'Marvel vs. Capcom' begon 20 jaar geleden en was een baanbrekende en bestverkochte franchise van vechtspellen. De serie verscheen in de speelhallen en werd aangepast op zeven verschillende videogameplatforms. Spelers konden het opnemen tegen enkele van de meest populaire Marvel-superhelden en superschurken tegen iconische personages uit Capcom-games. Het is vanaf de eerste dag een match made in heaven geweest en dat blijft zo.
GERELATEERD: 15 beste Marvel-videogames aller tijden
In 2016 kondigde Capcom aan dat de achtste game 'Marvel vs. Capcom: Infinite' in 2017 zou uitkomen. Met het toenemen van de spanning voor de release, heeft CBR besloten terug te blikken op de geschiedenis van de legendarische serie. Tenzij je een hardcore gamefan bent, zijn dit 15 dingen die je waarschijnlijk niet wist over de epische vechtgames.
vijftienARCADE SPELLEN
'Marvel vs. Capcom' begon al in 1996, met zijn wortels voornamelijk in arcade-spellen die op munten werken, dus laten we de toon zetten door te praten over de staat van videogames in die tijd. Arcades waren nog steeds sterk, en als je de beste graphics en geluiden wilde, moest je naar de plaatselijke arcade gaan met een zak vol kwartjes. Je moet ook niet vergeten dat het vechtspelgenre pas vijf jaar eerder, in 1991, werd gepopulariseerd door 'Street Fighter II'.
Als je thuis games wilde spelen, dan waren je keuzes toen de Game Boy, de Nintendo 64, de eerste Playstation, de Sega Saturn en het Super Nintendo Entertainment System. Als je echt een buitenstaander was, zou je de Neo Geo of de 3DO kunnen krijgen. Je kon ook games spelen op je Windows-pc, maar dat was een nog slopendere ervaring omdat de meeste games werden uitgebracht op MS-DOS, de voorloper van Windows. Enkele van de grootste releases van dat jaar waren 'Duke Nukem 3D', 'Super Mario 64', 'Diablo' en 'Dead or Alive'.
14DE INSPIRATIE
Voordat de serie 'Marvel vs. Capcom' begon, zette Capcom de toon met twee eerdere vechtgames in het Marvel-universum; 'X-Men: Children of the Atom' en 'Marvel Super Heroes'. 'Children of the Atom' werd in 1994 in arcades uitgebracht, gebaseerd op het crossover-evenement 'Fatal Attractions' in de X-Men-strips uit 1991. De stemacteurs uit de animatieserie 'X-Men' uit de jaren 90 werkten aan het spel , met combo's in de lucht en omgevingen met meerdere niveaus waar personages door de lagere niveaus konden breken.
Capcom bracht zijn Marvel-licentie naar een hoger niveau in de arcadegame 'Marvel Super Heroes' uit 1995, die losjes was gebaseerd op de miniserie 'Infinity Gauntlet' in 1991. Deze game nam helden en schurken mee uit het hele Marvel-universum, niet alleen de X- Mannen. De game had een uniek power-upsysteem voor het verzamelen van Infinity Gems, die de kracht of verdediging zouden vergroten of speciale aanvallen zouden toevoegen, maar het beste moest nog komen.
13X-MEN VS. STRAATVECHTER
De eerste echte 'Marvel vs. Capcom'-game heette niet eens 'Marvel vs. Capcom', maar eerder 'X-Men vs. Street Fighter' in 1996, en debuteerde in de arcades voordat hij later werd geport naar de Sega Saturn en Sony Speel station. 'XvS' was de eerste game die Capcom-personages en Marvel-personages samenbracht, en hoewel ze beperkt waren tot twee specifieke franchises, vormde de game het toneel voor alle 'Marvel vs. Capcom'-games die volgden.
'X-Men vs. Street Fighter' was een mijlpaal, niet alleen vanwege de toevoeging van personages uit de verschillende franchises, maar ook vanwege de gameplay. Het tagteam-systeem dat het kenmerk werd van de 'Marvel vs. Capcom'-serie was in deze game opgenomen. Spelers konden kiezen uit verschillende karakters en tussen hen wisselen tijdens het gevecht van een enkele ronde. Er waren ook de 'Super Jump' en 'Aerial Rage' van 'Children of the Atom' en 'Marvel Super Heroes' voor nodig, en werden de spirituele opvolger van beide.
