De Zag films bevatten een iconische schurk, John Kramer, die ontwerpt dodelijke spelletjes voor zijn slachtoffers die vaak resulteren in hun gruwelijke dood. Maar John zorgt er in ieder geval voor dat zijn vallen overleefbaar zijn - op een paar kleine plotgaten na - ook al is het vaak buitengewoon pijnlijk om aan de vallen te ontsnappen en, zoals hij zegt, kost het geld. Dus terwijl John in feite de schurk is van de... Zag films, zijn zijn leerlingen Amanda Young en Mark Hoffman eigenlijk erger dan hij. John creëert twee monsters terwijl ze onder zijn voogdij zijn. John ziet deze vallen als een kans voor zijn slachtoffers om te veranderen. Daarentegen beschouwen Amanda en Mark ze als eerlijke gevolgen voor de acties van het slachtoffer.
Zowel Mark als Amanda maken John's kenmerkende valstrikken onontkoombaar, ondanks het uitgangspunt dat er in feite een oplossing voor is. Ze zorgen ervoor dat hun slachtoffers falen, maar geven hen altijd de hoop dat ze het zullen overleven. Dit is absoluut sinister en verre van waar John Kramer in geloofde.
John's eerste leerling, Amanda Young, begon als een van zijn slachtoffers. Hij gaf haar de kans om haar leven te veranderen, en ze slaagde erin te ontsnappen aan een van zijn dodelijke valstrikken. Daarna werd ze een leergierige leerling en leerde ze zijn valkuilen en methodologie. Vooral omdat John stervende was aan kanker, wilde hij zijn erfenis aan iemand anders doorgeven om de geest van de vallen levend te houden. Helaas wist hij niet hoe ver Amanda bereid was te gaan om recht te doen aan hun gekozen slachtoffers. In zag II, Amanda deed zich voor als een van Johns slachtoffers onder de anderen, won hun vertrouwen en leidde hen één voor één in de val. Maar nadat John en Amanda besloten om één slachtoffer te laten sterven van de honger in een afgesloten kamer, kreeg Amanda spijt en probeerde ze hem uit genade te vermoorden.
Hoewel dit een gepaste reactie op de situatie lijkt, had John het gevoel dat haar aard en emoties problemen voor zijn experimenten zouden kunnen veroorzaken en hij maakte zich zorgen om haar. Naarmate ze meer en meer tijd samen doorbrachten, werd Amanda emotioneel afhankelijker van John, maar begon te denken dat zijn valstrikken eigenlijk niemand zouden veranderen. Deze twijfel drong door in haar acties, en toen John niet in staat was om zijn eigen vallen uit te voeren vanwege zijn verslechterende fysieke conditie, begon Amanda de vallen te ontwerpen. Echter, ze maakte ze onontkoombaar . Waar John zijn valstrikken zag als een katalysator voor verandering, had Amanda het gevoel dat de slachtoffers nooit zouden veranderen, dus nam ze niet eens de moeite om hen de kans te geven om te overleven. Amanda was meedogenloos.
Johns andere handlanger, Mark Hoffman, was niet beter. Geprikkeld door de vrijlating van de moordenaar van zijn zus, besloot Mark om een... Puzzelval , behalve zonder overlevingskans. John kwam erachter en ontvoerde Mark en zette hem in een val. Deze keer bezocht John het slachtoffer rechtstreeks en stelde hij Mark een ultimatum. Of hij zou zich bij John voegen en helpen met zijn vallen, of John zou het bewijs van Marks misdaad aan de politie vrijgeven. Mark stemde ermee in om bij John in de leer te gaan. Maar net als Amanda vond Mark dat hij gerechtigheid door de valstrikken moest voeren in plaats van de slachtoffers de cruciale offers voor zichzelf te laten brengen. Hij had ook, heel duidelijk, een soort ziek, verdraaid plezier uit het fysiek kwellen van zijn slachtoffers. In feite was Mark degene die Jill Tuck meedogenloos vermoordde, de vrouw van John Kramer.
Dus hoewel John het echte brein achter Jigsaw en de vallen was, waren zijn leerlingen aantoonbaar gemener dan hij. John had een ethiek die in al zijn valkuilen speelde, met het idee dat zijn slachtoffers ervoor kozen hun leven te veranderen. Zijn leerlingen, zowel Amanda als Mark, deelden deze waarde niet met hem. Waar John vond dat het leven waardevol was, gooiden Amanda en Mark het leven van het slachtoffer weg met flagrante minachting. Amanda en Mark brachten John's spel naar een nieuw niveau dat hij zeker niet zou hebben goedgekeurd.
