Battle shonen anime en manga hebben in de loop der jaren een nare gewoonte ontwikkeld. Vaker wel dan niet komen er tegenstanders langs die de hoofdpersonages niet kunnen verslaan zonder de nieuwste power-up. Als het alleen maar was dat de power-up hen de voorsprong gaf of een van de vele manieren was om te winnen, dan zou dat kunnen werken. Sommige van deze verhalen zijn echter geschreven alsof de antagonist dat kan enkel en alleen worden verslagen met de nieuwe power-up. Tot die tijd blijven ze onoverwinnelijk. Deze stijl van power creep is door de hele anime heen ongebreideld gegroeid.
Hoewel plotprogressie die een bepaald plotapparaat vereist niets nieuws is, kan het ongelooflijk frustrerend zijn hoe anime en manga ermee omgaan. De sprongen die sommige series zullen maken om het te laten lijken alsof alleen de nieuwste gimmick de dag kan redden, zijn absurd. In het begin was het een veel voorkomend probleem in een paar populaire Battle Shonen. Het probleem is echter uitgebreid naar andere series en anders fatsoenlijk schrijven is veranderd in iets gekunsteld, lui en repetitiefs.
Natuurlijk, voor alle manieren waarop deze trope is gebruikt, kunnen power-ups in alle soorten en maten voorkomen. Als het op shonen aankomt, worden ze vaak gepresenteerd als hernieuwde kracht, nieuwe technieken, nieuwe vaardigheden of vaardigheden, nieuwe aanvallen of nieuwe transformaties. Wat de power-up ook is, het is niet genoeg om een probleem te veroorzaken.
weg 2 ruïne
Het is ook geen probleem als een inkomende power-up correct tot stand wordt gebracht of vooraf wordt geschaduwd. Als het personage bijvoorbeeld zijn power-up heeft gekregen door training, zou dat goed moeten zijn. Op dat moment nemen ze gewoon hun hervonden kracht en passen die toe op een situatie die daarom vraagt. Als de power-up de training zelf is, is dat niet per se een probleem. Het verbeteren van iemands kracht en vaardigheden om met nieuwere, sterkere bedreigingen om te gaan, is een redelijk natuurlijke manier om een power-up van de hoofdpersonages nodig te hebben.
De echte problemen beginnen met hoe de behoefte aan een power-up is ingesteld. Vaak wordt de antagonist voorgesteld als zijnde bijna onverslaanbaar door alle eerder vastgestelde vaardigheden of staaltjes van kracht van de hoofdpersonen. Wanneer dit gebeurt, kan het voelen alsof het verhaal een situatie dwingt waarin de personages hebben om een coole nieuwe power-up te gebruiken om te winnen.
Er zijn twee grote problemen bij het instellen van de behoefte aan een dergelijke power-up. Ten eerste zorgt het ervoor dat alle eerdere krachten en vaardigheden als zwak en waardeloos overkomen, ongeacht de coolheidsfactor die ze aanvankelijk hadden. De schijnbare behoefte aan meer vermogen vernauwt ook de weg die voor ons ligt en maakt het verhaal des te voorspelbaarder. Deze vorm van het fabriceren van spanning devalueert oudere delen van de serie, zodat een gemakkelijk te verwachten power-up zijn eigen korte moment in de schijnwerpers kan hebben.
Alsof het opzetten van de power-up op deze manier nog niet erg genoeg was, kunnen er ook problemen zijn met de manier waarop de power-up wordt verkregen. Nogmaals, het is geen probleem om de power-up te verdienen door middel van training, en evenmin een goede voorafschaduwing. Als een nieuwe vaardigheid zich echter manifesteert in het midden van een gevecht zonder dat er stappen zijn ondernomen om het te verdienen, kan dat moeilijk zijn om voor te pleiten; het loopt het risico over te komen als een Deus ex Machina of complotpantser. Een personage dat wordt gered door zijn eigen plotselinge uitbarsting van kracht die schijnbaar uit het niets komt, kan zich onbevredigend en onverdiend voelen.
Erger nog is hoeveel voordeel een hernieuwde power-up een personage kan geven in een gevecht. Waar het gevecht zou kunnen zijn begonnen met hen volledig overklast door hun tegenstander, kunnen ze plotseling merken dat ze diezelfde tegenstander volledig overmeesteren; plotseling is het de vijand dat is gemaakt om er kreupel en waardeloos uit te zien. Er kan zoveel van de waardigheid van een verhaal verloren gaan bij het zoeken naar dit soort goedkope sensaties.
Nogmaals, de grootste boosdoeners van te veel nadruk op machtskruip komen uit shonen battle manga, vooral die gepubliceerd in Wekelijkse Shonen Jump . Dit tijdschrift richt zich voornamelijk op jongere lezers, dus de verhalen zijn vaak eenvoudig en gemakkelijk te volgen. Deze benadering van schrijven heeft ook invloed op hoe de meeste gevechten verlopen. Dus de meeste strijders zijn geschreven om ofwel veel sterker te zijn dan hun tegenstanders, totdat de rollen worden omgedraaid.
