Op 27 maart 2020 waren fans zowel opgewonden als verdrietig voor het begin van Steven Universe: Toekomst de laatste aflevering. De epiloogshow moest zeven jaar speelduur afronden en de Crewniversum was aan het opbouwen tot Stevens onvermijdelijke corruptie (met een visuele hint in de opening). Fans hoopten op een episch eindgevecht tegen Monster Steven, en het leek mogelijk dat de Crystal Gems en Diamonds zich zouden verenigen om deze laatste dreiging uit te schakelen.
Tot teleurstelling van velen kwam er echter geen wereldschokkende strijd en werd Monster Steven genezen door een knuffel. Fans waren woedend dat de show tot deze ontwikkeling had geleid en velen vonden de resolutie zowel gehaast als lui. Terwijl Steven Universum heeft altijd last gehad van tempoproblemen, deze 'strijd' is eigenlijk thematisch resonerend en illustreert een van de grootste sterke punten van de show: een positief discours over geestelijke gezondheidsproblemen.
Voor een snelle samenvatting, Steven Universe: Toekomst ziet ons titulaire personage een nek groeien en de trauma's uit zijn verleden aanpakken. Steven gedraagt zich net als Roze Diamant in dat hij besluit om weg te lopen van zijn problemen en klapt dicht. Hoewel Connie en de Crystal Gems Steven uit zijn schulp proberen te krijgen, stuurt hij ze weg en zegt dat alles met hem in orde is. Steven wil anderen niet belasten met zijn problemen en heeft zichzelf altijd omschreven als een helper. Zijn weigering om zijn problemen te bespreken zorgt voor een emotionele blokkade en Steven verandert in een monster als gevolg van onderdrukte woede en verdriet.
De problemen van Steven trekken parallellen met mensen die lijden aan PTSS en angststoornissen. Hij reageert overdreven op kleine triggers en maakt zich overal druk over. Wanneer Stevens vrienden hem in het nauw drijven en hem dwingen zijn problemen onder ogen te zien, is Steven corrupt. Voordat hij in een monster verandert, begint zijn lichaam te trillen en begint hij zwaar te ademen en te zweten. Dit zijn de algemene symptomen van een paniekaanval en het meest tragische van alles is dat het gemakkelijk is om de diepte van de pijn te zien die Steven heeft ervaren. Stevens gevoel van hulpeloosheid en het onvermogen om zijn roze gloed te beheersen, een allegorie op een geestesziekte, vormen samen zijn zelfbeeld als een onherstelbaar monster. Degenen met psychische aandoeningen kunnen zich vaak vervreemd en onbegrepen voelen, vooral omdat de samenleving geestesziekten nog steeds stigmatiseert, dus de transformatie van Steven kan de zelfhaat vertegenwoordigen die getroffen individuen voelen.
kleermaker witte aventinus
Het ontbreken van een fysieke strijd grijpt terug naar het oorspronkelijke thema van de show, namelijk het oplossen van problemen met geweldloosheid. Hoewel het voor het Crewniverse gemakkelijk zou zijn geweest om op de hype-trein te springen en ons een flitsende strijd te geven, was hun aanpak subtieler en opende ze mogelijkheden voor discussie over geestelijke gezondheid. In plaats van zich achter de missie te scharen om Steven neer te halen, zien fans de Gems instorten en beginnen ze zichzelf de schuld te geven in een onproductief medelijdenfeestje. Connie is hier de echte MVP en verklaart 'maar dit is niet het moment om dit allemaal over jou te maken, dat helpt niet... Hij is er altijd voor ons geweest, hoe kunnen we er nu voor hem zijn?' Dit raakt de kern van de zaak en wijst ook met de vinger naar degenen die psychische aandoeningen als schild gebruiken. Gesprekken over geestelijke gezondheid moeten de betrokkenen omvatten, en moeten ook focussen op wat er gedaan kan worden om hen te helpen.
Een deel van Stevens angst kwam voort uit het feit dat zijn vrienden en familie zouden vertrekken als hij hen niet kon helpen of hen met zijn problemen zou belasten. Dus als de edelstenen afzien van geweld en Steven knuffelen, krijgt hij eindelijk de onvoorwaardelijke liefde en acceptatie die hij al die tijd nodig had. Een veilige plek hebben is belangrijk voor mensen die lijden aan paniekaanvallen of een episode en Steven krijgt die veiligheid vanuit de armen van zijn vrienden en familie. Door de knuffel en de steunbetuigingen realiseerde Steven zich dat ze hem niet als een monster zagen en dat ze naar hem zouden luisteren. Soms hebben mensen alleen een vriendelijk woord en een zinvolle knuffel nodig om te laten zien dat je bij hen zult zijn, zelfs als ze de lelijke delen van zichzelf laten zien.
Als het Crewniverse de clichématige route van een epische strijd was gegaan, zou het geestesziekten verder hebben gestigmatiseerd. Corrupted Steven vertegenwoordigt niet alleen hoe mensen met psychische stoornissen zichzelf zien, maar ook hoe anderen hen zien. Als Stevens eigen vrienden en familie hun toevlucht hadden genomen tot fysiek geweld om Steven in bedwang te houden terwijl hij zich op een slechte plek bevond, zou dat een verschrikkelijke boodschap zijn geweest. Het zou de veronderstelling versterken dat slachtoffers van psychische aandoeningen gevaarlijke monsters zijn die moeten worden opgesloten en dat we ze niet hoeven te begrijpen. Als we nadenken over hoe patiënten vroeger met geweld werden behandeld, is het gemakkelijk in te zien waarom Steven Universe: Toekomst fel vermeden om die weg te gaan in het laatste gevecht.
Bovendien stuurt het Crewniverse zo'n prachtig aangrijpende boodschap naar iedereen die worstelt met hun geestelijke gezondheid: een psychische aandoening maakt iemand niet tot een monster en dat iedereen liefde en steun waard is. De weg naar genezing hoeft niet alleen te zijn en met echte vrienden hoef je je geen zorgen te maken dat je ze belast. Een andere leuke bijkomstigheid is dat Stevens eigen tranen nodig waren om hem terug te krijgen. Steven erkende eindelijk dat hij pijn had, en na die afleveringen van valse bravoure, toonde hij eindelijk zijn emotionele kwetsbaarheid. Steven kan zijn pad naar genezing alleen beginnen omdat hij zich realiseert dat hij hulp nodig heeft en bereid is de eerste stap te zetten om zichzelf te genezen. Zelfs als anderen helpen, kan echte verbetering niet plaatsvinden zonder eigenliefde en het vermogen om je pijn te erkennen.
Hoewel veel fans woedend waren dat de serie eindigde met een simpele 'knuffel', was dit een slimme en emotioneel ontroerende manier om een show over empathie af te ronden. Steven Universum stond bekend om het aanpakken van volwassen problemen en de show benadrukte altijd het belang van mededogen. Een totale fysieke vechtpartij zou alleen maar een diepere wig tussen Steven en zijn vrienden hebben gecreëerd en de boodschap over geestelijke gezondheid vertroebelen. De knuffel van Steven bevestigde de kernwaarden van de show opnieuw en zorgde ervoor dat de cartoon trouw aan zichzelf eindigde.
chimay drievoudig wit
