Vraag het maar aan Star Trek fan wat de slechtste film in de serie is en het antwoord komt meestal neer op een van de twee keuzes: 1989's Star Trek V: The Final Frontier en 2002's Star Trek: Nemesis. Beschimpt door critici, kaskrakers en met weinig verbetering in hun reputatie door de jaren heen, markeerden ze elk een dieptepunt in de geschiedenis van de franchise en kwamen ze bijna aan het einde Star Trek voorgoed, in ieder geval op het grote scherm.
Bepalen welke erger is, is een kwestie van mening, en individuele fans hebben hun eigen redenen om de een niet leuk te vinden boven de ander. Maar hun verschillen, hoewel subtiel, wijzen op een duidelijke winnaar. Zo slecht als Nemesis was, worstelde het met problemen die het niet zelf veroorzaakt had. De laatste grens , aan de andere kant, is misschien vanaf het begin gedoemd te mislukken.
The Final Frontier en Nemesis zijn Star Trek op zijn slechtst
pabst blauw lint bier
Star Trek V: The Final Frontier , geregisseerd door William Shatner, neemt een belachelijk verhaal over het vinden van God in het centrum van het universum, met dank aan de voorheen onbekende broer van Mr. Spock, Sybok. Het bevatte canonbrekende onthullingen als een Vulcan-sekte die emotie omarmde en het berekende verraad van Kirk door trouwe vrienden als Sulu en Uhura. Shatners toondove regie zorgde ervoor dat de in-grappen plat vielen, de actie goedkoop en hoogdravend aanvoelde en de laatste onthulling te zwaar geleend van het einde van De tovenaar van Oz . De effecten waren ook verschrikkelijk, wat verrassend is gezien de sterke standaard die door eerdere Star Trek films.
Nemesis, hoewel minder belachelijk, had ze nog steeds last van wankele ideeën en slechte uitvoering. Leuk vinden Star Trek V , het bevatte canon-schuddende onthullingen waarvan het niet wist wat het ermee aan moest. In dit geval werd de voorheen onbekende Remans plotseling een integraal onderdeel van de Romulan-cultuur. Het bevatte ook Trekkies alleen grappen die geforceerd aanvoelden, evenals een emotionele band tussen de held en zijn tegenstander die nooit waar was. Maar de topper was misschien de dood van Commander Data - het vermeende emotionele crescendo van de film - dat aanvoelde als een goedkope nabootsing van de beroemde dood van Spock in Star Trek II : De toorn van Khan .
Beide films worden ook gezien als bijna-franchisemoordenaars, niet alleen vanwege hun slechte kassacijfers, maar ook vanwege het kruispunt Star Trek bevond zich op het moment dat ze vrijkwamen. Star Trek V kwam uit toen de originele cast aan het vervagen was; De volgende generatie vond zijn tractie, en Star Trek een toekomst overwogen zonder de bemanning waarmee het allemaal begon. Nemesis op dezelfde manier aangekomen als De volgende generatie bemanning ging verder en arriveerde te midden van de creatieve worstelingen van Star Trek: Enterprise . De combinatie van het falen en Enterprise's end liet een gat van vijf jaar achter in de franchise, die pas eindigde met de introductie van de Kelvin-tijdlijn in 2009.
drakenmelk recensie
Star Trek: Nemesis heeft meer positieve eigenschappen
En toch, als ze naast elkaar worden bekeken, zijn de problemen van Nemesis weerspiegelde de franchise zelf meer dan Star Trek V deed en bood positieve eigenschappen die de eerdere film ontbrak. Patrick Stewart, bijvoorbeeld, gaf zoals altijd een solide uitvoering, net als een toen nog weinig bekende Tom Hardy, die de schurk van de film speelde. De visuele effecten waren ook geweldig en de cast leek te genieten, ook al was het publiek dat niet. Star Trek V , aan de andere kant, verwende Shatner veel te veel en liet sterke ondersteunende artiesten zoals David Warner niets te doen.
De twee producties spreken ook boekdelen over elk streven, en opnieuw komt de vergelijking niet ten goede Star Trek V. Nemesis kwam aan het einde van een lange reeks succesvolle films en tv-shows die zagen De volgende generatie bemanning voorop. Het debuteerde ook vier jaar later Star Trek: Opstand , een film die werd gezien als een beetje beter dan deze twee, maar nog steeds als pro forma beschouwd en verre van de franchise op zijn best. Onderneming had het moeilijk, en met drie andere succesvolle series erachter, had de hele franchise het gevoel dat het een adempauze nodig had -- Nemesis weerspiegelde dat collectieve gewicht.
Star Trek V aangekomen op wat een creatief hoogtepunt van de franchise had moeten zijn. Terwijl de oorspronkelijke bemanning hun leeftijd begon te tonen, hadden ze nog net de triomf van Star Trek IV . En met De volgende generatie begon op zichzelf te staan, de franchise voelde levend met mogelijkheden, ook al leek het niet op de originele serie.
blauwe ogen witte drakenkunst
William Shatner gedoemd Star Trek V
Wat de films echter het meest onderscheidt, zijn hun respectieve ontwikkelingen. Stuart Baird, de directeur van Nemesis , was ervaren en gerespecteerd, dus zijn product, hoewel fantasieloos, bezat nog steeds een vakbekwaamheid. Echter, Star Trek V ontstond gedeeltelijk vanwege een obscure clausule in de contracten van Shatner en Nimoy voor de originele serie. Elke ster had recht op alles wat de andere deed, en aangezien Nimoy had geregisseerd... Star Trek III en IV , Shatner vond dat het zijn beurt was. Hij miste Bairds ervaring achter de camera, en het centrale concept van de film over een gebrekkige of krankzinnige God was uitvoerig onderzocht in talloze afleveringen van de originele serie. Gene Roddenberry hield niet van het script en er werden wijzigingen aangebracht om ervoor te zorgen dat Spock en McCoy Kirk niet zouden verraden zoals de rest van de crew, een bewonderenswaardige zet die een van de grootste subplots van de film ter discussie stelde.
Kortom, Star Trek V was een puinhoop, en de voltooide film weerspiegelde een proces dat vanaf het begin ontspoord was. Nemesis , voor al zijn gebreken, miste die rampzalige kern. Meningen kunnen verschillen, maar in termen van welke film het meest sneller afnam van meer zelf toegebrachte wonden, Star Trek V: The Final Frontier houdt de twijfelachtige kroon vast.
![Pokemon-theorie: Mr. Mime is NIET de vader van Ash - maar hij is [SPOILER] bezig met zijn moeder](https://nobleorderbrewing.com/img/anime-news/29/pokemon-theory-mr-mime-is-not-ashs-dad-he-is-ing-his-mom.jpg)