Shonen Jum p heeft veel populaire werken geproduceerd die de hulpeloze-tot-powered-up trope te veel hebben gebruikt. Enkele oudere voorbeelden zijn series als drakenbal , Saint Seiya , en Yū Yū Hakusho . Dergelijke series vonden soms hun eigen weg rond de trope, maar het kwaad was al geschied. Deze geliefde serie maakte het idee populair dat de enige manier om een gevecht te winnen met absolute macht was.
Shonen Jump's grootste hits hebben zowel opvolgers als navolgers aangemoedigd om voor dezelfde schrijfvalkuilen te vallen als zij. Zelfs populaire series in hun eigen recht, zoals Een stuk , Naruto , en Bleekmiddel , werden vatbaar gemaakt voor machtskruip en bestendigden de waargenomen waarde van de trope. De trope is verder geïmplementeerd in andere populaire Springen serie zoals zwarte klaver , Demonen doder , en Jujutsu Kaisen . Zelfs de non-battle shonen like Kuroko's Basketbal en Dr. Stone zijn er voor gevallen. Het hele tijdschrift is een gevaarlijke voedingsbodem geworden voor deze trope om te bloeien, en hoe meer het werkt, hoe meer schrijvers geneigd zijn het te gebruiken.
Wat echter echt tragisch is, is hoe power creep zich heeft verspreid naar andere series daarbuiten Shonen Jump. Battle shonen like Sprookje en De zeven dodelijke zonden die probeerde de magie van te heroveren Jump's grootste hits werden gelokt om zowel hun gebreken als hun sterke punten te imiteren. Het is een van de vele redenen om je af te vragen hoeveel beter deze series zouden kunnen zijn als ze meer van hun eigen ding zouden proberen te zijn.
Een van de ergste studio's die last heeft van power creep is Toei Animatie . In de loop der jaren hebben ze enkele van de grootste daders van deze trope aangepast, waaronder: Dragon Ball Z , Saint Seiya, een stuk, en Sailor Moon . Ze passen niet alleen de scènes aan die deze stijlfiguur belichamen, maar wanneer ze hun eigen actiescènes voor films en OVA's moeten schrijven, zullen ze er vaak op terugvallen. Het is alsof je werkt aan series die afhankelijk zijn van deze trope die per ongeluk is gemaakt Toei Animatie slecht in actie schrijven.
Ze hebben dit ondermaatse actieschrift ook toegepast op andere werken onder hun vlag. Series met volledig anime-originele inhoud zoals Digimon , Dragon Ball Super , en mooie remedie ze zorgen er allemaal voor dat hun oudere power-ups waardeloos lijken vlak voordat de volgende power-up komt. Het is bijna alsof Toei Animatie weet niet hoe hij een gevecht moet schrijven als iets anders dan een absolute klapband.
Het benadrukken van de noodzaak van nieuwe power-ups is echter waarschijnlijker gedaan zodat de merchandise gerelateerd aan die nieuwe power-ups verkoopt meer. Helaas, als dit waar is, devalueert het gewoon absoluut alles over de anime, inclusief de power-up. Anime die ooit werd geprezen om zijn meeslepende verhalen die overgingen in schaamteloze speelgoedreclames zoals de meeste westerse tekenfilms uit de jaren 80, is in veel opzichten deprimerend.
De beste manier om dit probleem met power creep te voorkomen, is door oudere vaardigheden nuttig te houden. Een goed gevecht gaat over strijders al hun capaciteiten optimaal gebruiken om hun tegenstanders te verslaan en niet vertrouwen op een enkele gimmick. zelfs D ragon Ball Z kreeg dit goed met enkele van zijn grotere veldslagen. In een goed uitgebalanceerde wedstrijd zijn er allerlei manieren om een gevecht te winnen. Hoewel dit tegenstrijdig klinkt aan verhalende methoden zoals het opbouwen van spanning of voorafschaduwing, is het veel beter dan de voorspelbare alternatieve anime heeft gecreëerd.
Nieuwe power-ups en vaardigheden kunnen zeker gaaf zijn, maar ze hoeven niet op zo'n hoog voetstuk te worden gezet. Of het nu Ultra Instinct, Gear Five of Baryon-modus is, de presentatie ervan zou niet alles wat eraan voorafging irrelevant moeten maken. In plaats daarvan zou het moeten supplement vaardigheden van een personage en geef ze alleen de minste voorsprong ze moeten winnen, geen overweldigend voordeel. Hoe meer series het aankunnen om dergelijke power-ups uit te delen, hoe beter.
