In de afgelopen jaren heeft de internationale populariteit van manga geleid tot een toegenomen belangstelling voor manhwa en manhua. Manga, manhwa en manhua klinken hetzelfde, en zijn over het algemeen vergelijkbaar in artwork en lay-out, wat ertoe kan leiden dat deze strips per ongeluk als Japans van oorsprong worden gecategoriseerd. Maar er zijn enkele subtiele - maar belangrijke - verschillen tussen de drie die het verschil maken.
hoeveel popfiguren zijn er?
De geschiedenis van Manga, Manhwa en Manhua
De termen 'manga' en 'manhwa' komen eigenlijk van de Chinese term 'manhua', wat geïmproviseerde tekeningen betekent. Oorspronkelijk werden deze termen in respectievelijk Japan, Korea en China gebruikt als algemene termen voor alle strips en graphic novels, ongeacht het land van herkomst. Nu gebruiken internationale lezers deze termen om strips aan te spreken die uit een bepaald land zijn gepubliceerd: manga zijn Japanse strips, manhwa zijn Koreaanse strips en manhua zijn Chinese strips. De makers van deze Oost-Aziatische strips hebben ook specifieke titels: een persoon die manga maakt is een 'mangaka', een persoon die manhwa maakt is een 'manhwaga' en een persoon die manhua maakt is een 'manhuajia'. Naast de etymologie heeft elk land ook historisch elkaars strips beïnvloed.
In het midden van de 20e eeuw in Japan schoot de populariteit van manga omhoog met de Godfather of Manga, Tezuka Osamu, de maker van Astro Boy . Geleerden geloofden echter dat de oorsprong van manga eerder begon, rond de 12e tot 13e eeuw, met de publicatie van de Chojū-giga ( Rollen van stoeiende dieren ), een verzameling dierentekeningen van verschillende kunstenaars. Tijdens de Amerikaanse bezetting (1945 tot 1952) brachten Amerikaanse soldaten Europese en Amerikaanse strips mee, wat de kunststijl en creativiteit van mangaka's beïnvloedde. Er was een grote vraag naar manga als gevolg van een toename van het lezerspubliek in de jaren 1950 tot 1960 en kort daarna werd manga een wereldwijd fenomeen met buitenlandse lezers vanaf de late jaren 1980 tot nu.
Manhwa heeft zijn eigen ontwikkelingsgeschiedenis. Tijdens de Japanse bezetting (1910-1945) van Korea brachten Japanse soldaten hun cultuur en taal in de Koreaanse samenleving, inclusief de invoer van manga. In de jaren dertig tot vijftig werd manhwa gebruikt als propaganda voor oorlogsinspanningen en om burgers een politieke ideologie op te leggen. Manhwa werd populair in de jaren vijftig tot zestig, maar daalde halverwege de jaren zestig vanwege de strikte censuurwetten. Manhwa werd echter weer populair toen Zuid-Korea websites lanceerde die digitale manhwa publiceren, bekend als webtoons, zoals Daum Webtoon in 2003 en Naver Webtoon in 2004. In 2014 werd Naver Webtoon wereldwijd gelanceerd als LINE Webtoon.
grafiek met bieralcoholpercentage
Manhua zijn strips uit China, Taiwan en Hong Kong. Manhua zou in het begin van de 20e eeuw zijn begonnen met de introductie van het lithografische drukproces. Sommige manhua waren politiek gedreven met verhalen over de Tweede Chinees-Japanse Oorlog en de Japanse bezetting van Hong Kong. Maar na de Chinese Revolutie in 1949 waren er strikte censuurwetten, waardoor manhua het moeilijk had om legaal in het buitenland te worden gepubliceerd. Manhuajia begon echter hun werk in eigen beheer te publiceren op sociale media en webcomic-platforms zoals QQ Comic en Vcomic.
De ideale lezers
Oost-Aziatische strips hebben specifieke inhoud die is bedoeld om verschillende demografische gegevens aan te trekken, meestal gebaseerd op leeftijd en geslacht. In Japan is de shonen-manga voor jongens gevuld met actie- en avonturenverhalen zoals Mijn Held Academia en Naruto . De shoujo-manga van meisjes bevat voornamelijk magische meisjesverhalen zoals Cardcaptor Sakura en complexe romances zoals Fruitmand . Er zijn ook manga's - bekend als seinen en josei - die ouder zijn en meer volwassen inhoud bevatten. Evenzo hebben manhwa en manhua strips die gericht zijn op specifieke demografie.
