Shelob, J.R.R. Tolkien's show-stoppende monster van The Lord of the Rings: The Two Towers roman , heeft generaties lezers in arachnofoben veranderd. De gigantische spin woonde bovenaan de trap naar Cirith Ungol en verslond iedereen die haar pad kruiste. Peter Jackson bracht haar tot leven in zijn verfilming van In de ban van de Ring , maar voor pacingdoeleinden verplaatste hij de ontmoeting naar De terugkomst van de koning . Hoe dan ook, Jackson herinnerde een hele nieuwe generatie eraan waarom gigantische spinnen angstaanjagend zijn. Alleen is Shelob misschien helemaal geen spin.
Ze heeft inderdaad een spinachtige vorm, met het vermogen om webben te spinnen om prooien te vangen en te verlammen, zodat ze er langzaam van kan eten. Maar onder die oppervlakkige attributen is ze dichter bij de Balrog dan bij een van de meer alledaagse monsters van Midden-aarde, en haar oorsprong gaat terug tot de Eerste Era.
ballastpunt taart perzik kolsch
Volgens Tolkien was Shelob het kind van Ungoliant, een geest van duisternis die de vorm aannam van een gigantische spin en zich verbond met de duistere geest Melkor in zijn conflict met de elfen. Haar afkomst was onzeker, maar ze haatte het licht en voedde zich ermee, wat haar een natuurlijke partner voor Melkor maakte. Hun partnerschap ontbond uiteindelijk en Ungoliant vluchtte eerder Melkor's Balrogs . In de wildernis fokte ze met gigantische spinnen. Shelob was een van haar nakomelingen.
Tolkien maakte spinnen een veelvoorkomende schurk in zijn verhalen , met name in de hobbit , en de meeste van hen werden beschouwd als de kinderen van Ungoliant. De spinnen van Mirkwood zijn een sterk voorbeeld, hoewel ze vermoedelijk vele malen van hun voorouder zijn verwijderd. De link legde dingen uit zoals hun vermogen om met elkaar te praten en hun haat tegen het licht. Shelob was echter haar directe kind en aantoonbaar krachtiger dan zij. Ze was ook de laatste van de kinderen van Ungoliant die de War of the Ring overleefde.
Ungoliant was een vuile geest. Toen ze spawnde, erfde Shelob veel van die eigenschappen, waardoor ze iets leek op een demon in levende vorm. De twee torens geeft aan dat ze dateert Saurons aankomst in Mordor , die honderden jaren eerder haar huidige hol creëerde. Sauron stond haar toe te blijven omdat ze een uitstekende bewaker was voor de trappen bij Cirith Ungol, maar ze diende niemand anders dan zichzelf, zoals Tolkien het uitdrukte, en ze verslond Saurons orks net zo gemakkelijk als elfen en mannen.
Shelobs sluwheid en lange levensduur spreken tot het bloed van haar moeder, maar het is haar strijd met Sam die echt onthult dat ze meer is dan alleen maar vlees en bloed. Volgens de tekst vervult het licht van de ampul van Galadriel haar met angst terwijl Sam het hanteert en de wonden infecteert die hij al had veroorzaakt met het elfenzwaard Sting. Bovendien geeft de Ring hem een beter gehoor, waardoor hij Shelobs borrelende ellende kan waarnemen. Dat is misschien slechts een incidenteel effect van de Ring, maar het echoot terug naar de taal van de Mirkwood-spinnen en suggereert een sterk verband tussen de twee. De schijn bedriegt in ieder geval duidelijk. Hoe spinachtig Shelob er ook uitziet, haar duistere afkomst had elfenmagie nodig om te stoppen.
