WAARSCHUWING: het volgende bevat spoilers voor hoofdstuk 139 van Aanval op Titan , 'Toward the Tree on That Hill', door Hajime Isayama, Dezy Sienty en Alex Ko Ransom, nu in het Engels verkrijgbaar bij Kodansha.
Fans die bang zijn voor een einde zo bitter en hopeloos als veel van Aanval op Titan is, zal aangenaam verrast zijn door Chapter #139. 'Toward the Tree on That Hill' is geen bloedbad maar een zacht afscheid van Hajime Isayama's geliefde cast. Daarmee wordt ook de lucht geklaard tussen het centrale trio Eren, Mikasa en Armin, wiens relatie na de beruchte restaurantscene onherstelbaar beschadigd leek te zijn. Nadat hij zijn jeugdvrienden ervan had beschuldigd slechts 'slaven' te zijn van hun lichamen van Titan en Ackerman - respectievelijk die van Armin en Mikasa - verdubbelde Eren door tegen Mikasa te zeggen dat hij 'haar altijd had gehaat'. Ontstoken viel Armin Eren aan, maar werd brutaal neergeslagen door de drievoudige Titan-dreiging.
Nu Eren weg was om zijn duistere missie uit te voeren, bleven Armin en Mikasa achter om zich af te vragen of er een echte beet zat achter zijn harteloze woorden, en, erger nog, worstelen met het onontkoombare idee dat het doden van Eren de enige manier zou kunnen zijn om hem te stoppen. van het vernietigen van het grootste deel van de wereld met de Rumbling. Lezers kunnen er echter zeker van zijn dat: het laatste hoofdstuk van de Aanval op Titan manga biedt een vreedzame oplossing voor de ellende van het trio en bevestigt, voor eens en voor altijd, dat Eren nooit echt enige kwade wil jegens Mikasa en Armin koesterde. Integendeel zelfs, als het om het eerste gaat.
Eren maakt het goed met Armin
Eren maakt zijn ware gevoelens bekend aan het begin van het hoofdstuk, dat terugflitst naar een eerder ongezien gesprek tussen hem en Armin via het pad (terwijl Armin op weg was naar Eren's Wall Titan-leger op het Azumabito-schip.) De twee verschijnen als kinderen, in het begin langzaam ouder wordend tot op de dag van vandaag als hun chat zijn einde bereikt. Armin verzekert Eren dat hij nu begrijpt waarom Eren deed wat hij deed: het bereiken van de Titan-loze wereld die de Attack Titan's toekomstige aanblik hem tijdens de medailleceremonie liet zien, werd absoluut noodzakelijk, ongeacht de kosten... Nou, bijna . 'Moest je me echt tot moes slaan?' vraagt Armin droogjes. Als reactie bevestigt Eren schaapachtig wat velen al lang vermoedden: hij duwde opzettelijk zijn vrienden weg. Echter, zelfs hij weet niet precies waarom hij het moest doen: 'Zelfs ik merkte dat ik me afvroeg wat ik aan het doen was... Ik liet het moment het overnemen... echt.'
carona extra bier
Armin vult de lege plekken in. Door zichzelf tot schurk te maken, veranderde Eren op zijn beurt zijn vrienden die hem moesten tegenhouden in de grootste helden van de mensheid. Helden die vochten om een wereld te redden die hen bestempelde als 'duivels'. Dat was de vreedzame toekomst waarin Eren wilde dat ze hen zouden doorgeven, en die hij uiteindelijk bereikt. Wanneer hun gesprek ten einde loopt, vertelt Eren aan Armin dat hij de kracht van de Founding Titan zal gebruiken om zijn herinnering eraan te wissen, hoewel het zal worden hersteld zodra hij is gestorven. Als de twee vrienden uit elkaar gaan, belooft Armin dat hij Erens 'fout' - een massamoordenaar worden - niet verloren zal laten gaan.
Erens echte gevoelens voor Mikasa worden onthuld
Hoewel lezers misschien teleurgesteld zijn dat Eren en Mikasa geen echte reünie krijgen, doet Eren dat wel Tenslotte in het laatste hoofdstuk zijn ware gevoelens over zijn geadopteerde zus aan Armin duidelijk maken. Mikasa heeft nooit een geheim gemaakt van haar toewijding aan de jongen die haar leven heeft gered, en heeft hem sindsdien in alle ernst terugbetaald. Eren is echter altijd een gesloten boek over het onderwerp geweest - Mikasa liet hem aan zijn zijde blijven, maar hield haar emotioneel op afstand. Ondanks dat Armin zijn bewering ontkrachtte, werd Mikasa moedeloos nadat Eren haar gevoelens voor hem neerschoot als niets meer dan Ackerman-programmering tijdens de fall-out van het trio. Ze stopte zelfs even met het dragen van haar iconische sjaal, die door Eren om haar nek was gedrapeerd toen ze familie werden, maar ze vond uiteindelijk een afsluiting - ze stelde zich de gelukzalige toekomst voor die ze graag samen had gevonden voordat hij zijn leven beëindigt, met een kus, in het voorlaatste hoofdstuk .
In hoofdstuk 139, wanneer Armin Eren over dit onderwerp onder druk zet, stort hij uiteindelijk in en geeft hij toe dat hij niet wil dat Mikasa gewoon verder gaat en iemand anders zoekt als hij weg is. 'Ik wil niet dood, ik wil bij Mikasa zijn... Bij iedereen.' Hoewel hij wil dat ze gelukkig is, egoïstisch, is Erens verlangen om op de voorgrond van haar gedachten te blijven, zelfs lang nadat hij weg is. Armin is een beetje terughoudend door zijn uitbarsting, hoewel het nostalgisch erg doet denken aan Erens oudere, zeurderige zelf. In een poging zichzelf te verlossen, smeekt Eren Armin dit alles niet tegen Mikasa te herhalen in het belang van haar geluk.
Hoe onverwacht cheesy het ook mag zijn, het thema van eeuwige liefde definieert Aanval op Titan 'Bezig met verzenden. De onthulling die Eren en Armin naar het onderwerp Mikasa leidt, is tenslotte dat: Ymir Fritz' liefde voor koning Karl Fritz , niet haar woede, is wat haar tot slaaf van hem hield, zelfs na de dood. Haar onsterfelijke liefde is ook wat de Titan-vloek heeft gehouden die ze 2000 jaar lang in haar afdalingen heeft ingeprent.
Toen Mikasa Erens hoofd van de Founding Titan afhakte, keek Ymir alleen maar toe met een glimlach. Op dat moment leek haar sereniteit vreemd. Maar volgens Eren heeft deze daad uiteindelijk Ymir bevrijd. Het was altijd Mikasa die dit moest doen, niet hij. Daarom was alles wat hij deed om ervoor te zorgen dat ze de keuze maakte om hem te vermoorden, en daarmee een einde maakte aan het bestaan van Ymir; dus, het uitroeien van Titans. Waarom? Alleen Ymir weet het . Maar we kunnen speculeren dat de moeder van alle Titanen waarschijnlijk een gemeenschappelijke basis zag in een andere vrouw wiens liefde haar naar de uiteinden van de aarde en terug bracht.
