Gebaseerd op de roman van Kōtarō Isaka Maria Kever , Kogeltrein is een grote, onbezonnen en onstuimige actiefilm die zwaar leunt in een goofy gevoeligheid. Dit doet niets af aan de karakterbeats of de actie en geeft de film juist een solide toonbalans die het des te leuker maakt. Hoewel het misschien niet perfect is, Kogeltrein is een solide actiefilm voor mensen die op zoek zijn naar een goede lach en solide moorden.
Kogeltrein vindt grotendeels plaats in een luxe bullet-trein terwijl deze door Japan snelt van Tokio naar Kyoto. Aan boord springen in opdracht van zijn handler (Sandra Bullock) , de agent die alleen bekend staat als Ladybug (Brad Pitt) is belast met het verzamelen van een koffer vol geld. Dit trekt echter de aandacht van de eigenaren van de koffer, een paar huurmoordenaars bekend als Lemon (Brian Tyree Henry) en Tangerine ( Aaron Taylor-Johnson ). Hun jacht op Ladybird en zijn poging om aan hun greep te ontsnappen, wordt alleen maar bemoeilijkt door de vele andere wildcards die al snel de trein instappen met hun eigen motivaties en missies - waaronder de rouwende vader Yuichi (Andrew Koji), zijn vader die simpelweg bekend staat als de Ouderling (Hiroyuki Sanada), de huurlingen die bekend staan als de Wolf (Bad Bunny) en de Hornet (Zazie Beetz), en de mysterieuze prins (Joey King) - die allemaal verbonden zijn met de mysterieuze misdaadbaas, de Witte Dood (Michael Shannon).
vecht wombat bier combat
De omvang van de cast van de film betekent dat bepaalde personages slechts ondergeschikte rollen in de film spelen voordat ze worden behandeld, terwijl de primaire focus sterk blijft op drie verhaallijnen: Ladybug's pogingen om in leven te blijven, Lemon en Tangerine's jacht op hem, en Yuichi en Prince's onverwachte en ongewenste samenwerking. Elk van deze verhalen werkt samen om het plot in beweging te houden, aangezien de film zwaar leunt in een chaotisch ritme dat profiteert van de hectische cast van personages. Vragen over geluk, toeval en lot zijn diep geworteld in de film, waardoor de daaropvolgende chaos een verbindende doorgang krijgt - en veteraan actieregisseur David Leitch om los te gaan met actiescènes en komische beats die kleine treinwagons veranderen in intense slagvelden en stille auto's in komische routines.
De film is op zijn best wanneer hij deze creatieve elementen de vrije loop laat, met enkele kinetische en strak uitgestippelde vechtpartijen tussen Ladybug, Lemon en Tangerine die in een ritme veranderen van actievol naar intens naar komisch. In feite zouden Lemon and Tangerine - gespeeld met een heel leuk en doorleefd gevoel van kameraadschap door Henry en Taylor-Johnson - kunnen zijn Bullet Train's echt hoogtepunt. Ze krijgen de meest oprechte ontwikkeling door hun gekibbel maar liefdevolle broederlijke band, en ze vormen uiteindelijk een verrassend deel van de emotionele kern van de film. Koji en Sanada krijgen ook een gewichtige plotlijn, die helaas te luchtig wordt behandeld om echt als iets meer dan motivatie te landen. Voor het grootste gedeelte, Kogeltrein jongleert goed met de verschillende bedreigingen en personages, afwisselend dwaze en spannende beat-by-beat.
genesee licht abv
Net zo Kogeltrein gaat echter door, deze toon begint zijn welkom te verslijten, vooral in een CGI-zware derde akte die een deel van het plezier en de spanning verliest die de eerdere delen van de film hadden bepaald. Het is niet zo dat de film slecht wordt -- de cast blijft zich moedig inzetten voor de absurde actie die om hen heen explodeert, maar de beste momenten in Kogeltrein komen als gevolg van het feit dat de gespannen setting wordt gecompenseerd door bizarre personages, niet het hoogtepunt van hun verhaallijnen.
Kogeltrein is, boven alles, een plezier film . Zelfs de meer gewichtloze momenten zitten vol met leuke karakterbeats, en de film probeert zichzelf niet te overanalyseren. In plaats daarvan biedt het ideeën over het vooruitzicht van toeval en lot, niet per se om ze te beantwoorden, maar om ze te gebruiken om een mengelmoes van leuke scènes aan elkaar te rijgen. Kogeltrein weet heel goed wat het is, wanneer je die bijna komische toon moet omarmen en wanneer je de aandacht moet vestigen op de werkelijke emotionele kernen van het verhaal. Enigszins overvol en onpraktisch in zijn totale uitvoering, Kogeltrein is nog steeds een leuke tijd in het theater, een hectische en soms zelfs ontroerende actiefilm waarvan de beste momenten de meer banale sequenties meer dan rechtvaardigen.
Bullet Train debuteert in de bioscoop op 5 augustus.
