Jango Fett had de aanval op het grootste probleem van de klonen kunnen oplossen

De Eerste Slag om Geonosis was een matig einde voor Star Wars ' tweede prequelfilm, vooral met de behandeling van Jango Fett. Star Wars schurken hebben een lange geschiedenis als de grootste personages van de franchise. Vooral Darth Vader verscheen in zes epische films die de val van zijn duistere kant en de verlossing van zijn lichte kant in kaart brachten. Deze focus op verhaalopbouw is gemaakt Vader's laatste duel met Luke Skywalker nog beter, gezien hun gecompliceerde familierelatie. Het verhaal van Jango Fett uit de prequels ontbeerde echter een vergelijkbaar bevredigende conclusie.

Star Wars: Episode II – Aanval van de klonen was de tweede film in de prequel-trilogie en concentreerde zich op het begin van de Clone Wars. De Jedi Order onthulde het bestaan ​​van een enorm kloonleger van de Republiek en een gevaarlijke separatistische beweging. De separatisten, onder leiding van graaf Dooku, namen twee Jedi en een senator van de Republiek gevangen voor executie. Toch verzamelde de Jedi Order hun kloonsoldaten naar de planeet Geonosis om Dooku tegen te houden. Hoewel de daaropvolgende strijd visueel spectaculair was, ontbrak de verhalende diepgang verrassend.

De finale van aflevering II was de zwakste van de prequel-trilogie

Disney's Star Wars is controversieel, maar één aflevering van de rebellen is het beste verhaal van het tijdperk

Aanval van de klonen ' epische conclusie leed onder een gebrek aan echt gevaar. Het hoogtepunt van de film was de Jedi Order en de klonen van de Republiek strijd tegen het droidleger van graaf Dooku op Geonosis. Tijdens het gevecht probeerden Jedi Obi-Wan Kenobi en Anakin Skywalker Dooku gevangen te nemen voor zijn misdaden tegen de Republiek. Dooku versloeg hen echter in lichtzwaardgevechten en ontsnapte van de planeet.

spaten munchner hel

Hoewel Dooku's overwinning vanuit een tijdlijnperspectief belangrijk was en ervoor zorgde dat de Clone Wars formeel konden beginnen, Aflevering II Toch bleef de finale weinig spannend. Het eindigende lichtzwaardduel van Aanval van de klonen was lang niet zo meeslepend als de climaxen van de andere prequelfilms.

In Star Wars: Afleveringen I En III vochten de Jedi-helden dapper om respectievelijk Naboo te redden en de val van de Republiek te voorkomen. Hele beschavingen stonden voor een dreigende dood als Obi-Wan Darth Maul of Anakin niet kon verslaan. Toch stond er niets echt kwetsbaars op het spel Aflevering II om de uitkomst van zijn laatste duel intrigerend te maken. Zelfs als de graaf het duel zou verliezen, zouden de Sith waarschijnlijk een ander boegbeeld hebben gevonden om de Clone Wars uit te lokken.

Bovendien waren de Jedi slechts een gezochte crimineel aan het arresteren, en Geonosis liep nauwelijks direct gevaar als ze daar niet in slaagden. Aflevering II 's ernstige gebrek aan inzet heeft effectief alle dramatische spanning uit de finale weggenomen.

De dood van Jango Fett heeft één cruciale Jedi over het hoofd gezien

Hoe het rijk de tweede Death Star zo snel bouwde

De verhalende rol van Jango Fett in de Aflevering II De finale demonstreerde het grootste vertelprobleem van de film. De angstaanjagende Mandaloriaanse premiejager was een sleutelelement in het plan van graaf Dooku, aangezien hij diende als genetisch sjabloon voor het kloonleger. Jango beschermde ook Dooku en vocht tegen de Jedi tijdens de Eerste Slag om Geonosis. Maar zelfs Jango's dodelijke blastervaardigheden hadden hun grenzen. De Jedi Mace Windu gebruikte zijn lichtzwaard om Jango behendig te onthoofden en de premiejager voor eens en voor altijd te doden.

Dit brute einde voor Jango was vreemd aangezien hij en Mace in de rest van de film nauwelijks interactie hadden. De dood van Jango Fett door Mace's handen belichaamde het hoofdprobleem Aflevering II 's climax-einde - dat de personages en de verhalende beats chaotisch van elkaar waren losgekoppeld. Mace was gewoon een andere Jedi voor de premiejager, maar toch was hij de Jedi die werd uitgekozen om Jango's verhaal te beëindigen. Als gevolg hiervan voelde de dood van de Mandalorian willekeurig en narratief onbevredigend.

Obi-Wan zou een overtuigendere keuze zijn geweest als Jango's moordenaar, omdat de twee personages al meerdere keren hadden gevochten vóór de Geonosis-strijd. In plaats daarvan maakte de plot Dooku - een personage dat Obi-Wan nauwelijks kende - tot de tegenstander van Obi-Wan, zonder rekening te houden met de Jango-rivaliteit. Aanval van de klonen De actiezware climax had moeite om meeslepend te zijn, omdat er geen rekening werd gehouden met de geschiedenis en de sterke dynamiek tussen de personages.

