De meester is de hele tijd regelmatig verschenen Doctor Who's langlopende geschiedenis, geïntroduceerd als een rivaliserende Time Lord en een voormalige vriend die vijand van de dokter is geworden. Net als de dokter kan de meester regenereren wanneer hij bijna dood is, maar in tegenstelling tot de dokter is het proces niet altijd op het scherm te zien. Het roept dan de vraag op hoeveel incarnaties van de Meester er werkelijk zijn geweest.
SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
Als we de enige continuïteit van de televisieserie volgen, zijn er negen bekende incarnaties van de kwaadaardige Time Lord. Oude fans weten echter dat de Master minstens 13 levens heeft gehad, dus hoe zit het met de rest? Zoals elke langlopende serie zijn er veel inzendingen geweest het uitgebreide universum van Doctor who , met audiodrama's, romans en stripboeken die meer onthullen over de serie en de personages, waaronder de Master. Als zodanig is het de moeite waard om al deze verschillende Masters, hun verhalen en, belangrijker nog, te bekijken hoe het uitgebreide universum-materiaal de mainstream ten goede kan komen. Doctor who canon.
Canoniek gezien speelde Roger Delgado de 12e incarnatie van de meester
Verschijnt voor het eerst in 1971 'Terreur van de Autons,' de meester werd opgevat als een 'Moriarty' typefiguur voor de dokter, en werd voor het eerst gespeeld door Roger Delgado. De rol van Delgado's Meester was er een van semi-regelmatigheid tijdens de ambtstermijn van Jon Pertwee, maar helaas maakte een tragedie in het echte leven een voortijdig einde aan Delgado's ambtstermijn. Op 18 juni 1973 stierf Delgado op tragische wijze bij een auto-ongeluk en uit respect werd zijn personage uit de serie gehaald. De Meester zou echter terugkeren dankzij de kracht van regeneratie.
De regeneraties van de Meester waren niet zo gemakkelijk te verklaren als die van de Doktoren ( ondanks de inspanning van het Tijdloze Kind ), waarbij Delgado's Master eigenlijk de 12e of 13e incarnatie van het personage is. In gevestigd Doctor who Lore, Time Lords hebben maar 13 levens, wat betekent dat de Master zijn limiet had bereikt. Toen de Meester vervolgens verscheen (drie jaar na Delgado's dood), werd hij gespeeld door Peter Pratt in 'The Deadly Assassin' uit 1976, waarin de Vierde Dokter (Tom Baker) teruggeroepen werd naar Gallifrey om de moord op de Time Lord-president .
In dit verhaal werd getoond dat de Meester in verval was, met zijn gezicht verbrand en getekend omdat hij bijna aan het einde van zijn laatste leven was. De vervallen Master zou later terugkeren in 'The Keeper of Traken' (1981), nu gespeeld door Geoffrey Beavers. In dit verhaal kreeg de meester eindelijk een nieuwe vorm nadat hij het lichaam van wetenschapper Tremas had overgenomen en werd gespeeld door Anthony Ainley. De acteur zou het personage spelen van 1981 tot het einde van de serie in 1989 en verscheen in verhalen met de vierde, vijfde, zesde en zevende doktoren.
De regeneraties van de meester missen consistentie in de hoofdcanon van Doctor Who
Het volgende optreden van de Master op het scherm was in de tv-film uit 1996 met in de hoofdrol Paul McGann als de achtste dokter , waar aanvankelijk werd getoond dat hij werd geëxecuteerd door de Daleks. Tijdens de openingsscène werd de Master gespeeld door acteur Gordon Tipple, hoewel het onbekend blijft of hij dezelfde incarnatie zou zijn als die van Ainley. Na zijn uitroeiing werd de Master teruggebracht tot een doorzichtige cobra-achtige vorm, maar neemt uiteindelijk het lichaam over van een ambulancechauffeur genaamd Bruce, gespeeld door Eric Roberts. Deze meester probeerde de resterende regeneraties van de dokter te stelen, maar werd uiteindelijk gedwarsboomd en in het oog van harmonie gestuurd.
bier wit blikje
Sinds Doctor Who's opleving in 2005 , is de Meester gespeeld door vier acteurs: Derek Jacobi, John Simm, Michelle Gomez en Sacha Dhawan. Het personage werd opnieuw geïntroduceerd in de aflevering 'Utopia' uit 2007, waar werd onthuld dat het personage van professor Yana (Jacobi) eigenlijk de vermomde meester was. Toen hij zijn herinneringen eenmaal had herwonnen, herstelde hij zich in Simm, die beter bekend stond als de Saksische Meester. Simm verscheen in vijf afleveringen tijdens het tijdperk van de tiende dokter en in nog twee afleveringen tijdens het tijdperk van de twaalfde dokter.
Wanneer de Master keerde terug in 2014, Michelle Gomez speelde de eerste vrouwelijke incarnatie die bekend staat als Missy en verscheen regelmatig tijdens Peter Capaldi's run als de Twelfth Doctor. Ze werkte zelfs samen met de Saxon Master in 2017's 'World Enough and Time' en 'The Doctor Falls'. Aan het einde van Missy's verhaallijn vond ze verlossing, maar toen het personage terugkeerde in 'Spyfall' uit 2020 (nu gespeeld door Sacha Dhawan), leek Missy's hele karakterboog te zijn genegeerd. De Meester was nu terug op zijn ondeugende manieren.
