Tot je eeuwigheid begon tropen direct uit de poort te ondermijnen: de weesjongen is niet de hoofdpersoon, en in plaats daarvan een 'monster'. Toch bestaan klassieke speculatieve fictiestijlen niet voor niets, en wanneer ze vakkundig worden verwerkt, dragen ze bij aan de tijdloosheid van een verhaal.
Tot je eeuwigheid is goed op weg naar grootsheid, en de manier waarop de serie op slimme wijze stijlfiguren overneemt en verandert, heeft daar veel mee te maken. Het feit dat een verteltechniek al eerder is gebruikt, betekent niet dat deze niet opnieuw kan worden gebruikt, verbeterd of gewijzigd om een nieuw perspectief weer te geven. Als het gaat om het revitaliseren van stijlfiguren, zijn er maar weinig shows die ooit zo succesvol zijn geweest.
10Fantasie: een zoektocht door een verraderlijk landschap (ondermijnd)
In elke epische fantasie , beginnen de helden onvermijdelijk aan een zoektocht. Of het nu gaat om het redden van een prinses, het terugwinnen van een troon, oorlog voeren of een ring in een vulkaan gooien, elke fantasie-hoofdpersoon die hun zout waard is, gaat op weg naar een verre bestemming. In In de ban van de Ring , het is Mordor. In Aanval op Titan , het is die begraven kelder in Shinganshina.
Vanaf het begin, Tot je eeuwigheid neemt deze trope op en laat hem dan op zijn kop vallen. Een jongen in het noordpoolgebied, vastbesloten om zijn familie en beschaving te vinden, gaat op weg naar de stad met de buitenaardse entiteit aan zijn zijde. In de meeste fantasieverhalen zou de tocht verraderlijk zijn, maar uiteindelijk zou hij er komen. Niet zo in Tot je eeuwigheid . De jongen realiseert zich dat de zoektocht hopeloos is en keert terug en legt zich neer bij een slecht einde.
9Sciencefiction: mutatie en lichaamshorror
De beste sci-fi-horror makers weten dat er niets verontrustender is dan het alledaagse te verdraaien. John Carpenter was hier op zijn hoogtepunt een echte meester in. Hij begreep dat buitenaardse wezens het engst zijn als ze niet alleen de wereld veranderen, maar ook de fysieke lichamen van degenen met wie ze in contact komen.
mickeys bier reclame
Parallellen tussen Het ding en Tot je eeuwigheid zijn onmogelijk te vermijden. Fushi, of de entiteit, verandert van een steen in een hond en vervolgens in een mens. Het gelijknamige 'ding' ondergaat een soortgelijk traject van transformaties, waarbij het zich eerst vermomt als een hond en later een gemuteerde menselijke vorm aanneemt. Echter nogmaals, Tot je eeuwigheid negeert het precedent: het ding is kwaadaardig, maar Fushi is de hoofdpersoon.
8Fantasie: de tragische onsterfelijke
Onsterfelijkheid is niet alles waar het voor bedoeld is, en er is geen lamme sprankelende vampier voor nodig om het te bewijzen. Fantasieverhalen gebruiken al lang onsterfelijke soorten als een middel om de sterfelijkheid te confronteren. In Peter Jackson's versie van de L orde van de ringen , moet Arwen kiezen tussen eeuwig leven of op een dag sterven zoals degene van wie ze houdt. Wat is erger: doodgaan? Of om alleen verder te gaan terwijl je iedereen voorbij ziet gaan?
twee x's xx
Fushi heeft nog niet veel van hun eigen identiteit, maar geleidelijk aan zal deze entiteit menselijker worden. Toch zal Fushi nooit zijn zoals iemand anders en kan hij niet sterven. Ze leren nog maar net hoe ze moeten leven. Uiteindelijk zal het gewicht van hun onsterfelijkheid een zware last worden.
7Sciencefiction: verloren beschavingen
Oude astronauten en verloren beschavingen komen vaak voor in sci-fi verhaallijnen. Neem bijvoorbeeld Prometheus , Het vijfde element , of Star Trek . Niets vestigt een cryptische geschiedenis zoals personages die ruïnes tegenkomen die suggereren dat een ooit bewoonde plek al lang verlaten is. Vaak wordt deze stijlfiguur gebruikt om spanning te creëren, waardoor zowel het publiek als de personages gedwongen worden te vragen: wat is hier gebeurd?
Voor de jongen in uw eeuwigheid, het volgen van de stenen markers achtergelaten door eerdere reizigers is in eerste instantie een teken dat hij de goede kant op gaat, alsof stemmen uit het verleden hem leiden. Maar wanneer hij een waarschuwing en het puin van verbrijzelde wagens tegenkomt, wordt reden voor hoop een reden tot wanhoop.
6Fantasie: Goden en monsters in overvloed
Fantasie zou niet leuk zijn zonder monsters, en het is moeilijk om een epos te bedenken waarin geen draken, trollen, goden, bosgeesten of andere beesten voorkomen. Elk goed epos heeft tenslotte een Balrog nodig. Soms maken deze monsters deel uit van de hoofdcast, meestal humanoïde, zoals in Aanval op Titan , of gevoelig zijn. Vaak zijn monsters echter gewoon monsters.
aanval op titan wat zich in de kelder bevond?
