Sinds zijn debuut in 2014, Over de tuinmuur heeft een sterke aanhang gekregen, vooral vanwege zijn geestige maar macabere stijl en positie als een herfstig kijknietje . Gemaakt door Patrick McHale, de serie vertelt het verhaal van Wirt (Elijah Wood) en zijn jongere halfbroer, Greg (Collin Dean), terwijl ze reizen door verraderlijke bossen genaamd The Unknown, in een poging om hun weg terug naar huis te vinden. Hun doel om het bos te overleven, en de krachten die erin liggen, vertonen enorm veel overeenkomsten met een beroemd literair werk: Dante Alighieri's 14e-eeuwse verhaal, De goddelijke komedie, het epische gedicht dat Dante's beruchte reis naar de hel en terug in Hel .
De karakterisering in Over de tuin Wal l biedt vaak belangrijke parallellen met die in Hel . Wirts waardering voor poëzie en zijn focus op zijn gedachten in plaats van op actie is bijna identiek aan Dante's eigenaardigheden, naast hun gedeelde voorliefde voor een meisje. Gregs plaats als Virgil, een bardachtige metgezel voor zijn broer, is duidelijk. Greg vertoont Virgil-achtige moed jegens het Onbekende, ondanks zijn onwetendheid van wat hem te wachten staat (in tegenstelling tot Virgil met veel kennis), waardoor zijn broer verder de diepte in gaat, zoals Virgil deed met Dante. Zelfs Beatrice, de schattige maar pittige aviaire metgezel, heeft tal van gedeelde aspecten met haar literaire tegenhanger. De oorsprong van Beatrice is canoniek geïnspireerd door de Hel karakter, die oorspronkelijk Dante's verloren minnaar is en een gids door Paradisio. Terwijl de interpretatie van Beatrice hen door het onbekende leidt, daarbij verwijzend naar haar doel om eer te bewijzen aan Greg voor het redden van haar, is de bedoeling van de gevleugelde chaperonne in eerste instantie discreet snode.
In de diepten van het onbekende ligt het beest, een duidelijke toespeling op Lucifer. Van zijn bedrieglijke aard tot degenen die hij tegenkomt, tot zijn uiterlijk als een wezen met talloze hoorns en gezichten, hun overeenkomsten zijn onmiskenbaar. Lucifer is in staat om een schaduwachtige aanwezigheid aan te nemen op alle niveaus van de Hel , en naast het gehulde gezicht van het Beest, is hij ook aanwezig in de hele serie in de vorm van de kleine, donkere schildpadden. De behoefte van het Beest om de lantaarn brandend te houden met de Edelwood-bomen (gemaakt van de zielen van verloren reizigers) is vergelijkbaar met de honger van Lucifer om ook zielen te verslinden.
Dante's vrees wordt keer op keer herhaald door parallellen in de serie. Wirt en Greg zijn verdwaald en onzeker over hoe ze daar zijn aangekomen (net als Dante). Als ze aan hun tocht naar huis beginnen, ontmoeten ze een boswachter, die hen waarschuwt dat een beest in het bos de dood van de hoop is, een waarschijnlijke verwijzing naar de beruchte inscriptie boven de poorten van de hel met de tekst Verlaat alle hoop, gij die hier binnenkomt. Een passende waarschuwing, gezien hun gevaarlijke reis die voor hen ligt, waarbij elke aflevering een bepaald niveau van de . nabootst Hel . Wirt en Greg ontmoeten al snel een versie van het Beest, in de vorm van een wolf, net zoals Dante's ontmoeting met een wolvin in de Inferno. Dankzij de hulp van Greg bevrijden ze de hond uit zijn bezit van het Beest en gaan ze de ware diepten van het Onbekende binnen. Hoewel dat misschien meer dan genoeg lijkt om eer te bewijzen aan Alighieri's klassieker, zijn de parallellen met de negen cirkels van de hel veel dieper dan dat.
vuurschedels en geld
Aflevering 2, Eerste cirkel: Limbo
Als de reizigers voor het eerst aankomen in Pottsfield in 'Hoofdstuk 2: Hard Times at the Husken' Bee', zijn ze verrast door de ietwat bizarre aard en rituelen, en hebben ze het gevoel dat er in het algemeen iets niet klopt. Bij aankomst in de schuur vol oogstfeest, een mogelijke allegorie op de zielen die wachten om door Christus uit Limbo te worden 'geoogst' voor redding. Terwijl ze kijken, merkt een van de burgers tegen Wirt op dat hij eruitziet alsof hij iets te vroeg is aangekomen, en dat mensen niet zomaar door Pottsfield komen. Deze uitwisseling is een weerspiegeling van de Limbo-achtige aard van Pottsfield, die gedurende de hele aflevering wordt weerspiegeld in verwijzing naar hoe de meesten niet weggaan als ze eenmaal op bezoek zijn. Hun verstoring van de festiviteiten heeft een prijs, want ze worden veroordeeld tot een paar uur arbeid op het land door Enoch, de gigantische pompoenburgemeester (die later wordt onthuld als een schattige zwarte kat). De aanwezigheid van Henoch heeft een aantal mogelijke betekenissen, hoogstwaarschijnlijk een knipoog naar koning Minos, de rechter van de onderwereld die zielen veroordeelt tot de verschillende niveaus van de hel, gezien overeenkomsten in dialoog en de slangachtige beelden van Henochs streamers.