12TAG TEAM
Verreweg het meest iconische kenmerk van de 'Marvel vs. Capcom'-serie is het tagteam-systeem, dus laten we er meer over vertellen en waar het vandaan komt. Tot 'X-Men vs. Street Fighter' hadden de meeste vechtspellen een standaardsysteem waarbij elke speler (of computergestuurde speler) uit één personage koos en vocht om de beste twee van de drie rondes te winnen. 'X-Men vs. Street Fighter' was anders, waardoor de spelers twee personages konden kiezen en tijdens één ronde konden wisselen.
Het concept van het tagteam kwam eigenlijk uit 1995's 'Street Fighter Alpha: Warriors' Dreams.' In een geheime modus, Dramatic Battle genaamd, bestuurden twee spelers Ryu en Ken die samenwerkten met M. Bison, die door het spel zou worden bestuurd. De reeks is geïnspireerd op het einde van de strijd in 'Street Fighter II: The Animated Movie'. Het team-upconcept inspireerde blijkbaar het hele spel van 'X-Men vs. Street Fighter', en dus was de serie 'Marvel vs. Capcom' van start gegaan.
overwinning brouwen prima pils
elfMARVEL VERSUS CAPCOM
Terwijl 'X-Men vs. Street Fighter' de eerste was die de Capcom- en Marvel-franchises combineerde, zouden de meeste fans de serie in 1998 beginnen met 'Marvel vs. Capcom: Clash of Superheroes'. Het arcadespel breidde de selectie uit tot meer dan alleen Street Fighter en de X-Men, waardoor het hele scala van beide licenties mogelijk is. Slechts drie van de personages aan de Capcom-kant kwamen uit 'Street Fighter', de rest uit games als 'Mega Man' en zelfs het meer obscure 'Captain Commando'.
'Marvel vs. Capcom' veranderde ook dingen met de toevoeging van het 'Guest Character'-systeem, dat aan het begin van de wedstrijd willekeurige karakters toewees aan elke speler, die een beperkt aantal keren per ronde tussen hen kon wisselen. Er was ook de 'Variable Cross' of 'Duo Team Attack', waarbij beide personages van de speler tegelijkertijd konden aanvallen. Het geheel bleek een game changer voor Capcom en Marvel, waardoor de franchise echt werd gelanceerd.
10DE MARVEL-LICENTIE
Hoewel 'Marvel vs. Capcom' een echte melkkoe was voor Capcom, ging het niet altijd van een leien dakje. Dat komt door het enige in het spel dat Capcom niet onder controle heeft: het Marvel-gedeelte ervan. De hele serie hangt af van het kunnen gebruiken van personages uit het Marvel-universum, en Capcom is de licentie in de loop der jaren vele malen kwijtgeraakt.
In 2002, na de release van de Playstation- en Xbox-poorten van 'Marvel vs. Capcom 2', verloor Capcom de rechten op het gebruik van Marvel-eigendommen in hun games. Het leek alsof de serie voorbij was tot 2010, toen Capcom de rechten kreeg om 'Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two Worlds' te ontwikkelen. Zodra fans begonnen te feesten, verloor Capcom de rechten weer. Dit keer was het House of Mouse die de franchise afremde, omdat Disney in 2009 Marvel had gekocht en de personages wilde gebruiken voor een eigen 'Disney Infinity'-serie. Gelukkig gaf Disney in 2016 'Infinity' op en verkocht de licentie opnieuw aan Capcom.
9DE BEGINSPELER
Een neveneffect van de populariteit van 'Marvel vs. Capcom' is dat het publiek zich verder heeft verspreid dan liefhebbers van vechtspellen. Sommige mensen hebben het spel opgepikt, niet omdat ze van vechten houden, maar omdat ze van de Hulk of Iron Man houden. Om de aantrekkingskracht van het spel uit te breiden tot mensen die ruzie maken over de grootte van hitboxen, heeft Capcom de besturing in de loop der jaren vriendelijker gemaakt voor casual en nieuwe gamers.
De eerste drie games in de serie hadden de traditionele zes knoppen (lichte, medium en harde stoten, en hetzelfde voor trappen), maar 'Marvel vs. Capcom 2' verminderde het aantal knoppen tot vier (lichte en zware stoten en trappen) met de andere twee gebruikt voor assists. 'Marvel vs. Capcom 3' ging nog verder en introduceerde een eenvoudige modus die de drie primaire knoppen veranderde om basisaanvallen, speciale bewegingen en hypercombo's te activeren. Dat betekende dat een speler de aanvalsknop gewoon keer op keer kon indrukken, en de meer flitsende bewegingen konden gemakkelijk worden uitgevoerd.
