Dag des oordeels introduceerde een geheel nieuw niveau van horror in het Marvel-universum, aangezien de oorlog tussen de Eternals en mutantkind leidde tot een herrezen Celestial die de hele wereld met totale vergetelheid bedreigde, en slechts 24 uur om al het andere te rechtvaardigen. Dit bleek niet alleen van toepassing te zijn op de mensen en mutanten die de aarde hun thuis noemen, maar ook op haar Eternals, Deviants en de Machine die de wereld is , ook. Op de een of andere manier schokkender dan dat toch al ongelooflijke vooruitzicht, is het feit dat degenen die het hebben overleefd, de ervaring echt ter harte hebben genomen. Dit geldt meer dan wie dan ook voor de Eternals, die eindelijk beginnen te beseffen wat het betekent om mens te zijn.
In de nasleep van het definitieve oordeel van de Progenitor, A.X.E.: J oordeel Dag Omega (door Kieron Gillen, Guiu Vilanova, Andres Mossa en Travis Lanham van VC) vindt de hele wereld aan het wankelen, maar de reacties van de Eternals zijn het meest onverwacht. Voor de torenhoge Hex Eternal bekend als Syne de Memotaur , betekent dit een poging doen om zijn aandeel in de aanval op Krakoa te verzoenen met de menselijke dichter die het is gaan aanbidden. In zijn korte tijd op aarde heeft Syne's geest generaties aan proza geconsumeerd, terwijl zijn lichaam de wereld eronder verwoestte. Nu de vrijheid van Syne ten einde loopt, geeft deze laatste daad van dankbaarheid meer informatie over de tweedeling tussen wat ze zijn en wie ze willen zijn.
Marvel's Judgement Day laat de Eeuwigen zien hoe het voelt om mens te zijn
Natuurlijk krijgt Syne gewoon nooit de kans om contact te maken met de mensheid zoals hij zou willen, hoewel dat niet noodzakelijkerwijs het geval is voor de Eternals die zijn achtergelaten in de nasleep van de Dag des Oordeels. Nodig Celestia's nieuwe kerk uit heeft zich er al op toegelegd te leven alsof de dreiging van het hemelse oordeel hen nog steeds rechtstreeks treft, wat op zijn beurt de persoonlijke zaak van Ikaris heeft aangemoedigd om alle mensenlevens die hij heeft genomen goed te maken. Zoals te zien is wanneer Ikaris wordt aangevallen door de moeder van iemand wiens leven werd ingeruild voor het zijne, is het idee dat een van deze Eternals echt contact zou kunnen maken met de mensheid op sterfelijk niveau bijna wreed in zijn absurditeit. Of beter gezegd, het was ooit geweest, maar het feit dat Sersi werd de eerste echte martelaar van de Eternals heeft die connectie maar al te reëel gemaakt.
Het aangeboren begrip dat de inzet is veranderd als het gaat om hun eigen onsterfelijkheid is één ding, maar de Eternals die zien dat hun bestaan zulke verschrikkelijke gevolgen heeft, hebben veel van hun ogen geopend voor wat hun plaats in het universum eigenlijk betekent voor alle anderen. Gewoon leven als een Eeuwige brengt talloze mensenlevens en gemuteerde levens in gevaar, of het nu gaat om onwetende offers of anderszins onschuldige doelen van een gekke kosmische entiteit. Wat Syne of Ikaris ook doet, daar verandert niets aan, en dus moeten ze hun best doen voor de wereld om hen heen, op welke manier dan ook.
Dag des Oordeels veranderde de status-quo van de Eeuwigen
Syne wordt opgesloten in het arsenaal van Uranos voor wat de eeuwigheid zou kunnen zijn en Ikaris die aan een nieuw soort heroïsche reis begint, zijn duidelijk twee heel verschillende soorten verzoening, maar ze hebben in feite exact hetzelfde resultaat. Of het nu gaat om het voorkomen van mogelijk verlies van mensenlevens of om actief te werken aan het redden van degenen die vandaag de dag nog in leven zijn, zowel Syne als Ikaris hebben vastgesteld dat hun onsterfelijke aanwezigheid op aarde mag niet ten koste gaan van mensenlevens. Vooral Ikaris lijkt zijn hele nieuwe wereldbeeld rond dit concept te hebben ontwikkeld, aangezien zijn boetedoening hem ertoe heeft aangezet zich te verstoppen en anderen te redden vanuit een meer gegrond perspectief dan ooit tevoren.
Ondanks de duidelijke en altijd aanwezige verschillen tussen de Eternals en de mensheid, zijn de gebeurtenissen van Dag des oordeels hebben de eerstgenoemden in ieder geval een beter begrip bijgebracht van hun relatie met de laatstgenoemden dan ooit tevoren. Dit brengt de Eternals misschien niet dichter bij het zelf mens zijn, maar het verandert wel de status-quo van hun samenleving, behalve dat het bepaalde individuen verwoestende onthullingen geeft. Hopelijk is deze verschuiving in de kern van waar de Eternals voor staan, wat ze nodig hebben om in het reine te komen met wat ze werkelijk zijn, zelfs als zij de enigen op aarde zijn die dat kunnen.
