Op het moment van uitgave, Massa-effect 3 's oorspronkelijke einde was een van de grootste controverses in gaming. Spelers waren woedend over het gebrek aan keuze en uitleg, wat leidde tot een terugslag die resulteerde in de Verlengd knippen DLC. Het herziene einde stelde de meeste fans gerust door hen een beter idee te geven van hoe hun keuzes de melkweg beïnvloedden. Hoewel het eerste einde gebrekkig was, was het niet zonder verdienste. Met de Legendarische editie nu beschikbaar is, is het tijd om terug te kijken naar wat er mis was met dat originele einde, wat het goed deed en wat er verloren ging bij de reconstructie.
Vanaf het begin, Massa-effect was een hybride ruimteopera en kosmische horror. In de eerste game worstelt de mensheid om een plaats in de melkweg te veroveren en de grootste spanningen zijn met buitenaardse rassen . Dit verandert met de onthulling van Lovecraftian-machines die bekend staan als de Reapers. Hun bestaan maakt duidelijk dat alle vooruitgang van het organische leven verbleekt in vergelijking met de kracht van synthetische stoffen.
bier geek ontbijt
De Reapers zijn een enorm angstaanjagende aanwezigheid in de melkweg. Hun verklaarde doel is de uitroeiing van organisch leven. Daartoe corrumperen ze levende wezens tot hun slaven en soldaten. Nergens wordt dit meer overduidelijk gemaakt dan in het einde to Massa-effect 3 .
Shepard vecht door een legioen corrupte wezens om de Citadel te bereiken, de hart van de galactische samenleving . Het station was overgenomen door The Illusive Man, een ooit ongemakkelijke bondgenoot die nu wordt bestuurd door de Reaper-technologie die hij wilde gebruiken. Nadat hij hem heeft gestuurd, gaat Shepard de confrontatie aan met de Catalyst, de intelligentie die de Reapers bestuurt, en maakt de inmiddels beruchte keuze tussen hen vernietigen, beheersen of organisch en synthetisch leven samensmelten.
Het was een verrassend eenvoudige conclusie voor een serie die tot dan toe zoveel nadruk had gelegd op vrijheid. Als gevolg van het feit dat ze werden gedwongen keuzes te maken die ze niet volledig konden bevatten, laat staan mee eens waren, kwamen spelers in opstand tegen het einde. Hoewel deze reeks duidelijk gebrekkig was, had ze enkele zeer interessante vragen kunnen oproepen als alleen de goede elementen beter waren ontwikkeld.
Naast het agentschap, Massa-effect is zeer bezorgd over het cyclische karakter van de geschiedenis. De overlevering van de game zit vol met deze patronen, waarvan de grootste de genocides van Reaper zijn. Organische stoffen bereiken ruimtevluchten, bouwen beschavingen op de ruggen van voorgangers en worden vervolgens weggevaagd door de Reapers voordat ze verder kunnen gaan. De rechtvaardiging van de Reapers is dat hun zuiveringen voorkomen dat organische stoffen technologie ontwikkelen die geavanceerd genoeg is om de melkweg te beëindigen, waardoor deze behouden blijft voor toekomstige soorten.
Er zijn ook andere opmerkelijke cycli in de reeks. De Salarissen tilden de Krogan , wat leidde tot hun destructieve opstanden. Door Massa-effect 3 , het is aangetoond dat ze overwegen de nog wredere Yahg te verhogen, wat aantoont dat hun leiders niets hebben geleerd. De Krogan zelf zijn effectief opgesloten in een traditioneel donker tijdperk vanwege hun eigen cyclus van geweld, die hen kan vernietigen als Shepard de verkeerde keuzes maakt. Ten slotte zijn er altijd mannen als Saren en The Illusive Man die zich bemoeien met krachten die ze niet kunnen beheersen, ongeacht de gevolgen.
Met zoveel voorbeelden van hoe organische stoffen zichzelf in de reeks verdoemen, is het een beetje ongevoelig waarom de Reapers zichzelf als noodzakelijk beschouwen. Voor onsterfelijke machines, die zich bezighouden met onbegrijpelijke tijdsspannes, zijn organische stoffen luidruchtige kinderen die met vuur spelen, die onvermijdelijk dreigen het bos af te branden door pure onwetendheid. In dit opzicht had het beperken van de keuze van de speler en het dwingen om in de afgrond van de eeuwigheid te staren een van de meest angstaanjagende en betekenisvolle momenten in de hele serie kunnen zijn.
oprichters zuur bier
Het probleem is dat het slecht wordt overgebracht. The Catalyst omschrijft deze ideeën als een conflict tussen organische en synthetische stoffen, maar Shepard kan dit vaak ontkennen. De kunstmatige intelligentie EDI is sinds de tweede game een belangrijke bondgenoot en Shepard kan een einde maken aan een eeuwenlange oorlog tussen de organische quarians en hun robotachtige tegenstanders. Als de Katalysator zijn woorden zorgvuldiger had gekozen, zouden zijn ideeën misschien niet zijn afgewezen.
In plaats van deze thema's te ontwikkelen, Verlengd knippen en alle volgende DLC's waren gericht op de overlevering. Er werden extra dialoogkeuzes toegevoegd, waardoor Shepard de Catalyst beter kon begrijpen, en de Reapers hadden hun hele achtergrondverhaal onthuld in de Leviathan DLC. Het probleem met deze verhalen is echter dat hun verklaringen het mysterie van de Reapers om zeep helpen. De onthullingen reduceren ze tot een reeks glitchy programma's, die de onsterfelijke, totalitaire dreiging ondermijnen die ze op de melkweg hebben gelegd.
De Verlengd knippen is op geen enkele manier een verschrikkelijk einde. Het is duidelijk het meer gepolijste product in vergelijking met het origineel, en het is een prima conclusie voor fans die genieten van de ruimteheldenkant van Massa-effect . Maar voor degenen die om zijn kosmische intriges geven, schijnt het drie lichten te veel op mysteries die beter in het ongewisse konden blijven.
