The Rocksteady Batman: Arkham franchise is misschien wel de beste superheldenvideogame-franchise ooit gemaakt , die echt de ervaring van 'de vleermuis zijn' vastlegt. De input van Paul Dini (een van de makers van Batman: de animatieserie ) en de vaardigheid van de andere schrijvers zorgden voor een boeiende eerste stap en voor een perfect verhaal in Arkham stad .
Het grootste deel van de franchise bereikte hoge tonen, hoewel er een paar misstappen waren. Deze lijst telt 5 van de beste en de slechtste van die stappen af. Natuurlijk zullen deze momenten meer verhaalgebaseerd zijn dan te maken hebben met gameplay, hoewel soms een beetje cross-over onvermijdelijk is.
10BESTE: De pinguïn neerhalen
De Penguin is waarschijnlijk de meest arrogante en meest onbeschofte tegenstander van Batman, wat iets zegt, aangezien de Riddler bestaat. In Arkham stad , weigert de altijd koppige Penguin te voldoen aan de eisen van Batman en drijft hem in plaats daarvan op tot een lange, uitgesponnen reeks confrontaties die Batmans doelen urenlang doen ontsporen.
Penguin gooit alles wat hij kan naar Batman; een gigantische haai, een eenarmige enorme Russische misdadiger, het geweer van Mr. Freeze en meer. Eindelijk mag Batman Penguin in het gezicht slaan, maar zelfs dan moet hij tegen Solomon Grundy vechten... en dan weer Penguin inzetten. Het geeft enorm veel voldoening om Penguins hele operatie te vernietigen en hem opgesloten te laten in een van zijn eigen museumvitrines.
9SLECHTSTE: The Titan Joker Fight
De eerste paar handelingen van Arkham Asiel zijn behoorlijk spannend, maar bij de derde akte beginnen de dingen een beetje repetitief te worden. Een behoorlijk gevecht tegen Killer Croc en een ander tegen Poison Ivy zijn echter leuk genoeg. Maar wanneer het grote moment komt en het is Batman vs. Joker, het eerste uitstapje van de twee personages in de franchise één op één... het is behoorlijk lui.
Joker drijft zichzelf op met Titan, hij schreeuwt om aandacht, Batman trekt hem van een dak. Afspoelen en herhalen. Het voelt niet zoals een goed Joker-gevecht zou moeten voelen, met een compleet gebrek aan energie, en de Joker laten vertrouwen op spierkracht in plaats van op hersens is een slechte verandering van tempo.
coors licht foto
8BESTE: Joker hallucinaties
Toen de Joker stierf in Arkham stad , kwam er geen einde aan de enorme hoeveelheden samenzweringen en fantheorieën dat hij in een of andere hoedanigheid zou terugkeren of zijn dood in scène zou zetten. Maar het slimme manoeuvreren van Rocksteady was fantastisch.
De Joker stierf inderdaad, maar omdat hij zijn bloed in Batman had geïnjecteerd Arkham stad , werd zijn essentie gewekt nadat Batman was blootgesteld aan Scarecrow's angstgas. De mentale manipulatie, constante riffs en unieke interacties, afhankelijk van de gameplay, zorgden voor een geweldige traktatie en slaagden erin om zowel de dood van de Joker permanent te houden als het belangrijkste personage naast Batman in de mythos te behouden.
7SLECHTSTE: Verdubbeling van de Riddler-trofeeën
De Riddler-trofeeën werden steeds meer aanmatigend en minder leuk naarmate de games vorderden, maar op het punt van Arkham Ridder , ze waren vermoeiend en vervelend, in plaats van leuk. De grens werd overschreden en uiteindelijk was er niet zozeer tevredenheid als wel ergernis.
Het probleem was dat de Riddler-trofeeën allemaal moesten worden verzameld om de Riddler te verslaan, en het overweldigende aantal van hen voelde als opvulling voor wat in plaats daarvan een ander of meer uitgewerkt zijverhaal had kunnen zijn.
6BEST: alles met vogelverschrikker
Arkham Asiel voelde soms als een horrorspel, en de momenten met Vogelverschrikker waren altijd hoogtepunten . Of het nu ging om het doorbreken van de 4e muur of gewoon om Batman te martelen, elke nachtmerriereeks voelde echt als een waardige poging om te ervaren. Dan in Arkham stad , de mysterieuze paaseieren met betrekking tot de terugkeer van de vogelverschrikker zorgden voor grote opwinding en theorieën tijdens het wachten op Arkham Ridder .
lagunitas faseverandering
En toen Scarecrow de grote slechterik mocht spelen, stelde hij niet teleur. Beide ontwerpen van de Scarecrow werken voor de doeleinden die ze in elk spel dienen, en het gebruik van een personage met zoveel potentieel werd zeer op prijs gesteld.