In Japan worden mangahoofdstukken gepubliceerd in wekelijkse of tweewekelijkse tijdschriften zoals Shonen Jump . Als een manga populair wordt, wordt deze vervolgens gepubliceerd in door tank collectedbon verzamelde volumes. Wat betreft digitale manhwa en manhua, hoofdstukken worden wekelijks geüpload op webtoon-platforms.
x-men blauw en goud
Culturele inhoud en leesrichting
De inhoud van een Oost-Aziatische strip is een afspiegeling van de oorspronkelijke cultuur en waarden. In manga zijn er talloze fantasie- en bovennatuurlijke verhalen over shinigami - doodsgoden - zoals: Bleken en Overlijdensbericht . Manhwa heeft vaak verhaallijnen die verband houden met de Koreaanse schoonheidscultuur zoals: Ware schoonheid terwijl manhua, beschikt over veel wuxia (vechtsport ridderlijkheid) thema strips. Hoewel manhua boeiende verhaallijnen heeft, is het ook bekritiseerd vanwege een fundamenteel gebrek aan een coherent verhaal, hoewel dit je niet zou moeten ontmoedigen om manhua eens te proberen.
Manga en manhua worden van rechts naar links en van boven naar beneden gelezen. Manhwa is echter vergelijkbaar met Amerikaanse en Europese strips omdat ze van links naar rechts en van boven naar beneden worden gelezen. Als het gaat om digitale strips, worden de lay-outs van boven naar beneden gelezen, waardoor oneindig scrollen mogelijk is. Gedrukte manga heeft beperkingen bij het weergeven van beweging in het kunstwerk; de verticale lay-out en het oneindige scrollen in digitale manhwa en manhua worden echter gebruikt om de beweging van dalende objecten of het verstrijken van de tijd strategisch weer te geven.
Het kunstwerk en de tekst
In gedrukte en digitale vorm wordt manga meestal in zwart-wit gepubliceerd, tenzij het speciale releases zijn en in full colour of met kleurenpagina's worden gedrukt. Digitale manhwa wordt in kleur gepubliceerd, maar gedrukte manhwa wordt traditioneel in zwart-wit gepubliceerd, vergelijkbaar met manga. Net als manhwa wordt digitale manhua ook in kleur gepubliceerd.
Geïnspireerd door de kunst van Walt Disney, tekende Tezuka Osamu zijn personages met grote ogen, kleine monden en overdreven gezichtsuitdrukkingen om bepaalde emoties te benadrukken. Tezuka's kunststijl beïnvloedde de kunstwerken van andere kunstenaars in Japan en elders. Manhwa- en manhua-personages worden echter aangetrokken om zich te concentreren op meer realistische menselijke proporties en uiterlijk. Manga en manhwa hebben ook realistische en gedetailleerde achtergrondinstellingen, bijna fotorealistisch, in tegenstelling tot digitale manhwa die eenvoudigere achtergronden heeft - hoewel moet worden opgemerkt dat print manhwa in dit opzicht meer lijkt op manga.
donkere zielen d&d 5e campagne
Manga gebruikt ook een unieke reeks onomatopee in hun verhalen om niet alleen de geluiden van dieren en levenloze objecten te beschrijven, maar ook de geluiden van psychologische toestanden en emoties. Deze onomatopee zijn geschreven in de omringende panelen en goten van een pagina, net als Amerikaanse strips. Evenzo hebben manhwa en manhua hun eigen onomatopee die wordt gebruikt om emoties en bewegingen te beschrijven. Ook gebruiken digitale manhwa vaak muziek en soundbites om de leeservaring te verbeteren, iets nieuws voor hun elektronische presentatie.
Met internet hebben we gemakkelijk toegang tot veel Oost-Aziatische strips. Of je nu manga, manhwa of manhua leest, elke strip heeft zijn verdiensten, die de leeservaring voor iedereen, waar dan ook, alleen maar verbeteren.