Aanval van de finale van de Clones had de verhaallijn van Jango Fett moeten respecteren

Graaf Dooku was nooit een Sith en hij probeerde Obi-Wan twee keer te redden

Aflevering II Het einde van het verhaal had verholpen kunnen worden door Jango een passender sterfscène te geven en Obi-Wan de genadeslag te laten geven. Een grotere nadruk op het conflict tussen Obi-Wan en Jango zou een betere vervanging voor de flat zijn geweest dynamiek tussen Obi-Wan en Dooku . Bovendien negeerde de plot een mogelijkheid om verhalen te vertellen om de wederzijdse haat van Dooku en Anakin voor elkaar opnieuw te bekijken. De graaf symboliseerde een leven van ongeketende vrijheid dat bestond buiten de Jedi-orde – een leven dat Anakin met Padme wilde ervaren.

Dooku had die verleiding van de duistere kant tegen Anakin gemakkelijk kunnen bewapenen tijdens hun Geonosis-duel. Toch zou deze verhalende aanpassing aan het laatste gevecht alleen mogelijk zijn geweest als de film de schittering van de originele Jango-verhaallijn zou respecteren. De vete tussen de premiejager en Obi-Wan was misschien wel het meest opwindende verhaal ooit Aanval van de klonen . De door regen doordrenkte één-op-één-vechtpartij van Obi-Wan en Jango op Kamino was een werkelijk iconische actiescène voor Star Wars en liet zien waarom Jango de dodelijkste premiejager van de Melkweg was.

Hun jacht ging door in de ruimte toen ze betrokken raakten bij een luchtgevecht op een ruimteschip boven Geonosis. Jango probeerde asteroïden, seismische ladingen en raketten te gebruiken om het schip van Obi-Wan te vernietigen. Maar de Jedi veinsden op slimme wijze de explosie van zijn schip en volgden Jango Fett naar Geonosis. De scènes lieten perfect de sluwheid en pure vasthoudendheid van deze twee bekwame strijders zien. Een derde gevecht aan de oppervlakte van Geonosis zelf had hun vete misschien tot een behoorlijk episch einde kunnen brengen, terwijl ook Dooku's rol in het einde indirect werd verbeterd.

Obi-Wan en Jango hadden een boeiende dynamiek

Star Wars-fans hebben waarschijnlijk gelijk over het grootste mysterie van de Mandalorian

Jango Fett hielp mee de weg vrij te maken Star Wars ' grootste detectiveverhaal. Terwijl de Mandaloriaanse premiejager ongelooflijke actiescènes had Aanval van de klonen , slaagden die gevechten vooral als het hoogtepunt van het overkoepelende mysterie. Aflevering II betrof een mysterieuze reeks van moordaanslagen op Padmé Amidala . Obi-Wan had de verantwoordelijkheid om de bron van de dodelijke aanvallen te onderzoeken en hoe Jango in de cryptische vergelijking terechtkwam.

De verhaallijn van Jango was ongelooflijk boeiend vanwege de hoeveelheid inspiratie die hij uit detectivefilms haalde. Het verhaal van de Star Wars franchise heeft altijd uitgeblonken in zijn vermogen om verhalende elementen uit andere fictiegenres te halen die niet inherent sci-fi zijn. De Mandaloriaan zichzelf beroemd gemodelleerd naar cowboywesterns, en Andor heeft de spionagethriller getransplanteerd naar de Star Wars universum. Aanval van de klonen was eveneens gewaagd toen het Obi-Wan en Jango Fett gebruikte om een ​​galactisch misdaadmysterie op te bouwen.

Obi-Wan was een idealistische detective die Jedi-bibliotheken en een ouderwets restaurant doorzocht op zoek naar informatie en een samenzwering over een geheim kloonleger ontdekte. Omgekeerd was Jango een koelhartige moordenaar die loog over zijn ware beroep en de achtervolging van Obi-Wan ontweek. Hun rivaliteit die daaruit voortvloeide was overtuigend omdat de film hen afbeeldde als tegenstanders in een klassiek misdaadmysterieverhaal. Het kat-en-muisspel van Obi-Wan en Jango werd Aflevering II 's meest aangrijpende verhaallijn en gedemonstreerd Star Wars 'flexibiliteit bij het aanpassen van verschillende genres.

Aflevering II 's verhaal blonk uit toen het zowel het belang van Jango Fett als de sterke detective-mysteriethema's omarmde. Toch viel de spanning van de Geonosis-strijd weg toen de film de turbulente geschiedenis van de Mandalorian met de Jedi negeerde. Aanval van de klonen het chaotische einde had kunnen worden verbeterd als het Jango en Obi-Wan het laatste duel had gegeven dat ze verdienden.

Star Wars: Episode II - Aanval van de klonen

Tien jaar na de eerste ontmoeting deelt Anakin Skywalker een verboden romance met Padmé Amidala, terwijl Obi-Wan Kenobi een geheim kloonleger ontdekt, gemaakt voor de Jedi.

Datum van publicatie

16 mei 2002

Regisseur

George Lucas

Vorm

Ewan McGregor, Natalie Portman, Hayden Christensen, Christopher Lee, Samuel L. Jackson, Frank Oz

Looptijd

2 uur 22 minuten

Hoofdgenre

Sciencefiction

Schrijvers

George Lucas, Jonathan Hales

Studio

20th Century Fox

Productiebedrijf

Lucasfilm, Recce & Production Services, Mestiere Cinema