5SLECHTSTE: Schurken verspillen
Helaas kreeg niet iedereen de Scarecrow-behandeling. In Arkham Origins , werd Black Mask omzeild voor de Joker om zijn plaats in te nemen, wat prima was vanuit een thematisch niveau, aangezien Joker en Batman de focus zijn van de Arkham franchise, maar er was niets meer aan Black Mask dan dat. Hetzelfde, Arkham stad Two-Face, een van de grootste vijanden van Batman en ook nog een persoonlijke, heeft opgezet als bendeleider van Gotham... en heeft er geen gevolg aan gegeven.
Maar de ergste beledigingen kwamen met de verspilling van Deathstroke en Hush. Deathstroke had eerder een geweldig gevecht met Batman in Oorsprong en is een van zijn dodelijkste en slimste tegenstanders. Maar in plaats daarvan werd hij gedegradeerd tot het besturen van een grote tank en werd hij uitgeschakeld met... een punch, in volle wapenrusting. En Hush, een andere slechterik die perfect is opgezet in Arkham stad , diende niet veel meer dan een cameo te zijn, en had een van de belangrijkste delen van het verhaal moeten zijn, door samen te werken met Scarecrow en de Arkham Knight om Batman ten val te brengen.
4BESTE: De laatste nederlaag van de Joker
De focus van de Arkham games was de nooit eindigende strijd tussen Batman en de Joker, en Arkham Ridder heeft misschien met verschillende andere schurken geknoeid, maar het sloeg het uit het park met de Joker.
natty light flesjes
Deze nederlaag van de Joker is misschien wel een van de beste die ooit is geschreven, en de beslissing om de speler in de schoenen van Joker te plaatsen was puur leuk. De opbouw en het gevoel van angst, de stemacteurs van Kevin Conroy en Mark Hamill, en de gevolgen en resolutie maken het spel het spelen waard.
3SLECHTSTE: doen alsof de Arkham Knight niet Jason Todd was
Niemand die ooit een Batman-strip las, dacht 2 seconden dat de Arkham Knight een 'origineel personage' was, zoals Rocksteady beweerde. De vraag was wie hij was. Stil? Azraël? Jason Todd? En op het moment dat hij werd gezien met Batman-trucs en geweren, was het voor de hand liggende antwoord Jason Todd.
En om de zaken nog erger te maken, deed de game zelf alsof het niet voor de hand liggend was, en onthulde niet wie de Arkham Knight was tot veel verder in de game, zelfs na het tonen van 3 scènes met Jason Todd, die nog nooit in de franchise was verschenen tot dat moment. De verhalen van Scarecrow en Joker waren veel boeiender en origineler, en de verspilling van Hush en de schoenlepeling van Jason maakten het des te frustrerender.
tweeBESTE: De 3e akte van Arkham City
Soms weet iemand meteen wanneer hij een meesterwerk heeft gezien. Iedereen kijkt naar de finale van Arkham stad ongetwijfeld voelden ze dat gevoel in hun botten. Elke wakkere minuut van het laatste uur van het spel was onberispelijk. De onthulling van wat Protocol 10 was, de confrontatie met Hugo Strange, en de enorm bevredigende (en achteraf gezien voor de hand liggende) wending dat Ra's al Ghul de schurk was, zou voldoende zijn geweest.
Maar dan, een ander ongelooflijke wending (nogmaals duidelijk achteraf) die onthulde dat Joker en Clayface onder een hoedje speelden en de laatste strijd diende als de kers op de taart. En om nog intenser te zijn, het laatste moment eindigde met iets dat altijd moest gebeuren, maar nog steeds schokkend was: de Joker stierf.
1SLECHTSTE: De Batmobiel
Er was altijd vraag naar de Batmobile om in de games te spelen sinds Arkham stad , maar het idee was dat het zo was beschikbaar , niet vereist . Wees voorzichtig met wat je wenst. Helaas, Arkham Ridder schoot zichzelf echt in de voet met de belachelijke implementatie van de Batmobile, en zorgde ervoor dat deze vaak onnodig in de verhaallijn van het spel werd geforceerd.
De luide en destructieve tankachtige auto was ongeveer 5 minuten leuk, maar toen het besef doordrong dat het spel de focus maakte en niet de man die erin reed, waren de resultaten rampzalig. Sterker nog, pc-gamers konden het spel niet eens spelen omdat de framesnelheid van de Batmobile de prestaties van het spel verpestte.
