'Coderen' in termen van literaire analyse verwijst naar wanneer een aspect van de identiteit van een personage wordt gepresenteerd in de subtekst van een werk in plaats van direct vermeld. Dit wordt het meest besproken met betrekking tot queer codering, een praktijk die gebruikelijk was van de jaren 1930 tot de jaren '60 toen de Hays Code-censuur in Hollywood expliciete afbeeldingen van homoseksualiteit verbood. Handicap en ras kunnen ook onderwerpen van codering zijn, met name in fantasieverhalen waarin fictieve culturen parallel moeten lopen met echte. Twee incidenten deze week in de Harry Potter fandom laat echter zien hoe verkeerd het concept van coderen is.
De grootste van de twee controverses betrof een Twitter-groep van voornamelijk blanke autisten Harry Potter fans beschuldigen schrijver Gita Jackson van 'ableism' voor het beschrijven van Hermione Granger als 'vervelend' en een 'betweter.' Deze fans beweerden dat Hermione 'gecodeerd' is als autistisch en dat het bekritiseren van het personage als een 'vervelende betweter' een aanval was op autistische mensen.
Jackson is neurodivergent, en de mensen die hen op Twitter van bekwaamheid beschuldigden, leken meer om het verdedigen van een zogenaamd neurodivergent fictief personage dan om de echte neurodivergente persoon met wie ze spraken te respecteren. Terwijl veel neurodivergente mensen ( inclusief Gita ) kan betrekking hebben op het bestempeld worden als een 'vervelende betweter', om 'ergernis' te behandelen alsof het een inherente eigenschap van autisme is, is eerlijk gezegd nogal beledigend. Om nog maar te zwijgen van de raciale dynamiek van een zwarte persoon die wordt aangevallen door blanke mensen voor tweets die specifiek Hermeliens connectie met 'blank feminisme' bespreken, is ook ernstig verontrustend.
Bovenop al deze problemen, is er één groot aspect van het argument van de Twitter-menigte dat volledig uit elkaar valt: Hermelien is in geen geval gecodeerd als autistisch in de Harry Potter boeken of films. Hoewel er veel is over haar karakter autistische mensen misschien herkenbaar vindt, schrijft het woord 'codering' een mate van intentionaliteit toe aan het bronmateriaal dat er eerlijk gezegd niet is. Het is gemakkelijker om een tekstueel argument te maken voor Luna Leeflang of Newt Scamander die in het spectrum zit dan voor Hermelien.
Om eerlijk te zijn, hoewel er niet veel bewijs is dat Hermione autistisch is, is er ook niets om die interpretatie van het personage echt te weerleggen, dus het is begrijpelijk dat sommige lezers ervoor kozen haar als zodanig te interpreteren. Dit is echter geen codering. Dit is headcanon, een persoonlijke interpretatie die los staat van de canonieke tekst. Het ding met headcanons, niet iedereen deelt dezelfde. Het lijkt erop dat er bij een groot deel van de fandom verwarring is geweest tussen headcanon en daadwerkelijke canon / codering, wat chaos creëert wanneer een persoon, ervan overtuigd dat Hermelien autistisch is, een gevecht begint met een andere persoon, die niet gelooft dat dit het geval is .
De seconde Harry Potter fandom controverse van de week presenteerde een nog meer verwrongen begrip van codering. Een nu verwijderde TikTok-video beweerde, 'Severus Sneep is zowel POC [Mensen van Kleur] als Queer gecodeerd, en het is waarschijnlijk de meerderheid van de reden dat jullie mensen hem niet mogen.' Zelfs degenen met de meest vluchtige kennis van de Harry Potter serie zou je dat waarschijnlijk kunnen vertellen Sneep is niet gecodeerd als een van die dingen -- hij is eigenlijk het tegenovergestelde.
De hele karakterboog van Sneep is gebaseerd op zijn aantrekkingskracht op een vrouw: Harry's moeder Lily. Lily is de enige persoon waar Sneep zich ooit toe aangetrokken heeft gevoeld in de... Harry Potter serie. Als zodanig is hij geen homo, en er is zelfs geen hint dat hij biseksueel is in de canon van de serie. Zijn obsessie met Lily en zijn haat tegen haar partner James Potter dreven hem ertoe zich aan te sluiten bij Voldemort's Dooddoeners, een tovenaarssupremacistische organisatie opzettelijk gecodeerd om te lijken op echte blanke supremacistische organisaties zoals de nazi's en de Klu Klux Klan. Witte supremacistische codering zou elke mogelijke POC-codering min of meer uitsluiten.
Er is met name iets met Sneep dat lijkt te leiden tot veel headcanons die rechtstreeks in tegenspraak zijn met de werkelijke canon, zoals het verhaal van de 'Snapewives'. Misschien was Alan Rickman te aantrekkelijk en charismatisch in de films en veranderde dat de perceptie van mensen van een personage dat op de pagina nogal weerzinwekkend was geschreven.
Het spreekt voor zich dat de meeste mensen die een hekel hebben aan Sneep dat wel doen niet een hekel aan hem hebben omdat ze hem zien als een queer POC, maar omdat ze hem zien als een man die zo verbitterd is dat hij werd afgewezen door een vrouw dat hij lid werd van een racistische terroristische groepering en vervolgens de zoon van de vrouw ging pesten en misbruiken, zelfs nadat hij lid was geworden de goede kant van het conflict. Als hij op de een of andere manier queer of POC zou zijn, zou dat hem alleen maar een beledigende vertegenwoordiging maken. De oude 'Week van Trans Sneep' campagne is achteraf zeker extra kreunwaardig nu dat JK Rowlings gevoelens over transgenders zijn geopenbaard. In dat opzicht is het nog waarschijnlijker dat Sneep is niet gecodeerd als onderdeel van de LGBTQ+-gemeenschap.
Persoonlijke headcanons die de canon tegenspreken, zijn prima om te hebben en kunnen een grote inspiratiebron zijn voor fanfictie en andere transformatieve werken. Fans moeten echter onthouden dat headcanons persoonlijk zijn en niet mogen worden behandeld als canon-informatie. Fandom zal een veel gezondere plek zijn zodra mensen het verschil kunnen begrijpen tussen wat coderen is en wat headcanon is.