Het uitgebreide universum van Doctor Who vult hiaten in de tijdlijn van de meester
Aangezien de tijdlijn van de Master veel gaten bevat, Doctor Who's aanvullend Expanded Universe (EU) materiaal is nuttig omdat het belangrijke vragen beantwoordt. De reden voor het vergane uiterlijk van de Meester wordt bijvoorbeeld nooit uitgelegd in de televisieserie, maar heeft verschillende verklaringen gekregen in andere media. Het BBC-boek uit 2017 Een korte geschiedenis van Time Lords door Steve Tribe schreef het toe aan de Meester die zijn regeneraties in een versneld tempo doorbrandde. Andere verklaringen uit EU-materiaal zijn onder meer een auto tegen een muur rijden, aangevallen worden door een weefselcompressie-eliminator en proberen de regeneratielimiet te overschrijden.
Er is zelfs enige discussie of de Delgado-meester en de vergane meester dezelfde incarnatie zijn, of dat ze gescheiden zijn. Een andere kloof is uitgelegd in een Doctor Who-tijdschrift grappig dat onthulde hoe Delgado's Meester herstelde in een verhaal waarin hij de Twaalfde Dokter ontmoette. Bij het bespreken Doctor who EU-materiaal, het is onmogelijk om niet te beginnen met de audiodrama's gemaakt door Big Finish Productions, die de afgelopen 20 jaar verhalen heeft verteld met de dokter en de meester.
Big Finish creëerde verschillende originele Masters, zoals de Master als jonge man, gespeeld door Milo Parker in 'Masterful' (2021). Een andere vroeg bekende incarnatie voor volwassenen, bekend als de Inventor Master, werd gespeeld door James Dreyfus. De audio-avonturen introduceerden ook een andere originele Master in Alex Macqueen die de Reborn Master speelde. Deze Master was na de Bruce-incarnatie van Eric Roberts. De Reborn Master vocht ook bij vele gelegenheden tegen de Doctor, en vocht zelfs tegen zichzelf, met het audiodrama 'The Two Masters' met Geoffrey Beavers als zijn Master. Dit specifieke verhaal onthulde dat de Decayed Master een aparte incarnatie was van die van Delgado en dat hij niet altijd in verval was. In plaats daarvan kwam zijn verval als gevolg van zijn interactie met de Reborn Master.
d&d 5e eed van wraak
De EU-verhalen van de master kunnen ten goede komen aan toekomstige Doctor Who TV-verhalen
Big Finish heeft ook de levens van bestaande Masters verkend, waaronder de eerder genoemde Decayed Master. De Bruce Master is afgebeeld terwijl hij ontsnapt uit het Eye of Harmony, en andere verhalen over de Saxon Master en Missy hebben mogelijk verklaard waarom ze gemeen werd na haar verlossing. In het laatste geval zou de Lumiat gespeeld door Gina McKee de volgende incarnatie zijn na Missy. Na haar verlossing wilde ze de daden van haar voorgangers ongedaan maken. De hernieuwde heldhaftigheid van de Lumiat was echter van korte duur, aangezien Missy haar vermoordde in een vlaag van woede over de verandering van hart van haar toekomstige zelf. Deze versie van Missy herstelde zich tot Dhawan's Master .
Een andere Master die heeft geprofiteerd van de uitbreiding van hun tijdperk is die van Derek Jacobi's (nu bekend als de War Master), die speelde in negen Big Finish-boxsets. De oorsprong van de War Master is echter nog steeds enigszins verward vanwege Titan Comics Elfde dokter serie, met een kinderversie van de Master die vecht in de Tijdoorlog. Deze kinderversie moet niet worden aangezien voor de jongere Master gespeeld door Milo Parker, maar is in plaats daarvan een afzonderlijke regeneratie waarin de Master simpelweg in een kind veranderde. Het kind War Master regenereert in de oude War Master.
De canoniciteit van deze obscure versies van de Master, evenals al het EU-materiaal, is vaak onderwerp van discussie, gezien de vele tegenstrijdigheden in romans, Big Finish en de televisieserie zelf. Big Finish heeft echter zijn best gedaan om vast te houden aan de gevestigde canon, met zijn audiodrama's die vaak hiaten opvullen en uitleg geven waar de serie dat niet heeft gedaan. Het is daarom geen verrassing dat sommige van de Big Finish-verhalen door de jaren heen hun weg naar de mainstream hebben gevonden Doctor who canon, eerst in 'The Night of the Doctor' en meer recentelijk in 'The Power of the Doctor.' Zelfs de 60th Anniversary specials bevestigde de eerste tv-optreden van Beep the Meep , een personage geboren op de pagina's van Doctor Who-tijdschrift . Gezien dit is het heel goed mogelijk dat de meer obscure versies van de Master hun weg vinden naar de reguliere canon, vooral degenen die belangrijke hiaten in de tijdlijn van de Master opvullen.