8WOLVERINE
De selectie van personages die in de 'Marvel vs. Capcom'-games zijn verschenen, is altijd van game tot game veranderd, maar er is één personage dat van het begin tot het einde in de serie is geweest: Wolverine. Wolverine is een van Marvel's meest populaire personages op de gedrukte pagina's, films, tv-shows en videogames, dus het is misschien niet zo verrassend om te ontdekken dat hij het enige Marvel-personage is dat in elke 'Marvel vs. Capcom'-game heeft gezeten.
In de eerste 'X-Men vs. Street Fighter'-game was het logisch om Wolverine erbij te hebben, aangezien hij lid is van de X-Men en hij een van de felste vechters van het Marvel Universum is. En wie wil er nou niet een woeste spierbal met vlijmscherpe klauwen besturen? Toen de serie veranderde in 'Marvel vs. Capcom', verscheen Wolverine daar ook. 'Marvel vs. Capcom 2' had zelfs een bottenklauwversie. Jammer dat ze hem niet zo onverwoestbaar hebben gemaakt als de stripversie.
7ORIGINELE KARAKTERS
Hoewel de meeste personages in 'Marvel vs. Capcom' uit de strips of eerdere videogames zijn overgenomen, zijn er ook een paar originelen tussengekomen. In de Japanse versie van 'Marvel Super Heroes vs. Street Fighter' ' er was een geheim personage genaamd Norimaro, die er meer was voor komische verlichting dan wat dan ook. Hij is gemaakt en ingesproken door de Japanse komiek Noritake Kinashi, en was een nerdy schooljongen die dingen als heersers en knuffels zou gooien. Hij is vooral bekend om zijn eindscène, waarin hij Chun-Li's slipje steelt. Ernstig.
In 'Marvel vs. Capcom 2: New Age of Heroes' waren er twee originele personages: Amingo en Ruby Heart. Amingo was een humanoïde barrelcactus die andere cactussen kon oproepen voor speciale aanvallen. Ruby Heart was een Franse piraat die magische scheepsgerelateerde voorwerpen gebruikte in de strijd. Beiden maakten cameo's in de achtergrond van 'Marvel vs. Capcom 3', maar keerden nooit terug naar de serie als speelbaar personage of hadden ooit hun eigen games.
6DE HAVENS
Hoewel de arcade-versies bijna universeel werden geprezen, waren de thuisversies van de serie een schot in de roos, afhankelijk van het platform. Het is waarschijnlijk niet echt een verrassing dat het nemen van een game die is gebouwd voor een high-end arcade-systeem en het verkleinen naar een lagere technologie, iets in de vertaling zal verliezen. De Sega Saturn-versie van 'Marvel Super Heroes vs. Street Fighter' werd als een bijna perfecte vertaling beschouwd, maar de Playstation had zo'n laag geheugen dat het tagteam-aspect (dat als het kenmerk van de franchise wordt beschouwd) helemaal moest worden verwijderd.
Hetzelfde gebeurde met 'Marvel vs. Capcom', dat een zeer succesvolle vertaling had naar de Dreamcast, maar de Playstation-versie miste opnieuw het 'tagteam'-element. 'Marvel vs. Capcom 3' had veel meer succes met zijn vertalingen, vooral omdat ze waren ontworpen voor thuisspelsystemen in plaats van arcadeconsoles. Een deel van de beslissing was dat tegen het jaar 2000 arcades veel minder relevant waren geworden voor de game-industrie.
5KONING MAGNETO
Terwijl 'Marvel vs. Capcom' over de hele wereld succesvol was, zorgde 'Marvel vs. Capcom 3' voor veel controverse, vooral in Spanje. In alle games was een van de meest prominente personages de superschurk Magneto. In de downloadbare content genaamd het 'Ancient Warrior'-kostuumpakket, kreeg Magneto een alternatief kostuum gekleed in de koninklijke outfit van de miniserie 'House of M' uit 2005. Het enige probleem is dat de outfit een beetje te bekend leek.
Het bleek dat 'House of M' het uniform van de Spaanse koning Juan Carlos kopieerde, tot aan zijn sjerp en medailles toe. Spanje was daar niet blij mee, en was nog minder blij om te zien dat het uniform zijn weg naar de videogame vond. In feite heeft de Spaanse regering contact opgenomen met de Spaanse game-distributeur van 'Marvel vs. Capcom 3' om de Magneto-skin te verwijderen als een schending van het auteursrecht en 'misbruik' van het beeld van de koning.
