WAARSCHUWING: Het volgende bevat spoilers voor To Your Eternity Episode 2, A Rambunctious Girl, nu gestreamd op Crunchyroll.
Tot je eeuwigheid blijkt een emotionele achtbaan van een show te zijn. Vorige week huilden kijkers om de dood van de naamloze jongen in de seriepremière. Nu, in aflevering 2, worden we opnieuw naar het puntje van onze stoel geduwd en kijken we naar het verhaal van een klein meisje genaamd March, dat bedoeld is als een offer voor haar dorp.
In het dorp Ninannah droomt March ervan op te groeien en jaloers toe te kijken hoe een ouder meisje wordt geprezen omdat ze eindelijk volwassen is geworden. Als March met haar speelgoed speelt, gedraagt ze zich als een moeder. En wanneer ze speelt met een ouder meisje genaamd Parona, gedragen ze zich als een getrouwd stel. March is levendig en uitbundig, maar er is iets dat haar onderscheidt van de andere kinderen: haar voorhoofd en wangen zijn geverfd met zwarte inkt.
Een vrouw, gekleed in een harnas, genaamd Hayase, vertelt de dorpelingen van Ninannah dat ze een 'onbevlekt meisje' zullen uitkiezen als offer voor het machtige wezen Oniguma, dat 'vrede en welvaart' naar het dorp zal brengen. Van de drie meisjes die met inkt zijn gemarkeerd, wordt maart gekozen als het offer zonder enige echte verklaring. March is nog een kind en begrijpt niet wat er aan de hand is totdat ze thuiskomt en haar ouders in snikken uitbarsten en zich bij haar verontschuldigen.
Hayase heeft de taak over maart te waken tot de dag dat ze sterft, en er is een hele fanfare die daarbij hoort: een banket, ceremonie en een driedaagse processie naar de bergen voordat maart op een altaar wordt gelegd, wachtend om te worden gegeten. Wat erger is, is dat haar ouders een jaar moeten wachten voordat ze haar naar behoren kunnen begraven - en dat is als er nog resten op het altaar zijn.
Met kinderlijke nuchterheid vertelt March aan Hayase dat ze niet dood wil, want dat zou betekenen dat ze niet volwassen kan worden - wat ook zou betekenen dat ze nooit moeder kan worden. Ze wordt boos en verbitterd en vraagt waarom zij degene moet zijn die sterft.
Maart heeft geen uitweg. Als ze wegrent, kiezen ze gewoon een ander meisje om haar plaats in te nemen, wat het kiezen van een van de meisjes moeilijk maakt. Dit is een ander aspect dat het offer van maart zo maakt hartverscheurend -- ze had gewoon extreem veel pech. Ze heeft geen andere keuze dan te wachten om te sterven.
Terwijl Hayase March naar het altaar begeleidt, stelt ze haar gerust dat de dood haar de vrijheid zal geven om op te groeien. Net als March's oog een adelaar ziet die in de lucht zweeft en haar bijna bespot, leidt Parona Hayase af met een slecht gerichte pijl. March krijgt de kans om te ontsnappen en ontmoet een lijk, wat haar achtervolgers onmiddellijk afschrikt.
Het lijk trilt plotseling als het opstaat, en March kan zien dat delen van het vlees van de jongen zijn weggerot. Maar voor haar ogen begint zijn lichaam weer aan elkaar te breien en zich te regenereren tot Joaan.
bourbon barrel arrogante klootzak
March grijpt onmiddellijk naar haar toevallige redder, maar raakt al snel gefrustreerd als Joaan niet kan praten. Plots stopt Joaan met lopen, volledig in vervoering door een fruitboom - een bitterzoete oproep aan de wens van de naamloze jongen om fruit te eten in aflevering 1. Met de hulp van March propt Joaan zichzelf praktisch vol met het fruit. In het begin heeft ze het moeilijk om met Joaan om te gaan, die constant met haar handen mept om fruit te eten, maar ze begint hem als een kind te zien - wat logisch is. Joaan ziet er misschien uit als een mens, maar hij heeft er niet de ervaring of kennis van. Hij is in wezen een kind.
Dit maakt het zo vertederend om te zien hoe March voor Joaan zorgt. Een kind dat zo jong bijna het leven verloor, krijgt nu de kans om haar droom om moeder te worden waar te maken. Dankzij haar leert Joaan eindelijk hoe hij een mens moet zijn. De 'vrijheid' die Hayase haar beloofde is niet door de dood, maar door te leven.
Tot je eeuwigheid De eerste twee afleveringen voelen een beetje schokkend aan met de introductie van een nieuw personage en een nieuwe verhaallijn die schijnbaar uit de lucht komt vallen - maar kijken naar hoe Joaan en March op elkaar inwerken en navigeren door hun nieuwe relatie, maakt het de moeite waard.
