Met enige mate van grootsheid, de veelgeprezen HBO-miniserie, Band van broers , staat trots als een van de mooiste voorbeelden van zijn genre. Het bronmateriaal, geïnspireerd op de schrijnende verhalen van leden van Easy Company in de 101st Airborne Division tijdens... Tweede Wereldoorlog , blijft een van de meest aangrijpende, persoonlijke en inspirerende verhalen die ooit op het kleine scherm zijn verteld. Zelfs nu, 20 jaar nadat de bekroonde serie debuteerde, blijft het net zo vermakelijk, relevant en belangrijk als altijd.
De 10-delige serie voelt geworteld in zowel een historische als emotionele realiteit die weigert de structuur te verraden die het vestigt voor bekende, overdreven dramatische grootse prestaties. In plaats daarvan kan de serie een diepe, resonerende snaar raken bij het publiek omdat het zijn geloofwaardigheid behoudt. De serie overschrijdt op meesterlijke wijze de noodzaak om zeer vermakelijke, meeslepende en tot nadenken stemmende inhoud op het scherm te presenteren, terwijl het trouw blijft aan het bronmateriaal en de boodschap; dit waren gewoon normale mensen die hun leven in de wacht zetten om de golf van haat terug te dringen, en een van de sterkste banden smeedden die iemand kon bereiken.
De moeilijkste taak voor elke film of miniserie van dit genre is het vermijden van de valkuil om nazi's voor te stellen als gewoon monsters - niet de mensen die ze waren. Door vijanden in ontoegankelijke monsters te veranderen, verliezen we het contact met de geportretteerde realiteit. Het was niet een groep mythische of buitenaardse wezens die zulke gruwelijke wreedheden beging, het waren mensen. De serie doet uitstekend werk door kijkers te herinneren aan het vermogen van de geesteswetenschappen om dergelijke ellendige gruwelen te plegen. Met inbegrip van de standrechtelijke executie van Duitse krijgsgevangenen, herinnert het publiek eraan dat kwaad nog steeds kan worden gepleegd in naam van het goede.
Een van de geweldige handtekeningen van Band van broers zo begint het publiek aan de reis met de mannen van Easy Company vanaf hun opleiding tot het uiteindelijke einde van de oorlog met zowel de Duitsers als de Japanners. Tijdens hun moeizame mars door Europa na de landing op D-Day, zien we de twijfel en mentale uitputting waarmee de mannen worstelen waarom ze zo ver van huis vechten, waardoor de kijkers die gevoelens kunnen delen tot aan de ware verschrikkingen van de holocaust komt in zicht.
Band van broers dwingt het publiek voortdurend om de emotionele achtbaan van de mannen op het scherm te ervaren zonder het publiek vast te houden in gevoelens waar het spijt van zou kunnen hebben. Een goed voorbeeld is de dood van een zwakke en besluiteloze luitenant wiens passiviteit leidde tot de dood van enkele van zijn mannen. Terwijl het publiek woede en wrok voelt over zijn mislukkingen, wordt zijn dood nooit op het scherm getoond. Kijkers juichen niet ongemakkelijk voor een nazi die een Amerikaanse officier vermoordt.
Series Executive Producer, Tom Hanks, (die de serie tot leven bracht met Steven Spielberg na het werken aan Saving Private Ryan ) geeft toe dat er een beetje fictie nodig was om zo dicht mogelijk bij de waarheid te komen. ''We hebben de geschiedenis op onze schermen laten passen'', zei hij. ''We moesten een groot aantal karakters samenvatten, de ervaringen van andere mensen in 10 of 15 mensen vouwen, mensen dingen laten zeggen en doen die anderen zeiden of deden. We lieten mensen hun helm afzetten om ze te identificeren, terwijl ze dat in een gevecht nooit zouden hebben gedaan. Maar ik denk nog steeds dat het drie of vier keer nauwkeuriger is dan de meeste films als deze.''
Een andere geweldige functie was het ongelooflijke aantal acteertalent dat de mannen uitbeeldde en ze echt tot leven bracht. Hoewel David Schwimmer misschien wel de grootste Amerikaanse ster in de serie was, wat het destijds ontbrak aan A-lijststerren, maakte het zeker goed in A-lijststerren van morgen. Flash op het scherm rollen en bit-parts werden overhandigd aan relatief onbekenden Simon Pegg, James McAvoy, Michael Fassbender en een babyface Tom Hardy . Even Tonight Show gastheer Jimmy Fallon heeft een korte scène op het scherm. Dit alles houdt de schijnwerpers op de personages, niet op de acteurs.
De ontroering van de interviewclips van de echte leden van Easy Company die aan elke aflevering voorafgaan, is het echte hart van de serie. Wat er ook op het scherm wordt gedramatiseerd, het horen van de woorden, het zien van de uitdrukkingen en het zien van hun tranen is krachtiger dan alles wat Hollywood kan creëren. Iconische series zoals Band van broers dient als een belangrijke schakel naar ons collectieve verleden dat eist dat het niet vergeten mag worden.