4SAM ALEXANDER
Over controverse over de personages gesproken, we moeten ook praten over de problemen veroorzaakt door 'Ultimate Marvel vs. Capcom 3' toen het een alternatieve Nova toevoegde. In 2011 bracht 'Marvel vs. Capcom 3' een DLC uit met een alternatieve versie van Nova. In de volledige game was Nova Richard Rider, die sinds 1976 het originele personage in de strips was. De DLC-versie zag er echter heel anders uit dan niemand eerder had gezien, en dat was omdat het niet de bedoeling was.
Het bleek dat de DLC het kostuum voor Sam Alexander bevatte, het nieuwe personage dat Nova zou worden, maar nog steeds niet officieel in de strips was geïntroduceerd. Capcom had het geweer gesprongen en mocht niet praten over waar het personage vandaan kwam. Alexander maakte zijn eerste verschijning in de 'Marvel Point One' 2011 one-shot zonder echt achtergrondverhaal. Hij kwam pas weer opdagen tot 'Avengers vs. X-Men' #1 in 2012, en kreeg zijn eigen serie in 2013.
3MINDER INNOVATIE
Hoewel de serie een bestseller was en veel lovende kritieken kreeg, was niet iedereen blij met 'Marvel vs. Capcom', vooral de oude fans. De eerste paar games hadden baanbrekende veranderingen in elke release, maar latere delen waren steeds minder revolutionair. Na verloop van tijd begonnen fans kritiek te uiten op het gebrek aan nieuwe inhoud tussen elke versie.
'Marvel vs. Capcom 3: Fate of Two Worlds' werd uitgebracht in 2011, gevolgd door 'Ultimate Marvel vs. Capcom 3' later dat jaar. Terwijl ze nieuwe personages introduceerden, waren sommigen teleurgesteld toen ze hoorden dat er geen nieuwe functies of modi waren in de Ultimate-versie. In 2012 werd 'Marvel vs. Capcom Origins' uitgebracht, wat eigenlijk een high-def heruitgave was van de eerste twee games in de serie, dus sommige fans waren teleurgesteld door de verouderde gameplay en het gebrek aan balans tussen de personages. Daarom zijn er hoge verwachtingen van 'Marvel vs. Capcom: Infinite' om de serie nieuw leven in te blazen.
tweeHET KUNSTBOEK
Een ding dat fans in de hele franchise consequent hebben geprezen, zijn de karakteranimaties van het spel. Ten tijde van de release van de eerste game begonnen vechtgames over te gaan van animatie naar 3D-modellen of zelfs scans van echte mensen en modellen zoals 'Mortal Kombat'. 'Marvel vs. Capcom' voelde als een verademing met zijn gedetailleerde artwork en flitsende beelden. Dat is misschien een van de redenen waarom Capcom in 2012 een officieel artbook uitbracht, 'Marvel vs. Capcom: Official Complete Works'.
In de bijna 200 pagina's van het boek konden fans de originele personageontwerpen vinden voor de 'Marvel vs. Capcom'-games, evenals 'Children of the Atom' en 'The Punisher'. Het boek heeft spelomslagen en promotionele kunst. Het boek had ook nieuwe pin-up art van legendarische artiesten als Akiman en Miho Mori. Het boek was een genot voor fans, dus niemand was verbaasd dat hardcover exemplaren snel uitverkocht waren.
1GROOT IN JAPAN
Een van de redenen waarom Capcom de Marvel-licentie in zijn games begon te gebruiken, was om een groter westers publiek aan te spreken, en ze hebben hun werk gedaan. Fans spelen graag de personages waar ze al tientallen jaren over lezen. Aan de andere kant zijn de Marvel-spellen om precies de tegenovergestelde reden populair in Japan. Zie je, voor de meeste Japanse spelers hebben de 'Marvel vs. Capcom'-games hen voor het eerst kennis laten maken met Marvel-personages.
Marvel-strips zijn nooit echt populair geweest in Japan, waar anime en manga de populairste genres zijn. Marvel heeft jarenlang geworsteld om door te breken op de markt, te beginnen met een Japanse 'Spider-Man'-titel in 1970, getekend en geschreven door Japanse makers. Het deed het niet goed. In 1978 was er in een berucht Japans tv-programma een lossere vertaling van Spider-Man met gigantische robots en monsters. In 1995 bracht het spel 'Marvel Super Heroes' Captain America, Juggernaut en Wolverine voor het eerst op grote schaal naar het grote Japanse publiek.
zet soortelijk gewicht om in plato
Wat vond je van 'Marvel vs. Capcom?' Ben je enthousiast over het nieuwe spel? Laat het ons weten in de reacties!
