Het is geen verrassing dat televisiefans dol zijn op een goede vampiershow. Dat is al zo sinds Buffy, The Vampire Slayer, Angel , Bovennatuurlijk en Het dagboek der Vampieren nam de netwerken over. Dus met mensen die afstemmen op het genre, is het een beetje verrassend dat Fox's The Passage en Netflix's V-Wars beide de laatste paar maanden de stekker eruit hebben getrokken.
welk type zwaard gebruikt sasuke?
Wanneer je echter beide shows ontleedt en hun gebreken analyseert, is het logisch waarom deze shows niet een paar dingen hadden die ze nodig hadden om echt indruk te maken.
Beide series waren bewerkingen van boeken, met De doorgang wordt aangepast van de romans van Justin Cronin en V-oorlogen overgenomen uit de stal van IDW Publishing. Maar deze verhalen misten iets heel cruciaals voor een vampierverhaal: een ontketende opperheer. Dracula slaagt omdat hij van een man naar een mythe naar een losgeslagen legende gaat en terwijl de BBC-aanpassing flopte, heeft Claes Bang hem goed tot leven gebracht. Maar of het nu zijn Vlad de Spietser is, Stephen Dorff's Deacon Frost uit... Blad of Bill Nighy's Viktor uit onderwereld , een intimiderende aanwezigheid registreert zich altijd.
De doorgang Tim (Jamie McShane) zette aanvankelijk Tim (Jamie McShane) op als een arts die besmet raakte met een beetje virus en vervolgens telepathie kreeg over mensen. Het hield hem echter opgesloten en doodde zijn schrikfactor vrij snel. Hij bracht het grootste deel van zijn tijd door in de gevangenis en hield toespraken, die snel oud werden. Wat betreft V-oorlogen , Michael (Adrian Holmes) als de leider van Blood Nation, was niet goed geschreven en miste enige vorm van echte aanwezigheid die fans zou houden. Zelfs toen de sinistere Calix (Peter Outerbridge) overstapte van de kant van de regering en Blood Nation overnam, voelde het te weinig, te laat.
ballastpunt grapefruit sculpin
Een andere barst in de shows is echter dat ze zich veel te gefocust voelen op de wetenschap achter vampirisme en genezingen die gewoon te realistisch zijn. De gefundeerde benadering is doodgeslagen, maar de mystiek en mythologie is iets dat escapisme toelaat en had meer moeten worden opgenomen, zelfs als het betekende dat we moesten afwijken van de boeken. Het is waarom onderwereld zo populair werd, waarom Bram Stoker's uit 1992? Dracula legt de lat voor deze dag en legt uit waarom het werk van Anne Rice nog steeds wordt vereerd. Het gebruik van vampiers als patiënten en experimenten doen er niet toe dat ze monsters zijn, en deze shows misten de balans die gevonden wordt in zoiets als 30 dagen nacht .
Geen van beide shows had het gevoel dat er ook sterke hoofdrolspelers waren. In De doorgang , werd er meer tijd besteed aan Brad van Mark-Paul Gosselaar, die van een regeringsagent naar een vaderfiguur ging naar Amy (Saniyya Sidney), die mutante krachten ontwikkelde, zoals sonische kreten, in plaats van zich te concentreren op haar als iemand om Tim te evenaren. V-oorlogen waadde ook te diep in Ian Somerhalder's Luther en hem terwijl hij probeerde zijn familie te vinden, terwijl de verbroken band tussen hem en Michael het sterkere contactpunt was. Het duurde veel te lang om ze oog in oog te brengen als vijanden, en vervolgens als wapenbroeders toen Blood Nation werd gecoöpteerd.
Als je dit koppelt aan budgetten, is het gemakkelijk te zien dat ze werden belemmerd voor tv, met zwak schrijven en karakters, het is geen verrassing dat ze dit lot hebben doorstaan. Het potentieel was er, dus speculeren als ze zich op verschillende netwerken zouden bevinden, zou een bereik kunnen zijn. V-oorlogen was beoordeeld voor volwassenen, maar duwde de envelop niet, maar misschien? De doorgang was misschien beter op Netflix of Hulu zelf geweest. Toch is dat wishful thinking, en als de kernverhalen en leads beter waren geweest, zouden de shows waarschijnlijk zijn doorgegaan.
goede juju linkerhand