In het geval van Tot je eeuwigheid , is het eerste grote monster (behalve Fushi natuurlijk) Oniguma, een enorme ijsbeer die in de bergen leeft en die door de lokale bevolking als een god wordt beschouwd. Hoewel hij niet bijzonder interessant is, is de impact die Oniguma op de samenleving heeft dat zeker, aangezien de dorpelingen jaarlijks een kind offeren om hem te kalmeren.
5Sciencefiction: mensen zijn de echte monsters
De aliens binnen Wijk 9 vroeg niet om een noodlanding en onderdrukt te worden, en E.T. verdienden het niet om op geëxperimenteerd te worden. Keer op keer heeft de mensheid bewezen de meest monsterlijke van alle schepselen te zijn. Sciencefiction gebruikt deze trope tot het uiterste als een middel om menselijke tekortkomingen en hun moraliteit aan te pakken.
In Tot je eeuwigheid , zijn het de dorpelingen die ervoor kiezen om kleine meisjes op te offeren aan Oniguma. Verre van ongelooflijk, het meeste publiek is meer teleurgesteld dan geschokt door deze onthulling. De wereld is maar al te gewend om getuige te zijn van de misdaden die mensen in naam van het geloof begaan.
4Fantasie: het krachtige artefact (ondermijnd)
Er is altijd een One Ring, een Ark of the Covenant, een Elder Wand, een talisman die te gevaarlijk is om te bestaan. Een krachtig artefact heeft vaak hele verhalen voortgestuwd, waardoor personages een duidelijk doel hebben. Maar wat gebeurt er als het betreffende artefact geleidelijk bewust wordt, zoals in het geval van Fushi? Wanneer de rots een wolf wordt en dan een persoon?
In zekere zin is deze subversie vooral geniaal. Fushi is het artefact in het midden van het verhaal, en toch is het nog steeds een verhaal over de personages die het artefact omringen. Fushi is pas een persoon als mensen ze leren dat te zijn. Net als de Ene Ring of de Heilige Graal, heeft Fushi de kracht om elke ziel waarmee ze in contact komen te veranderen. Het verschil is dat deze keer die kracht wordt beantwoord. In Tot je eeuwigheid , groeit de Ene Ring een geweten. Hoe mooi is dat?
3Sciencefiction: de post-apocalyptische woestenij
Zes afleveringen in Tot je eeuwigheid , het is nog niet zeker waar het grootste deel van de beschaving staat. Fushi is onsterfelijk, dus het is waarschijnlijk dat het publiek in de loop van het verhaal beschavingen zal zien komen en gaan. Toch is de eerste setting een kale, verlaten toendra.
corona bier smaak
Wastelands zijn vaak het decor voor sciencefictionverhalen . Of het nu een Mad Max-ian woestijn, een vuilstortplaats of het oppervlak van Mars is, een desolate omgeving wordt echt een personage op zich en dwingt een publiek om alles wat ze als vanzelfsprekend beschouwen te beschouwen. Wastelands zijn een ongemakkelijke waarschuwing. Maar een van de sterkste punten van sci-fi als genre is het vermogen om mensen ongemakkelijk te maken.
tweeFantasie: De jonkvrouw in nood
Een van de meest gebruikte stijlfiguren in fantasy-fictie is de jonkvrouw in nood. De prinses gevangen in een toren, het kinderoffer, de vrouw die tegen haar wil moet trouwen: deze stijlfiguur is tot op het punt van uitputting uitgespeeld, waarbij vrouwelijke personages worden geobjectiveerd en hun keuzevrijheid eeuwenlang wordt ontkend. En toch doet speculatieve fictie dat soms alleen maar genoeg om deze trope te veranderen.
krakers springen op
March is nog maar een kind, maar ze heeft Fushi al op haar eigen manier gered. Boterbloem in De Prinses Bruid is nooit hulpeloos, en tegenwoordig kan Zelda haar mannetje staan in een gevecht. Omdat deze trope zo effectief kan worden ondermijnd, is het alleen maar frustrerender als je je er niet druk om maakt.
1Sciencefiction: eerste contact
Een gloeiende vinger uitgestrekt in de duisternis, een amorfe entiteit die een menselijk gezicht weerspiegelt, een buitenaards kind dat uit een buik barst: er zijn zoveel manieren waarop andere soorten het eerste contact kunnen maken. Deze meet-cutes zijn vaak de beste scènes in hun respectievelijke verhalen.
Gelukkig, Tot je eeuwigheid spijkert dit zoals het al het andere spijkert. De jongen omhelst Fushi, ziet de entiteit voor een huisdier en spreekt tegen hen als een vriend. En als March Fushi ontmoet, ziet ze ze voor wat ze zijn: een kind dat geen fatsoenlijke ouders heeft gehad, iets dat kan leren. Fushi heeft, net als iedereen, het potentieel om alles te worden.