Moosehead bier recensie
Terwijl ze onvermoeibaar doorwerken, overweegt Wirt om in Pottsfield te blijven, klagend over de simplistische aantrekkingskracht, een verleiding die degenen die Limbo tegenkomen, geconfronteerd worden in de wetenschap dat de rust van eenzaamheid misschien aantrekkelijker is dan het gevaar dat onvermijdelijk in het verschiet ligt in Hel . Uiteindelijk voltooien ze hun taken terwijl de stedelingen doorgaan met hun ritueel van het ontgraven van hun medeskeletten, waardoor een grotere betekenis wordt gegeven aan de naam van de stad, die een verwijzing is naar een soort massagraf voor de verarmden.
Aflevering 3, Tweede cirkel: Lust
In 'Hoofdstuk 3: Schooltown Follies' ontdekt de groep een schoolgebouw vol dieren. De onderwijzeres, Miss Langtree, is geobsedeerd door haar verloren liefde, Jimmy Brown. Ze brengt haar verdriet door middel van zang over op haar klas en de reizigers, gefixeerd op haar verlangen in plaats van haar leerlingen te onderwijzen. Deze obsessie leidt Langtree genoeg af, waar ze haar andere prioriteiten en verantwoordelijkheden uit het oog blijft verliezen, iets waar haar vader aan moet blijven werken om de school overeind te houden.Uiteindelijk zijn Langtree en Brown eindelijk herenigd (na een vreselijke drie dagen uit elkaar), in staat om hun liefde te vieren tijdens het benefietconcert dat de verwaarloosde school van Langtree onvermijdelijk van de sluiting redt.
Aflevering 4, Derde Cirkel: Gulzigheid
Net als in de derde cirkel van de hel regent het constant in de vierde aflevering van Over de tuinmuur . De taverne zelf is gulzig van aard, vaak voorgesteld als een plaats van losbandigheid en verwennerij. Wirt probeert het gebouw binnen te gaan, maar wordt eerst geblokkeerd door een grote herdershond, een mogelijke knipoog naar de driekoppige hond die bekend staat als Cerberus die in dit niveau wordt gevonden. Whie Wirt is bezig met het krijgen van aanwijzingen van de stedelingen, Greg wordt voortdurend gezien om eten naar hun tafel te brengen, maar niemand in hun gezelschap neemt ooit een hap. Elke kroegbaas glundert over hun levensonderhoud, wat kan worden geïnterpreteerd als een vorm van opschepperige vraatzucht. De groep interpreteert de bedoelingen van Wirt met het vinden van Adelaide verkeerd, waardoor hun pogingen enigszins ontsporen om de gewenste richting te krijgen. Uiteindelijk vertrekken ze uit de herberg en stelen Fred het pratende paard, en redden ze een bewusteloze Beatrice in de buurt van de Woodsman, wat hun geloof in zijn kwade bedoelingen verder aanwakkert.
Aflevering 5, Vierde cirkel: hebzucht
Wirt en Greg stuiten op een luxueus landhuis in 'Hoofdstuk 5: Mad Love' en doen zich voor als de neefjes van de rijke Quincy Endicott, een theebaron die alleen leeft in zijn paranoïde excentriciteit. Hun doel is om hopelijk twee cent van de seniele man te krijgen, zodat ze met de veerboot de rivier kunnen oversteken. Dit is een duidelijke verwijzing naar Charon uit de mythologie, de veerman die pas overleden zielen vervoert over de rivier de Styx, de scheidingslijn tussen de rijken van de levenden en de doden. Endicott maakt duidelijk dat zijn motief gedurende zijn hele leven is geweest om rijkdom te verwerven en ermee te pronken in zijn luxueuze, steeds groter wordende herenhuis. Hilarisch genoeg is zijn landhuis zo belachelijk groot dat hij pas aan het einde van de aflevering beseft dat de spookachtige vrouw op wie hij verliefd is geworden in feite zijn buurvrouw en rivaal van de thee-industrie is, wiens weelderige eigendom de ruimte deelt met Enticott's, veel voor beiden. hun onwetendheid. Later in de miniserie wordt onthuld dat Endicott een geest was, terwijl Wirt zich achter zijn grafsteen verstopt terwijl hij Sara en de anderen probeert te ontwijken.
