Beeldstrips presenteert De afwijkende nummer 1 , een horrorverhaal met kerstthema om de feestdagen te beginnen. Geschreven door de veelgeprezen schrijver en winnaar van de Eisner Award James Tynion IV , illustratie en kleuren door Joshua Hixson van Shanghai rood , En Wij rijden Titanen , met brieven van Hassan Otsmane-Elhaou. Zelfverklaard 'A Christmas Story', De afwijkende is gepland voor negen nummers volgens een maandelijks releaseschema, waarin een vijftig jaar oude gesloten moordzaak centraal staat.
CBR-VIDEO VAN DE DAG SCROLL OM DOOR TE GAAN MET INHOUD
De afwijkende nummer 1 opent in het hedendaagse Chicago, waar stripboekenschrijver Michael kerstinkopen doet met zijn partner Derek, zonder zijn eigen diepe gevoel van malaise te kunnen plaatsen. Vijftig jaar eerder werd in Milwaukee een lijk gevonden in een winkelcentrum. Het pad leidt naar een landelijke schuur, waar nog een groep slachtoffers wordt gevonden, maar de moordenaar ontsnapt. Tegenwoordig interviewt Michael de man die beschuldigd wordt van de moorden, maar elders, in Chicago, komen demonen uit het verleden weer naar boven.
De afwijkende nummer 1 is een krachtig en onversaagd boek dat schokt met de botte kracht van zijn horror, zowel visueel als psychologisch. Tynion's schrijven is zinspelend en compact, gebarend naar verschrikkingen die net onder de oppervlakte van zijn plot liggen en naar personages met nuance die een belangrijke voorafschaduwing vormt voor het verdere verhaal en een uiteenzetting opbouwt. De karakters van De afwijkende nummer 1 zijn fascinerend complex, allemaal met substantiële tekortkomingen en beperkte perspectieven waardoor ze onmiddellijk en brutaal realistisch aanvoelen. De dialoog is wrang en strak en doet niets af aan de inhoud of uitvoering ervan. De achterste helft van de strip wordt gedomineerd door Michaels gesprek met de vermeende Christmas Killer, dat verbluffend scripted en tempo heeft, waarbij de naturalistische woordenschat en zinswendingen het hele gesprek een verbijsterend gevoel van realiteit geven. Het roept ook een strakke meditatie op over de verbanden tussen mannelijke seksualiteit en moord.
Vanaf het begin, De afwijkende nummer 1 is fundamenteel en onlosmakelijk een horrorstrip over homoseksualiteit. Het is totaal niet bang om culturele en persoonlijke verhalen rond homoseksualiteit en de seriemoordenaar als een polymorfe figuur van afwijkend gedrag en isolatie te ondervragen, inclusief het eerst leren over queerness door de lens van nominaal homoseksuele seriemoordenaars. De structuur van de strip is uitstekend, waarbij hij van heden naar verleden en weer terug beweegt om een gestructureerde wereld op te bouwen die breed en authentiek aanvoelt en bewoond wordt door de personages. Het bouwt ook geleidelijk aan zijn verhaal op met een briljant omslachtig tempo, waardoor het verhaal op zijn plaats valt op een manier die verdiend aanvoelt en de spanning geleidelijk toeneemt, waardoor de bloedstollende climax van de conclusie een ongelooflijke impact en grenzeloze intriges voor het volgende nummer krijgt.
Hixsons illustratie in De afwijkende nummer 1 is volkomen en onmogelijk mooi, een beklijvende impressionistische stijl met een boeiende intensiteit en een diepgaand begrip van de menselijke vorm en emoties. Hixson werkt met zware, gestileerde inkten die meer op penseelstreken lijken, waardoor de strip een uitgesproken vintage toon krijgt die past bij de brede tijdschaal waarin het verhaal zich afspeelt en de strip een verfijnd kunstenaarschap krijgt dat onder al het angstaanjagende onderwerp doorloopt. Deze schijnbare tegenstelling tussen het zeldzame karakter van de illustratie en de verschrikkingen die erin worden afgebeeld versterkt beide alleen maar, waarbij de een de ander in scherp reliëf brengt. De zwaarte van de inkten maakt ook een verbluffend gebruik van schaduwen en negatieve ruimte mogelijk, zowel als atmosferische visuele flair als als symbolische ontwikkeling van de interne werelden van de personages.
Hixson heeft een geweldig gevoel van empathie voor al zijn figuren, waardoor ze allemaal een actieve, vitale kwaliteit krijgen waardoor ze zich geanimeerd en rijp van emoties voelen, ondanks dat ze in een beslist niet-naturalistische stijl vervallen. Dit gaat verder met de gruwelijke moordtableaus die op de pagina's van De afwijkende nummer 1 , die diepgeworteld en goed samengesteld zijn, en altijd in staat zijn om een beetje extra ongemak te veroorzaken met hun ingewikkelde details. Dit geldt ook voor de dubbele pagina, prachtig indrukwekkend en huiveringwekkend griezelig.
De kleuren van De afwijkende nummer 1 zijn rijk en goed geselecteerd, waarbij Hixson blijk geeft van een prachtig begrip van contrast en complement dat zijn kunst naar een hoger niveau tilt en grote decorstukken zoals de skyline van Chicago de maximale impact geeft die ze verdienen. De strip is gevuld met opmerkelijk mooie afbeeldingen van licht, waarbij hun helderheid en kleur vaak in de duisternis terechtkomen, die Hixson met een lieflijke en gedempte zachtheid vastlegt. Kleuren worden af en toe op niet-naturalistische wijze gebruikt om de nadruk te leggen, waardoor de angst echt uit specifieke reeksen wordt gehaald, of als wasmiddel gebruikt om een bepaalde toon te zetten. Het lange interview tussen Michael en Randall is volledig verlicht met geelgroen, wat het een bijzonder akelige sfeer geeft, waardoor een vleugje ziekelijk en ondergronds wordt toegevoegd aan de toch al misselijkmakend ongemakkelijke scène.
De brieven van Otsmane-Elhaou zijn overal geweldig De afwijkende nummer 1 , met een scherp, bijna afgekapt effect dat overloopt in de dialoog, waardoor deze gespannener en gespannener aanvoelt dan anders het geval zou zijn. Het gebruik van aanmoediging en cursivering is geweldig, waardoor dialogen worden gevormd tot spraakpatronen en natuurlijke nadrukritmes. De gebruikte geluidseffecten zijn ook ongelooflijk indrukwekkend en slagen erin onmogelijk griezelig, onomatopee en visueel fascinerend te zijn.
De afwijkende nummer 1 is een intens mooi boek vol verontrustende en afschuwelijke onderwerpen, waarbij de dichotomie tussen vorm en inhoud uit beide een enorme diepgang put. Een ongelooflijk belangrijk en actueel boek in termen van het ontrafelen van diepe en stinkende culturele wonden met betrekking tot mannen, seksualiteit en gewelddadige misdaad op een manier die eindelijk het trauma van hele generaties queer mensen aanpakt. De afwijkende nummer 1 zet een verbazingwekkend mysterie op, bevolkt door complexe en interessante personages, en heeft duidelijk de creatieve drive en het vermogen om het verhaal voortdurend naar nieuwe hoogten te tillen.
