moeten verwerven voor een rol ons terug naar het heden. Om de Kingpin te spelen, moest hij Mandarijn leren spreken. De in Brooklyn geboren acteur zei dat het een grote uitdaging was die nogal wat tijd in beslag nam, vooral omdat hij moest vechten tegen de spraakgewoonten van Nooh Yawk.