graanband blauw
Aflevering 6, Vijfde cirkel: woede en de stad Dis
Terwijl de reizigers de veerboot halen om de rivier over te steken in aflevering 6, worden ze gedwongen om binnen te sluipen nadat Greg de munten in de vorige aflevering in de fontein heeft gegooid. Echter, in de Hel , hoeven zijn leidingen ook niet te betalen om de rivier over te steken. De veerboot is gevuld met weldoende kikkers, voor wie Wirt en Greg uiteindelijk muziek spelen. Woede is aanwezig wanneer de politiekikkers de reizigers proberen te vangen, evenals de verstoringen die optreden tijdens de achtervolgingen. Wirt spreekt ook boos zijn frustratie met Beatrice aan. Als in Hel , ligt de focus van dit niveau op zielen die zich ellendig wentelen in de modder van de rivier de Styx, net zoals de kikkers doen tegen het einde, in een meer vreugdevolle mate.
Tegen het laatste deel van de aflevering keert Beatrice terug naar Adelaide, onverwacht gevolgd door Wirt en Greg. Het huis van Adelaide, met zijn touwtjes en scharen, is een vrij flagrante hommage aan de Moirai, ook bekend als Fates, aan de poorten van de stad Dis. Het lot beslist ironisch genoeg over de toekomst van zielen, afgebeeld met draad en schaar. Gelukkig kunnen Wirt en Greg ontsnappen aan Adelaide's gevangenneming en hun reis voortzetten.
Aflevering 7, Zesde Cirkel: Ketterij
Hel Het niveau van ketterij heeft een significant verband met de veroordeling van hekserij, waarbij zielen worden veroordeeld om voortdurend levend te worden verbrand. Beide elementen zijn overal zichtbaar Over de tuinmuur zevende aflevering, met zowel Lorna als Auntie Whispers die overeenkomsten delen met een puriteinse esthetiek binnen de heksenprocessen van Salem. Aspecten van hun huishouden wijzen op een soort oefening, waaronder de ketel gevuld met schildpadden.
Aflevering 8, Zevende cirkel: geweld
In aflevering 8 drijven Wirt en Greg op een andere rivier van kokend bloed waarin zielen moeten zwemmen, waarschijnlijk een parallel met Hel 's Phlegethon. Bij het bereiken van de kust ontmoeten ze een ander bos van verwrongen Edelwood-bomen, waarvan kijkers leren dat ze van mensen zijn gemaakt. Dit is een flagrante verwijzing naar het woud van zelfmoorden in de zevende cirkel van Hel , waar de zielen bomen worden voor harpijen om in te nestelen. Wirt raakt uiteindelijk gevangen in een boom terwijl hij de hoop opgeeft, net zoals de zielen die in deze cirkel werden getransformeerd. Geweld komt ook veel voor in Gregs droomlandschap, waar hij in oorlog is met de noordenwind.
Aflevering 9, Achtste cirkel: fraude
De pogingen van Wirt om iemand te lijken die hij niet is, zijn het bewijs van zijn frauduleuze gedrag. Hij probeert niet alleen een façade op te zetten voor Sara, maar het is ook gebleken dat alle aanwezigen in zekere zin een bedrieger zijn met hun Halloween-kostuums. Dieven worden ook naar dit niveau van de Hel, een parallel met Gregs daad van het stelen van een steen van mevrouw Daniel. Het lot van zielen in deze cirkel wordt in een put van duisternis geworpen, of in zekere zin, het onbekende. Niet alleen vallen Wirt en Greg van de spoorbaan naar beneden, maar Wirt geeft zelfs een voorbode van de gebeurtenissen van de nacht door zichzelf op te lichten over het naderen van Sara en 'in het onbekende' gaan.
Aflevering 10, Negende cirkel: verraad
Zoals de diepste cirkel van Hel , is het grootste deel van Episode 10 bevroren en koud, met een overweldigende wind die het de reizigers moeilijk maakt om het Beest te naderen. Zielen in dit level zitten vanaf hun nek onder het ijs vast en kunnen niet bewegen, en het lot van Greg weerspiegelt dit. Het bedrog van het Beest in de hele serie lijkt veel op het bedrog van Lucifer, waarbij de mensen onderweg worden misleid om hen te overtuigen zijn geest te voeden om hem in leven te houden. Wirt confronteert uiteindelijk het Beest op een bevroren meer, net zoals Dante deed. Beide groepen reizigers ontsnappen uiteindelijk aan hun respectievelijke Hel zo , en Wirt en Greg worden gered uit de koude wateren en nieuw leven ingeblazen in de wereld van de levenden. In die zin was het Beest waarschijnlijk een allegorie van Wirt zelf.
Avery Brewing oom Jacob's Stout st
Over the Garden Wall is gemaakt door Patrick McHale en heeft hoofdrollen voor Elijah Wood, Colin Dean, Melanie Lynskey, Christopher Lloyd, John Cleese, Tim Curry, Chris Isaak, Shirley Jones, Thomas Lennon, Jack Jones en Samuel Ramey.
